1995-1997: Reasonable Doubt en In My Lifetime, Vol. 1Edit

Omdat geen enkel platenlabel hem een platencontract wilde geven, richtte Jay Z Roc-A-Fella Records op als zijn eigen onafhankelijke label. Na een contract met Priority voor de distributie van zijn materiaal, bracht Jay Z in 1996 zijn eerste album uit, Reasonable Doubt, met producties van DJ Premier en Clark Kent, en samenwerkingen met The Notorious B.I.G. Hoewel het album in het eerste jaar niet veel verkocht (420.000 stuks), kreeg het positieve kritieken.

Na het bereiken van een nieuwe distributiedeal met Def Jam, bracht Jay Z zijn tweede studioalbum uit, In My Lifetime, Vol. 1. Diddy” Combs, dat veel meer verkocht dan zijn eerste werk, hoewel de rapper later zou verklaren dat dit een van de slechtste periodes van zijn leven was, te wijten aan de dood van zijn vriend The Notorious B.I.G. en het feit dat veel fans hem als commercieel begonnen te bestempelen vanwege de producties op dit album. Twee van de producers die met hem werkten aan In My Lifetime, Vol. 1 werkten echter ook aan Reasonable Doubt, namelijk DJ Premier en Ski. Jay Z zei op YES Network’s “CenterStage with Michael Kay” dat het album een klassieker had kunnen worden als er niet een aantal tracks op hadden gestaan die het verpest hebben. Er wordt gespeculeerd dat hij hiermee verwees naar de nummers I Know What Girls Like en (Always Be My) Sunshine, die beide werden geproduceerd door Bad Boy Records en bekritiseerd om hun commerciële geluid.

1998-2000: Vol. 2… Hard Knock Life, criminele aanklachten en mainstream succesEdit

In Vol. 2… Hard Knock Life uit 1998 bevatte zijn grootste hitsingle tot nu toe, Hard Knock Life (Ghetto Anthem). Op dit album bleef hij vertrouwen op de toenmalige hot producers Swizz Beatz en Timbaland. Andere singles zoals Can I Get A… met Ja Rule, Money, Cash, Hoes met DMX en Jigga What, Jigga Who, waren ook succesvol. Vol. 2… Hard Knock Life zou Jay Z’s meest succesvolle album worden, het werd 5x platina in de Verenigde Staten en verkocht 8 miljoen exemplaren wereldwijd.

In 1999 bracht hij Vol. 3 uit… Leven en Tijden van S. Carter. Ondanks de aanhoudende kritiek op het steeds commerciëlere en meer pop-georiënteerde geluid, werd het album een succes: het werd driemaal platina en verkocht 5,6 miljoen exemplaren wereldwijd. Vol. 3 is het best herinnerd voor de hit Big Pimpin in samenwerking met de groep UGK, bestaande uit rappers Bun B en Pimp C. Het onderwerp van veel kritiek, lof, populariteit, veroordeling en discussie, Jay Z begon met het ontwikkelen van de muzikale carrières van andere artiesten. Rond 2000 tekende Jay Z, samen met Damon Dash, verschillende rappers zoals Beanie Sigel en Freeway en begon hen aan het publiek voor te stellen. Later verscheen hij op het album The Dynasty: Roc La Familia, een compilatie die diende om nieuwe artiesten te introduceren, ook al stond de naam van Jay Z op het album om de commerciële erkenning en dus ook de verkoop te stimuleren.

2001-02: Rivaliteit met rappers, The Blueprint 1 en 2Edit

In 2001 sprak Jay Z zich uit tegen Prodigy nadat hij het niet eens was met een regel van Jay Z uit “Money, Cash, Hoes” die volgens hem een subliminale belediging was aan het adres van Mobb Deep en verwijzingen naar Mobb Deep’s confrontatie met Tupac Shakur, Snoop Dogg, en Death Row Records. Jay Z voerde later het nummer “Takeover” uit, op Summer Jam 2001, dat aanvankelijk Prodigy aanviel en foto’s onthulde van Prodigy verkleed als Michael Jackson. Een regel aan het eind van “Takeover” verwijst naar Nas, die hem bekritiseerde op “We Will Survive”. Nas reageerde met een diss track genaamd “Ether”, en vrijwel direct voegde Jay Z nog een couplet toe aan “Takeover”, die Nas beledigt en een gevecht zou beginnen tussen de twee rappers. Jay Z bracht later zijn zesde studioalbum The Blueprint uit, dat later door velen werd beschouwd als een van de meest “klassieke” albums van de hiphop, en kreeg een felbegeerde 5 Mic Review van The Source magazine. Het album werd uitgebracht in de nasleep van de aanslagen van 9/11 en debuteerde op nummer één in de Billboard 200, met meer dan 427.000 verkochte exemplaren in de eerste week na de release. Het succes van het album werd overschaduwd door de tragische gebeurtenis. The Blueprint is 2x platina gecertificeerd in de Verenigde Staten. The Blueprint werd bejubeld om zijn productie en de balans tussen mainstream en hardcore rap, en kreeg bijval van beide doelgroepen. De Blauwdruk is in twee dagen geschreven. Eminem was de enige gastrapper op het album, hij produceerde en rapte op het nummer “Renegade”. Vier van de dertien tracks op het album zijn geproduceerd door Kanye West en vormen een van West’s eerste grote sprongen in de industrie. The Blueprint bevat de populaire nummers “Izzo (HOVA)”, “Girls, Girls, Girls”, “Jigga That Nigga” en “Song Cry”.Jay Z’s volgende soloalbum was The Blueprint 2: The Gift & the Curse in 2002, een dubbelalbum. Het album debuteerde op nummer één in de Billboard 200, verkocht alleen al in de VS meer dan 3 miljoen exemplaren en oversteeg The Blueprint. Het werd later opnieuw uitgebracht in een single-disc versie, The Blueprint 2.1, die de helft van de tracks van het origineel behield. Het album had twee enorme hitsingles, “Excuse Me Miss” met zanger/producer Pharrell Williams en “’03 Bonnie & Clyde”, waarop Jay Z’s toekomstige vrouw Beyoncé te horen was. “Guns & Roses”, een nummer met rockzanger Lenny Kravitz, en “Hovi Baby” waren ook twee hitsingles op de radio. Het album bevatte ook de nummers “A Dream”, met Faith Evans en wijlen The Notorious B.I.G., en “The Bounce”, met Kanye West. The Blueprint 2.1 bevat tracks die niet op The Blueprint 2 staan:. The Gift & the Curse, zoals “Stop”, “La La La (Excuse Me Again)”, “”What They Gonna Do, Part II” en “Beware” geproduceerd en featuring Panjabi MC.

Rivaliteit met 2PacEdit

De vete begon nadat Tupac was mishandeld en 5 keer was neergeschoten in een studio in New York. Hij beschuldigde Bad Boy Records en andere inheemse rappers die volgens hem bij de zaak betrokken waren. Twee dagen later zou Tupac veroordeeld worden voor een vermeende verkrachting tot tussen de 1 en 4 jaar gevangenisstraf. Jay Z en de andere New Yorkse rappers hebben altijd onschuldig gepleit. De zaak leek tot rust te komen totdat Tupac in januari 1995 uit de gevangenis werd vrijgelaten. Vanaf dat moment droeg hij nummers op aan Jay Z waarin hij hem een homoseksueel en een Hawaiiaan noemde, in verband met zijn nummer Hawaiian Sophie Fame. Pac beledigde Jay in nummers als Friendz, Bomb First/My Second Reply en de originele versie van Hit Em Up, en Jay zei altijd dat hij hem bewonderde en geen probleem met hem had, maar reageerde indirect en subtiel in het nummer Brooklyn’s Finest met Biggie op zijn Reasonable Doubt album.Na de dood van Tupac in september 1996 heeft Jay Z in het openbaar gesproken over zijn bewondering voor hem en heeft hij hem veel eerbetonen en ceremonies gegeven, wat hij volgens sommigen alleen voor het geld deed.

Rivaliteit met NasEdit

De rivaliteit tussen Nas en Jay Z begon na een vete tussen Nas en Memphis Bleek (Jay’s protegé). Bleek’s eerste album, Coming of Age, bevatte een nummer getiteld Memphis Bleek Is, vergelijkbaar met Nas’ eigen single Nas Is Like. In een ander nummer van hetzelfde album, What You Think Of That met Jay Z, verwijst hij ook naar Nas. Uit wraak bevat Nastradamus, een nummer van Nas’ tweede album uit 1999, een verwijzing naar What You Think Of That. Memphis Bleek sloeg terug op zijn nieuwe album The Understanding LP, op de track My Mind Right.

QB’s Finest was een compilatie met Nas en een aantal Queensbridge-rappers zoals Mobb Deep, Nature, Littles, The Bravehearts (een groep waar Nas’ jongere broer Jungle deel van uitmaakte) en Cormega, die zich onlangs met Nas had verzoend. Op het album stonden ook Queensbridge hip hop legendes Roxanne Shante, MC Shan en Marley Marl. Shan en Marley verschenen op de leadsingle Da Bridge 2001, gebaseerd op Shan en Marley’s track The Bridge uit 1986. Deze track bevatte ook een reactie van Nas op Bleek, waarbij het grootste deel van het Roc-a-Fella Records rooster werd genoemd, inclusief Bleek zelf, Damon Dash, Beanie Sigel en Jay Z.

Jay Z reageerde op Nas’ nummers tijdens een concert in New York in 2001, met zijn nummer Takeover. Oorspronkelijk was het nummer slechts een ‘diss’ tegen Mobb Deep, waarbij Nas pas aan het eind van het nummer werd genoemd. Nas nam echter Stillmatic Freestyle op, een track die Eric B.’s Paid in Full sample gebruikte. & Rakim, waarin hij Jay Z en het Roc-a-Fella label aanviel. Op Jay Z’s album The Blueprint uit 2001 herschreef Jay Z Takeover, waarbij hij de helft van het nummer opdroeg aan Nas, en hem vertelde dat hij “gemiddeld één goed album in de tien jaar maakt” (verwijzend naar Illmatic), dat zijn flow lui en zwak was, en dat hij zijn verleden als drugsdealer had verzonnen.

Nas reageerde met Ether, een track die begint met het geluid van geweerschoten en herhaalde vocalen die “Fuck Jay-Z” roepen (afkomstig van 2Pac’s Fuck Friends). Op Ether, beschuldigt Nas Jay van het stelen van teksten van The Notorious B.I.G.. De track werd opgenomen op Nas’ vijfde album, Stillmatic, uitgebracht in december 2001. Stillmatic was een door critici geprezen comeback album, en was ook commercieel succesvol, hoewel niet op het niveau van It Was Written en I Am…, het album debuteerde op nummer 7 in de Billboard charts en bevatte de singles Got Ur Self A… en One Mic. Commercieel gezien werd The Blueprint van Jay Z dubbel platina, terwijl Stillmatic platina werd.

Jay Z reageerde op Ether met een freestyle getiteld Supa Ugly, waarin hij in detail ging over hoe hij seks had met Carmen Bryan, de moeder van Nas’ dochter Destiny. Op het New Yorkse radiostation Hot 97 werd een stemming gehouden waarin de ‘disses’ Ether en Supa Ugly met elkaar werden vergeleken, waarbij de laatstgenoemde track met 58% tegen 42% won. In 2005 hebben de twee rappers het geschil bijgelegd door vrede te sluiten. Tijdens Jay’s I Declare War – Power House concert, kondigde Jay aan het publiek aan: “Het is groter dan ‘I Declare War’. Kom op, Esco. Nas sloot zich vervolgens aan bij het concert en de twee zongen samen Dead Presidents, een track die Jay Z samplede van Nas’s The World is Yours.

2003-05: The Black Album vervroegde uittreding en samenwerkingsalbumsEdit

Jay Z in 2003.

Na terugkomst van een reis naar Zuid-Frankrijk kondigde Jay Z bij de opening van de eerste 40/40 Club aan dat hij bezig was met zijn achtste studioalbum, The Black Album. Hij werkte met verschillende producers waaronder Just Blaze, The Neptunes, Kanye West, Timbaland, Eminem, DJ Quik, 9th Wonder, The Buchanans en Rick Rubin. Belangrijke nummers staan op het album, zoals “What More Can I Say”, “Dirt Off Your Shoulder”, “Change Clothes” en “99 Problems”. Van The Black Album zijn 3 miljoen exemplaren verkocht in de V.S.. Jay Z zou later een gezamenlijk studioalbum met R. Kelly uitbrengen, genaamd The Best Of Both Worlds.

Op 25 november 2003 gaf Jay Z een concert in de Madison Square Garden in New York, dat zijn “pensioneringsfeest” zou worden. De opbrengst ging volledig naar een goed doel. Onder de gastartiesten bevonden zich The Roots, Missy Elliott, Memphis Bleek, Beanie Sigel, Freeway, Mary J. Blige, Beyoncé, Twista, Ghostface Killah, Foxy Brown, Pharrell en R. Kelly, met speciale optredens van Voletta Wallace (moeder van The Notorious B.I.G.) en Afeni Shakur (moeder van Tupac). Terwijl Jay Z had verklaard zich terug te trekken uit het maken van nieuwe studioalbums, volgden plotseling verschillende zijprojecten en optredens. Deze omvatten een greatest hits album, evenals de release en tour van Unfinished Business, het tweede gezamenlijke album tussen Jay Z en R. Kelly.

In 2004 werkte hij samen met rockgroep Linkin Park om uit te brengen wat hun gezamenlijke EP zou worden, Collision Course, die mashups van nummers van beide artiesten bevat plus een concert DVD. De enige single van het album “Numb/Encore” won een Grammy voor “Best Rap Song Collaboration” en werd live uitgevoerd door Linkin Park op de Grammy’s met een speciale verschijning van Sir Paul McCartney die verzen toevoegde uit zijn nummer “Yesterday”. Van de EP zijn in de VS ongeveer 1 miljoen exemplaren verkocht. Jay Z was de uitvoerend producent van het album The Rising Tied, het debuutalbum van Linkin Park’s Mike Shinoda’s band Fort Minor.

Later in 2004 werd Jay Z benoemd tot president van Def Jam Recordings, wat ertoe leidde dat Jay Z, Dash en Biggs hun resterende belangen in Roc-A-Fella Records verkochten en Jay Z de controle over beide bedrijven overnam. Blijkbaar werd deze grote stap in de industrie ingegeven door onenigheid tussen Jay Z en Dash over welke richting Roc-A-Fella zou kunnen inslaan.

2005-07: “I Declare War”, Kingdom Come en American GangsterEdit

Op 27 oktober 2005 was Jay Z headliner van het jaarlijkse Power 105.1, Powerhouse concert in New York City. Het concert was getiteld “I Declare War”, wat in de weken voorafgaand aan het evenement tot intense speculaties leidde over tegen wie Jay Z precies de oorlog zou verklaren. Aangezien hij eerder “de oorlog heeft verklaard” aan andere artiesten die hem lyrisch beledigen op andere evenementen, geloofden velen dat de Powerhouse show een all-out aanval van Jay Z op zijn rivalen zou betekenen. Het thema van het concert was Jay Z’s positie als president en CEO van Def Jam, met een voorstelling van wat het Oval Office zou zijn op het podium. Talrijke artiesten gaven acte de présence, zoals de voormalige Roc-A-Fella Records artiesten, maar ook Ne-Yo, Teairra Marí, T.I., Young Jeezy, Akon, Kanye West, Paul Wall, The LOX, en Diddy. Aan het einde van het concert legde Jay Z een heleboel argumenten bij, tot grote verrassing van de hiphopfans. Het grootste hoogtepunt van de show was de afsluiting van de beruchte hiphop-rivaliteit tussen Jay Z en Nas. De twee voormalige rivalen schudden elkaar de hand en deelden samen het podium om Jay Z’s “Dead Presidents” uit te voeren in combinatie met Nas’ nummer “The World is Yours”.

Jay Z bracht zijn comeback album, getiteld Kingdom Come, uit op 21 november 2006. De eerste single, Show Me What You Got, was in oktober beschikbaar op het internet en werd een hit met #8 in de Hot 100. Op het album staan producties van Just Blaze, The Neptunes, Swizz Beatz, Timbaland, Kanye West, Cool & Dre, The Runners, Dr. Dre en Coldplay’s Chris Martin, die ook meewerkt aan de track “Beach Chair”. Het album debuteerde in de eerste week met een verkoop van 680.000 exemplaren, wat volgens Entertainment Weekly “de hoogste debuutweekverkoop van Jay Z’s hele carrière” was en dat tot op heden nog steeds is.Van het album zijn in de VS 2 miljoen exemplaren verkocht.

Jay Z bracht zijn tiende album getiteld American Gangster uit op 6 november 2007 na het zien van de gelijknamige film onder regie van Ridley Scott. Hij was grotendeels geïnspireerd om een nieuw “concept” voor het album te creëren waarin hij zijn ervaringen als straatgangster beschreef. Het album is niet de officiële soundtrack van de film, hoewel het werd gedistribueerd door Def Jam. Jay Z’s American Gangster geeft zijn leven weer in relatie tot de film American Gangster. Van het album zijn in de VS 1 miljoen exemplaren verkocht met de singles “Blue Magic” en “I Know”, beide met rapper en producer Pharrell Williams. Op 24 december 2007 verklaarde Jay Z dat hij niet zou aanblijven bij Def Jam als president van het bedrijf, en hij ontsloeg de positie per 1 januari 2008.

Volgens geruchten zou The Dinasty Roc: The Family 2 worden uitgebracht in plaats van American Gangster, maar vanwege de inspiratie uit deze film besloot Jay The Dinasty Roc: The Family 2 een andere keer uit te brengen.

2008-2011: The Blueprint 3 en Watch the ThroneEdit

Op 2 februari 2008 werd aangekondigd dat Jay Z het Glastonbury Festival 2008 zou leiden, waarmee hij de eerste grote hiphopartiest zou worden die dit Britse festival zou leiden. Tickets waren uitverkocht voor de openingsavond. Een van de meest uitgesproken critici van zijn selectie was Noel Gallagher van Oasis faam, die de festival organisatoren bekritiseerde voor het plannen van Jay Z als de headliner voor het festival, verklarend dat “Het spijt me, voor Jay Z. Maar er is geen kans. Dat weet ik zo net nog niet. Maar ik ga geen hiphop accepteren op Glastonbury. It’s a mistake.”

Jay Z tijdens zijn optreden op Glastonbury.

De controverse woedde in de maanden voorafgaand aan het evenement met artiesten, promotors en hardcore fans zowel voor als tegen. Jay Z reageerde hierop door te zeggen: “Wij spelen geen gitaren zoals Noel, maar hip hop is in zijn werk gestopt zoals elke andere soort muziek. Deze show is gewoon een natuurlijke progressie. Rap muziek is nog steeds in ontwikkeling. We hebben respect voor andere muziekgenres”. In reactie op de kritiek van Gallagher opende Jay Z zijn optreden op Glastonbury met een cover van Wonderwall, van de iconische band Oasis.

Hij was in 2008 ook headliner op vele andere zomerfestivals, waaronder Roskilde Festival in Denemarken, Hove Festival in Noorwegen en O2 Wireless Festival in Londen. Op 6 augustus 2008, tijdens Kanye West’s concert in Madison Square Garden, kwam Jay-Z naar buiten om een nieuw nummer te vertolken, waarvan hij beweerde dat het op het album The Blueprint 3 zou komen.Op 21 mei 2009 kondigde Jay Z aan dat hij afscheid nam van Def Jam en een miljoenencontract had gesloten met Live Nation, om zijn nieuwe label Roc Nation op te richten, dat zou dienen als platenlabel en muziekuitgeverij en ook ging samenwerken met het productieteam Stargate om een platenlabel te beginnen, StarRoc genaamd.

Oorspronkelijk zou het nieuwe album, The Blueprint 3, uitkomen op 11 september 2009, maar uiteindelijk werd het (in Noord-Amerika) uitgebracht op 8 september 2009 als gevolg van de groeiende anticipatie. De internationale release volgde op 14 september. Het is zijn 11e album dat nummer 1 bereikt op de Billboard 200 en overtreft Elvis Presley’s vorige record en maakt hem de huidige recordhouder.Op 9 oktober 2009 gaf Jay Z het startschot voor zijn The Blueprint 3 tour.

In juni 2010 kondigden Eminem en Jay Z aan dat ze samen een paar concerten zouden geven in Detroit en New York. Het evenement heette The Home &Home Tour. De tickets voor de eerste twee waren snel uitverkocht, zodat op elke locatie een extra concert werd gepland. Jay stond ook op het podium tijdens U2’s uitvoering van Sunday Bloody Sunday en in Auckland voegde hij zich ook bij de band voor een uitvoering van Scarlet, waarbij hij een paar regels uit hun nummer History zong.

Jay Z & Kanye West live optredend in Greensboro tijdens zijn Watch the Throne tour, 2011.

In augustus 2010 werd bekend dat Jay Z en Kanye West samenwerkten aan de creatie van een vijf tracks tellende EP getiteld Watch The Throne. Later werd door West zelf onthuld dat het project was omgezet in een full-length LP. De opnamesessies voor het album begonnen in november van datzelfde jaar en vonden plaats op verschillende locaties. De eerste single die voor het project werd uitgebracht was “H-A-M”. Het lied werd mede geproduceerd door Lex Luger en West. Het nummer verscheen uiteindelijk op de deluxe editie van het album. De Otis single ging in première op Funkmaster Flex’s Hot97 radio show en was elf dagen later verkrijgbaar via de iTunes Store. Het bestaan van het nummer, samen met verschillende andere tracks van het album, werd bevestigd tijdens een luistersessie, gehost door Jay Z. Het album werd voor het eerst uitgebracht in de iTunes Store, vijf dagen voordat het in fysieke vorm werd uitgebracht, een strategie die Jay Z naar eigen zeggen later toepaste om mogelijke piraterij te voorkomen. Het debuteerde op nummer 1 in de iTunes Store in 23 landen. Het brak ook Coldplay’s record voor meest verkochte albums in een week op de online winkel, met 290.000 verkochte exemplaren op iTunes alleen. Het album hield het record totdat Lil Wayne’s Tha Carter IV eenentwintig dagen later werd uitgebracht, en het record met slechts 10.000 exemplaren meer brak. Het debuteerde op nummer 1 in de US Billboard 200 en verkocht 436.000 exemplaren (fysiek en digitaal gecombineerd) in zijn eerste week. Het album kreeg over het algemeen positieve kritieken. Jay Z en Kanye gaven later een verrassingsoptreden van Otis tijdens de 2011 MTV Video Music Awards. In april 2011 lanceerde Jay Z een blog-achtige lifestyle website onder de naam Life + Times. Alles komt aan bod, van muziek en mode tot technologie en sport. De site is gebaseerd op de interesses van Jay Z, die werkt met een klein team om zijn inhoud te creëren.

2012-heden: Magna Carta… Holy Grail en andere projectenEdit

Jay Z omhelst zijn vrouw Beyoncé na hun uitvoering van “Tom Ford” tijdens The Mrs. Carter Show World Tour 2013.

Jay Z werkte samen met M.I.A. In mei 2012 kondigden Jay Z en burgemeester Michael Nutter van Philadelphia aan dat Jay Z het allereerste “Budweiser Made in America”-festival zal organiseren en leiden in Fairmount Park in Philadelphia op 1 en 2 september 2012. Het optreden wordt geproduceerd door Live Nation en brengt een eclectische line-up van “rock, hip hop, R&B, latin en dansmuziek”. Jay Z en Rihanna zijn de twee hoofdacts van BBC Radio 1’s muziekfestival Hackney Weekend 2012 op 23 en 24 juni. Jay Z opende zijn set met een optreden van Rihanna, die “Run This Town” ten gehore bracht. Op 6 september werd “Clique” uitgebracht, een single voor het album “Cruel Summer”, op het GOOD Music label. Kanye West en Big Sean spelen de hoofdrol in de track naast Jay Z. Jay Z nam de underground mee naar zijn uitverkochte show in het Barclays Center in Brooklyn op 6 oktober 2012. Op 12 november 2012 kondigde Coldplay aan dat ze op 31 december met Jay Z in het Barclays Center zullen spelen.

Op 23 september 2010 bevestigde Q-Tip dat hij werkt aan het vervolg op Jay Z’s album The Blueprint 3, en zei dat het album in de lente van 2011 in de winkels zou liggen. Het album was in het voorjaar van 2011 nog niet uitgebracht, maar het was bevestigd dat er 3 nummers waren opgenomen, waarvan één met Frank Ocean. In mei 2012 werd gemeld dat Jay Z werkt aan nieuwe muziek met Roc Nation producer Jahlil Beats. Nu 201 ten einde loopt en 2013 begint, is het album uitgeroepen tot een van de meest verwachte albums van 2013 door Complex magazine, MTV en XXL magazine. De productie zal komen van Jahlil Beats, Rick Rubin, Swizz Beatz, Timbaland en Pharrell Williams.Jay Z maakte begin 2013 ook zijn opwachting op Justin Timberlake’s single “Suit & Tie” van zijn derde studioalbum “The 20/20 Experience”, het nummer zelf werd geproduceerd door zowel Jay Z als Timberlake en Jay’s wederzijdse vriend Timbaland. Tijdens Game 5 van de 2013 NBA Finals kondigde Carter via een korte video aan dat zijn onverwachte twaalfde studioalbum de titel Magna Carta? Holy Grail en zou worden uitgebracht op 4 juli 2013.

Hij heeft in de studio met verschillende artiesten zoals Drake, Nas en Justin Timberlake gewerkt aan het album en individuele albums van elk van hen. Het album werd beschikbaar gesteld voor gratis digitale download voor Samsung-klanten via de JAY Z Magna Carta app op 4 juli 2013, en uitgebracht voor de detailhandel op 8 juli 2013, door Roc-A-Fella en Roc Nation. Het album werd gepromoot via verschillende reclamespots van Samsung en werd niet voorafgegaan door singles. Het bevatte uiteindelijk samenwerkingen met Justin Timberlake, Nas, Rick Ross, Frank Ocean en Beyoncé Knowles. De productie van het album werd voornamelijk verzorgd door Timbaland en Jerome “J-Roc” Harmon, inclusief de deelname van Boi-1st, Mike WiLL Made It, Hit-Boy, Mike Dean, No ID, The-Dream, Swizz Beatz, Pharrell Williams onder anderen.

Na de fysieke release in de Verenigde Staten, werd het album gecertificeerd platina door de RIAA voor de verkoop van 1.000.000 exemplaren, als gevolg van een ongekende hoeveelheid digitale downloads, met Samsung. Het album debuteerde op nummer 1 in de Billboard 200 en verkocht 528.000 exemplaren in de eerste week, waardoor het Jay Z’s 13e opeenvolgende studioalbum werd dat bovenaan de hitlijsten verscheen. Per 5 januari 2014 zijn er van het album 1.104.000 exemplaren verkocht in de Verenigde Staten. Singles van het album waren “Holy Grail” featuring Justin Timberlake, “Tom Ford” en “Part II (On the Run)” naast Beyoncé.

In december 2013 werd bekend dat Jay Z negen (9) nominaties had ontvangen bij de 2014 Grammy Awards, meer dan welke andere artiest dan ook. Jay Z verscheen als gastartiest op “Drunk In Love”, de eerste single van het vijfde studioalbum van zijn vrouw Beyoncé; samen brachten ze dit nummer ten gehore tijdens de opening van de 56e jaarlijkse Grammy Awards waar Jay Z 2 Grammy’s mee naar huis nam voor een totaal van 19 grammofoons.