Alles wat u moet weten over in-text citation in APA Style.

Wat is een in-text citation?

Een citaat is in-text of direct wanneer het woord voor woord rechtstreeks uit een tekst van een andere auteur is overgenomen, of zelfs uit uw eigen tekst die al in een andere publicatie is geschreven. Wanneer je een direct citaat maakt, moet je naast de auteur en het jaartal ook de specifieke pagina vermelden (zie details voor gevallen van ongepagineerd materiaal) en moet je de volledige referentie opnemen in de referentielijst van je paper.

Als algemene suggestie is het beter om bronnen te parafraseren, in plaats van ze direct te citeren, omdat parafraseren je in staat stelt om het materiaal dat al geschreven is in de context van je artikel aan te passen aan je schrijfstijl. Soms is het echter handig om woordelijk te citeren. Enkele gevallen zijn:

  • wanneer een auteur iets memorabels of beknopt heeft gezegd; en
  • wanneer je een exacte definitie van een idee wilt weergeven of erop wilt reageren

Merk op dat sommige professoren beperkingen kunnen stellen aan het gebruik van directe citaten. Dit middel werd door de leerlingen vaak gebruikt om hun werk langer te laten lijken en sommige leraren hebben de gewoonte deze praktijk te bestraffen. Wij raden u aan uw adviseur op dit punt te raadplegen.

Voorbeeld van een kort citaat

Als het citaat minder dan 40 woorden telt, neem het dan op in de tekst en zet het citaat tussen dubbele aanhalingstekens. Als het citaat midden in een zin van uw tekst staat, sluit de passage dan af met aanhalingstekens, vermeld de bron tussen haakjes onmiddellijk na de aanhalingstekens, en vervolg de zin. Verdere interpunctie is niet nodig als de zin dat niet vereist.

Verhalend citaat (nadruk van de auteur toegevoegd)
In een analyse van de financiële crisis van 2008 stelt Lynch (2012) dat “de crisis is ingegeven door wat het meest pervers is in de kapitalistische wereld” (p. 127), wat bijdraagt aan een algemeen klimaat van negativiteit ten opzichte van rechtse partijen.

Quote tussen haakjes (nadruk in citaat)
Verschillende economen hebben in de financiële crisis van 2008 beweerd dat “de crisis is ingegeven door wat het meest pervers is in de kapitalistische wereld” (Lynch, 2012, p. 127), wat heeft bijgedragen tot een algemene malaise bij rechtse partijen in de hele wereld.

Als het citaat aan het eind van een zin staat, sluit u de geciteerde passage af met aanhalingstekens, citeert u de bron tussen haakjes onmiddellijk na de aanhalingstekens en eindigt u met een punt buiten de laatste aanhalingstekens.

In de crash van Wall Street in 2008 is beweerd dat “de crisis is aangedreven door wat het meest pervers is in de kapitalistische wereld” (Lynch, 2012, p. 127).

Voorbeeld lang citaat

Als het citaat 40 woorden of meer omvat, geef het dan in een apart tekstblok weer en laat de aanhalingstekens weg. Begin een blokcitaat op een nieuwe regel en laat het blok ongeveer een halve centimeter inspringen vanaf de linkerkantlijn (op dezelfde plaats als een nieuwe alinea). Als er extra alinea’s in het citaat zelf staan, laat de eerste regel dan een halve centimeter extra inspringen. Gebruik dubbele spatiëring in het hele citaat. Vermeld aan het eind van het blokcitaat de bron en het pagina- of paragraafnummer tussen haakjes na het laatste leesteken.

Andere economen hebben andere argumenten aangevoerd:

De aanwezigheid van subprime leningen in de economie was een reële poging van banken om mensen zonder de status van huiseigenaar te helpen.

Het probleem met de subprime crisis is gewoon het overmoedige vertrouwen van financiële instellingen in het ontvangen van betalingen op korte termijn geweest. (Gatewell, 2011, p. 503)

Noteer dat, als in het bovenstaande voorbeeld de naam van de auteur van de bron wordt geciteerd in de zin die het blokcitaat presenteert, alleen het pagina- of paragraafnummer nodig is aan het einde van het citaat.

In 2011 maakte Gatewell een ander argument:

De aanwezigheid van subprime leningen in de economie was een echte poging van banken om mensen zonder de status van huiseigenaarschap te helpen.

Het probleem met de subprime crisis was gewoon het overmoedige vertrouwen van financiële instellingen om op korte termijn betaald te worden. (p. 503)

Verhalingen met fouten

Je moet zoveel mogelijk vermijden een woordelijk citaat te maken van een zin met een grammaticale of spelfout. Een fout wordt een afleiding voor de lezer. Een goede oplossing is om te parafraseren in plaats van letterlijk te citeren.

Maar als u toch besluit om een zin met een fout letterlijk te citeren, moet het woordelijk citaat overeenkomen met de bewoordingen, spelling en interpunctie van de oorspronkelijke bron, zelfs als de bron in een bepaald opzicht onjuist is.

In dit geval voegt u het woord “” in, cursief en tussen vierkante haken, onmiddellijk na de fout in het citaat.

Martinello (2017) schreef dat “seruman de ergste plaag is die ooit op aarde is verschenen” (p. 24).

Wijzigingen in citaten

In woordelijke citaten kunt u in sommige omstandigheden enige wijziging in de oorspronkelijke zin willen aanbrengen. Sommige wijzigingen kunnen worden aangebracht zonder de lezer te waarschuwen, terwijl u voor andere wijzigingen de lezers op de wijziging moet wijzen.

Wijzigingen in een citaat die geen toelichting behoeven

Dit zijn enkele van de wijzigingen die u in directe citaten kunt aanbrengen zonder de lezers te waarschuwen.

  • De eerste letter van het eerste woord in een citaat kan worden veranderd in hoofdletters of kleine letters om aan te sluiten bij de context van de zin waarin het citaat voorkomt;
  • Sommige leestekens aan het eind van een citaat mogen worden gewijzigd om ze aan te passen aan de zinsbouw (zolang de betekenis niet wordt veranderd);
  • Enkele aanhalingstekens mogen worden veranderd in dubbele aanhalingstekens en omgekeerd;
  • Voetnootaanduidingen in de oorspronkelijke tekst mogen worden weggelaten.

Veranderingen in een citaat die uitleg behoeven

Voor andere veranderingen moet u de lezer op de verandering attenderen:

  • Gebruik ellipsen om aan te geven dat u woorden binnen een citaat hebt weggelaten (bijvoorbeeld om een zin in te korten of twee zinnen samen te voegen).
  • Type drie punten met spaties tussen de zinnen (. . .) of gebruik het ellipsteken dat door uw tekstverwerkingsprogramma wordt aangemaakt wanneer u drie punten achter elkaar typt (….), met een spatie ervoor en erna.
  • Gebruik vier punten, dat wil zeggen een punt plus het ellipsstreepje (. …) om een zinsonderbreking aan te geven binnen weggelaten materiaal, zoals wanneer een citaat het einde van een zin en het begin van een andere zin bevat.
  • Gebruik haakjes, geen haakjes, om materiaal op te nemen zoals een toevoeging of uitleg die u in een citaat hebt ingevoegd. Als u een woord of woorden in een citaat wilt benadrukken, gebruik dan cursief. Onmiddellijk na gecursiveerde woorden als volgt “cursief toegevoegd” tussen vierkante haken invoegen: .
  • Gebruik geen ellipsen aan het begin of einde van een citaat, tenzij de oorspronkelijke bron ellipsen bevat.

Volgens Sanchez (2020), “vreemder dan geen leven te hebben gevonden , is dat ze nog steeds … niet in staat zijn geweest om ons te vinden” (p. 40).

Materialen met paginering

Wanneer u rechtstreeks citeert, vermeld dan altijd de auteur, het jaar en het paginanummer van het citaat (zowel parafrieke als verhalende citaten in de tekst).

Volg deze richtlijnen bij het vermelden van een paginanummer:

  • Voor een enkele pagina gebruikt u de afkorting “p.” (voorbeeld: p. 25).
  • Voor meerdere pagina’s, gebruik de afkorting “pp.” En scheidt het paginagamma met een koppelteken in (voorbeeld: pp. 34-36).
  • Als pagina’s onderbroken zijn, gebruik dan een komma tussen de paginanummers (voorbeeld: pp. 67, 72).
  • Als het werk geen paginanummers heeft, geef de lezer dan een andere manier om het citaat te vinden (voorbeeld: hfdst. 5, par. 4).

Het overnemen van enkele woorden uit een woordelijk citaat

In woordelijke citaten gebruiken we dubbele aanhalingstekens om het geciteerde materiaal aan te geven. Wanneer we een deel van het oorspronkelijke materiaal willen weglaten, kunnen we ellipsen gebruiken. Deze moeten worden weergegeven door drie punten, gescheiden door een spatie.

Elperscensieven aan het eind of het begin van een citaat

In het algemeen is het niet nodig ellipsen te gebruiken aan het begin of het eind van een citaat, zelfs niet als u uw citaat begint vanuit het midden van een zin in de oorspronkelijke tekst. Er is één uitzondering in dit geval en dat is dat u, om misverstanden te voorkomen, ellipsen mag gebruiken om te benadrukken dat het citaat midden in een zin begint of eindigt. Over het algemeen is het echter niet nodig om dit te doen.

Voorbeeld
In Nietzsche’s opvatting (1878) “. …is een cultuur van mannen. Wat vrouwen betreft, Pericles zegt het al in de begrafenistoespraak met de woorden: zo veel te beter zijn zij wanneer onder mannen zo weinig mogelijk over hen gesproken wordt.”

Puntjes in het midden van een zin

Gebruik ophangpuntjes in het midden van een citaat om aan te geven dat u materiaal uit de oorspronkelijke zin hebt weggelaten, wat u zou kunnen doen wanneer u een uitweiding opneemt die niet relevant is voor uw punt. Wees echter voorzichtig bij het weglaten van materiaal om de oorspronkelijke betekenis van de zin te behouden.

Wanneer u citeert, kunt u ook de eerste letter van het citaat veranderen in hoofdletters of kleine letters, afhankelijk van wat nodig is voor de zinsgrammatica in uw werk.

Voorbeeld
Volgens Nietzsche (1878) “is de Griekse cultuur van de klassieke periode een cultuur van mannen. Wat de vrouwen betreft, zegt Pericles het in zijn begrafenistoespraak met de woorden: zij zijn zoveel beter wanneer er onder de mannen zo weinig mogelijk over hen wordt gesproken. De erotische relatie van mannen tot adolescenten … al het idealisme van de Griekse natuurkracht werd in die relatie gegoten.”

Schorsingspunten om meerdere zinnen weg te laten

Een langer citaat zou meerdere zinnen kunnen omvatten. Gebruik vier ellipsen (in plaats van drie) om een weglating tussen twee zinnen aan te geven. De eerste punt geeft de punt aan het eind van de eerste geciteerde zin, en de drie ellipsen volgen.

Voorbeeld
Volgens Nietzsche (1878) “is de Griekse cultuur van de klassieke periode een cultuur van mensen. … . al het idealisme van de Griekse natuurkracht werd in die relatie gegoten en waarschijnlijk zijn jonge mensen nooit meer zo attent, zo liefdevol behandeld.”