Ik ben introvert. Dat betekent dat ik mijn emotionele batterijen oplaad door tijd alleen door te brengen. Ondanks het feit dat extraverte mensen het gemakkelijker lijken te hebben in de wereld, heb ik het altijd prettig gevonden om introvert te zijn. Ik hou van mijn eigen gezelschap. Daar is niets mis mee. Behalve dat ik me de laatste jaren (lees: sinds ik single ben) eenzamer ben gaan voelen als ik alleen ben. Het is niet dat ik mijn eigen gezelschap minder leuk vind, het is gewoon dat ik hongerig ben naar verbinding. Dit bracht me tot de vraag: Kan een introvert ervoor kiezen om een extrovert te worden? Ik vroeg een aantal van mijn favoriete deskundigen op het gebied van geestelijke gezondheid wat zij ervan vonden.

“Een van de dingen die ik geweldig vind aan de theorie en toepassing van de Myers Briggs Type Indicator – een persoonlijkheidstest die introversie en extraversie meet – is dat het mensen aanmoedigt om aan hun ‘niet-dominante voorkeuren’ te werken”, zegt Lisa Orbé-Austin, een in New York gevestigde psycholoog en loopbaancoach. Zij suggereert dat introversie en extraversie dynamische persoonlijkheidskenmerken zijn die op een continuüm bestaan. Je hebt misschien een voorkeur voor introversie, maar die is kneedbaar. Werken aan je niet-dominante voorkeuren zou betekenen dat je extravert gedrag moet oefenen, zegt ze.

Orbé-Austin zegt dat introverte mensen die hun extraverte kant willen verkennen, hobby’s en relaties moeten verkennen die onze relaties en een gevoel van verbondenheid uitbreiden. Bijvoorbeeld, misschien kan ik proberen een aantal van de dingen die ik graag doe te doen met andere mensen die dat ook graag doen en idealiter zouden we een band krijgen. Onthoud dat je voorkeuren echt zijn, maar het zijn nog steeds voorkeuren. Het zijn geen behoeften. Ik heb niet meer alleen tijd nodig als ik me geïsoleerd voel.

Aimee Daramus, een in Chicago gevestigde psychotherapeut heeft een iets andere kijk dan Orbé-Austin op hoeveel deze persoonlijkheidskenmerken kunnen – en moeten – verschuiven. “Omdat introversie en extraversie worden beïnvloed door genetica, kunnen ze erg resistent zijn tegen verandering, dus je kunt waarschijnlijk niet zomaar besluiten om een extravert te worden,” zegt ze. “Over het algemeen lijken extraverte mensen gelukkiger te zijn, maar er zijn ook ‘gelukkige introverte mensen’, dus je kunt er zeker aan werken om een gelukkiger introvert te worden.” Deze week, in radicale acceptatie: Proberen je perspectief op je persoonlijkheid te veranderen in plaats van je persoonlijkheid zelf.

Zelfs als je introverte persoonlijkheid zo sterk gevestigd is dat je het niet kunt veranderen, kun je de randen van je comfort verleggen op manieren die je helpen groeien. Huidig onderzoek suggereert dat je niet echt een extravert hoeft te zijn om het geluk te oogsten dat socialiseren met zich meebrengt – je kunt je er gewoon naar gedragen.

Zelfs als je introverte persoonlijkheid zo sterk gevestigd is dat je het niet kunt veranderen, kun je de randen van je comfort opzoeken op manieren die je helpen groeien.

Gelukkig zijn is echter geen magisch aangeboren persoonlijkheidseigenschap, vertelt Daramus aan Mic. “Geluk in zowel extraverte als introverte mensen is verbonden met ‘stemmingsbehoud’, wat het vermogen is om keuzes te maken en gebeurtenissen te interpreteren op een manier die je helpt een goede stemming in die situatie te behouden,” zegt ze.

Bijvoorbeeld, als ik mezelf blijf vertellen dat ik het gelukkigst alleen ben, zal ik dat waarschijnlijk ook zijn. Dus dan zou ik, om te experimenteren, kunnen beginnen mezelf eraan te herinneren hoe goed het voelt om te lachen of een stimulerend gesprek te voeren met een kleine groep mensen. Dat is eigenlijk waar. Als ik met mensen uitga, heb ik bijna altijd een geweldige tijd. Maar vaak ga ik niet echt uit omdat ik mezelf wijsmaak dat ik alleen gelukkiger ben. Het is een zelfvernietigende interne dialoog.

Ik voel me uitgeput door te socialiseren, want als ik nerveus ben, praat ik veel om de ruimte op te vullen. Orbé-Austin legt uit dat ik niet hoef te kiezen tussen deze twee polen van sociaal ongemak: mezelf uitputten door te veel te praten of niet praten en me ontoereikend voelen. Er is een middenweg. “Je wilt je bezighouden op manieren die voor jou authentiek aanvoelen, waarbij je nog steeds aanwezig bent bij de mensen om je heen,” zegt ze. “Je kunt zoeken naar mogelijkheden om rond te hangen met een verscheidenheid aan mensen die niet alleen extravert zijn, maar ook introvert, waardoor je meer ruimte krijgt om verschillende stijlen van sociaal zijn te laten zien.” Met andere woorden, als ik tijd doorbreng met een verscheidenheid aan andere mensen, zullen sommigen van hen (extraverte mensen) de conversatiespeling op zich nemen, en anderen (introverte mensen) zullen zich ook rustig willen engageren. Go figure.

Conny Marshaus/Cultura/Getty Images

Experimenteren met je sociale voorkeuren is gezond, maar zowel Orbé-Austin zijn het erover eens dat het belangrijk is om mijn comfortzone geleidelijk uit te breiden. “Als je je eenzaam voelt, is het waarschijnlijk een goed idee om de gewoonte om elke avond thuis door te brengen te doorbreken met een avond of twee per week iets met anderen te doen,” zegt Orbé-Austin. “In het begin kun je beter iets kiezen waarvan je weet dat je het leuk zult vinden en als je eenmaal een gewoonte hebt opgebouwd om een of twee keer per week sociaal te zijn, dan kun je dingen gaan doen die geen gegarandeerde goede tijd zijn en meer een risico voor je zijn op sociaal gebied om je repertoire van sociale activiteiten uit te breiden.”

“Het beste is om je aan te sluiten bij activiteiten die je echt interesseren,” voegt Daramus toe. “Een extravert zou dit niet nodig hebben omdat ze ‘opladen’ door sociale interactie. Naar een schilderavond gaan, een boekbesprekingsgroep, lid worden van een sportteam, of iets anders doen wat je al leuk vindt, is misschien de makkelijkste manier om meer een sociaal leven te krijgen.” Eigenlijk zeggen ze ons, beste introverte mensen, ja, je kunt rondhangen, maar zorg ervoor dat je dingen doet die je echt wilt doen. Extroverte mensen zijn overal voor in, en dat is cool, maar je kunt kiezen.

Na een tijdje kunnen je ideeën over wat leuk is, veranderen. Maar tot die tijd is het belangrijk dat introverte mensen goed voor zichzelf zorgen na sociale evenementen. Orbé-Austin stelt voor om daarna tijd in te plannen voor een dagboek en stilte. En hoe voor de hand liggend en afgezaagd het ook klinkt, drenk je innerlijke dialoog in vriendelijkheid.

“Veel mensen denken nog steeds dat er iets mis is met introvert zijn en dat extraverte mensen ‘beter’ zijn,” zegt ze. “Men is niet beter. Als je denkt dat er iets mis is met jou, en dat je fundamenteel anders ‘zou moeten’ zijn dan je bent, moet je misschien werken aan acceptatie dat je oké bent zoals je bent, zodat je alleen of onder mensen kunt zijn en kunt accepteren dat je het aan niemand verschuldigd bent om anders te zijn.”