(CNN) — IC-verpleegster Lizanne Jennings uit Oklahoma City troostte haar man Dennis in de momenten voordat hij bezweek aan Covid-19.
“Ben je klaar om in vrede te zijn?” vroeg ze hem op 23 november.
Dennis blies 30 minuten later zijn laatste adem uit, vertelde Jennings dinsdag aan CNN’s Kate Bolduan. Haar moeder, Linda, die ook was besmet met Covid-19, was slechts drie dagen eerder overleden.
“Het is gewoon zo rauw,” zei Jennings in een interview, worstelend om haar kalmte te bewaren terwijl haar zoon Brayden zijn hand op haar schouder legde.
“Soms ben ik aan het rouwen om mijn man en dan realiseer ik me dat mijn moeder weg is. En ik rouw om mijn moeder. Ik denk dan… ik ga het Dennis vertellen, maar dan is Dennis al weg. Dus de twee mensen die zo ondersteunend zouden zijn geweest … je weet wel, ze zijn allebei weg.”
Het gevoel van verlies laat haar en haar twee zonen voelen alsof ze verdrinken, zei ze.
Haar zoon Brayden, een advocaat, klaagde dat hij er niet kon zijn om zijn moeder te steunen toen hij ook besmet raakte.
“Het is een beetje alsof we gebroken zijn, maar we blijven breken,” zei hij. “En op dat moment toen ik die positieve uitslag kreeg, nam dat haar steunsysteem weg. Ze lagen allebei in het ziekenhuis, en ik kon mijn moeder niet komen knuffelen omdat ik haar niet ziek kon krijgen.”
Jennings en haar zoon herinnerden zich Dennis als sterk en “vol leven.” Voordat hij ziek werd, had vader zijn zoon verslagen in een pushup-wedstrijd.
Maar maanden nadat ze haar man had gewaarschuwd voor het dodelijke virus, zag Jennings hem nu op zijn buik in een ziekenhuisbed liggen. Even na zijn dood deed ze hem in bad en knipte ze zijn haar.
In maart, tijdens het begin van de eerste golf van de pandemie, sprak Jennings met haar man over hoe veel erger het zou worden.
“‘Kijk naar me. Dit gaat slecht worden. Dit gaat zo slecht worden,'” vertelde ze hem.
“Ik zei: ‘Een van ons kan sterven en ik wil dat je dat hoort en ik wil dat je je masker draagt en ik wil dat je je handen desinfecteert. En dat deed hij… Mam bleef acht en een halve maand thuis. En dus heb je mensen die alles goed doen en we hebben mijn moeder niet kunnen knuffelen en we zijn nergens heen geweest… En toch zijn we ze kwijtgeraakt. Het maakt niet uit hoe sterk je bent. Mensen hebben zoiets van, ‘Oh man, Dennis is zo sterk. Hij gaat het redden. Het gebeurt, wat er ook gebeurt. Het virus blijft winnen.
Geef een antwoord