Toen ik 40 werd, voelde het alsof ik voor de tweede keer wakker werd. Dat betekent niet dat ik op een dag wakker werd en me beter voelde – ik voelde me over veel dingen slechter – je kinderen zien opgroeien en volwassen worden kan moeilijk zijn.

Maar wat ik wel merkte, is dat ik me beter toegerust voelde om dingen aan te kunnen, simpelweg omdat ik meer moeilijke ervaringen en emoties had meegemaakt dan ooit, en ik nog steeds in de buurt was om over alles te praten.

Ik ben nu halverwege de veertig en elk jaar dat voorbijgaat, realiseer ik me iets: je gebruikt het goede, het slechte en het lelijke als een routekaart om door het tweede deel van je leven te navigeren.

Gebruik het goede, het slechte en het lelijke om je te helpen door de tweede helft van je leven te navigeren. (Twenty20 @stevemalonephoto)

Zicht op het leven vanuit je midden-veertigste

1.Je hebt misschien tieners die je aan het huilen maken en je enorm frustreren.

De waarheid is dat het opvoeden van tieners echt moeilijk is-het maakt niet uit hoe goed je kind is. Deze tijd in je leven vereist meer Kleenex, Tylenol, en anti-angst medicatie dan ooit. Doe gewoon wat je moet doen om de volgende dag door te komen, en laat de rest (ik heb het over schuldgevoel, schaamte, en naar die sportaanmoedigingsbijeenkomst gaan) gaan.

Je hebt geen tijd voor nepvrienden.

Iemand die zonneschijn in je achterste blaast, heeft ongeveer net zoveel nut voor je als die fonduepan die je 10 jaar geleden voor Kerstmis kreeg, en die stof ligt te vergaren. Je hebt genoeg vrienden gehad om te weten wanneer het echte werk nabij is. En je weet dat een echte-deal relatie is de enige soort die je wilt of nodig hebt in je leven.

Je niet langer schoon te maken als de dickens voordat bedrijf komt over.

Je stopt met het afvegen van de vensterbanken, omdat je je realiseert dat niemand naar hen kijkt. Je hebt je rug genoeg keer gebroken om te beseffen dat als je al je energie in het voorspel steekt, je niet van je gasten geniet, besluit dat je het haat om mensen over te hebben, en je verwachtingen worden nooit vervuld.

Energie besparen om je te concentreren op ontspannen en een leuke tijd hebben in plaats van elk kussen te pluizen (ze gaan alleen maar verknoeid raken) en onder de bank te stofzuigen (waar alle stofhazen landen als je toch gasten hebt) zijn niet nodig. Maar je aanwezig zijn is.

Je hebt geen verlangen om te passen in waar je niet thuishoort.

Als die moeder groep is niet uw snelheid, realiseer je je dat het meer de moeite waard om weg te stappen dan om te proberen en zich geaccepteerd voelen. Als je je ergens niet op je gemak voelt, heb je de moed om weg te stappen. Als je je op bepaalde plaatsen of bij bepaalde mensen niet thuis of welkom voelt, besef je dat je een keuze hebt. Je kunt het blijven proberen of je kunt er helemaal mee stoppen. Het is niet meer zoals op de middelbare school toen je het gevoel had dat je geen keus had en je je moest conformeren om je geaccepteerd te voelen.

Je weet welke jeans je kont goed doet uitkomen en je hebt er geen probleem mee om er extra geld aan uit te geven.

Je hebt het verdomde recht verdiend om een paar dollar extra uit te geven aan je favoriete jeans. Het maakt je beter voelt, en dat is alle reden die je nodig hebt. Je hebt niet het gevoel dat je moet beknibbelen op kleding zoals je deed in je twintiger jaren, of toen je kinderen nog klein waren en het belangrijker was dat ze er goed uitzagen. Je kont en je zelfvertrouwen verdienen het allerbeste.

Je hebt de energie niet om met mensen te kibbelen over domme dingen.

Je hebt ontdekt dat onzin laten gaan een betere besteding van je energie is dan proberen te bewijzen dat je gelijk hebt, of anderen zover te krijgen dat ze dingen op jouw manier zien. Dit is de tijd in je leven dat je gelukkiger bent als mensen willen geloven wat hen uitkomt. Zelfs als je het niet eens bent met iets wat ze zeggen of doen, om je geestelijke gezondheid te bewaren laat je ze hun gang gaan. Dan bemoei je je met je eigen zaken, en spaar je je energie om veranderingen in je leven aan te brengen in plaats van te proberen iemand anders het zijne te laten veranderen.

Je weet wat je verdient.

In plaats van zo kwaad te worden als je ooit deed, neem je afscheid. Op deze leeftijd worden de dingen kristalhelder. Je weet wat je verdient in een partner, vriendschappen, en een in een kalkoen club sandwich. Als je niet krijgt wat je verdient, weet je dat, zelfs als je er niet naar handelt en de sandwich terugbrengt en om meer spek vraagt, of je vriend vertelt dat hij misbruik van je maakt.

Je hebt dagen dat je er heel goed in bent om je mond open te doen, en andere dagen dat je er slecht in bent en zweert dat je het de volgende keer beter zult doen. Het belangrijkste is op deze leeftijd: je hebt genoeg meegemaakt om te weten wanneer iets verkeerd is en zoals het gezegde luidt: “kennis is macht.”

Je zit midden in hormonale verschuivingen.

Of je het nu wilt toegeven of niet, dit gebeurt nu eenmaal. De ene nacht ben je zo uitgeput dat je niet meer helder ziet en val je met je kleren aan in slaap. De volgende, kun je niet slapen en draai je je om. Je hebt het de hele tijd bloedheet en je kinderen smeken je om de verwarming hoger te zetten. Je hebt geen idee wanneer je weer gaat menstrueren omdat je schema allang het raam uit is gevlogen, en je stemmingen geven ook geen indicatie. Je hebt letterlijk het gevoel dat je elke seconde lijdt aan het premenstrueel syndroom.

Ik hou ervan een vrouw van middelbare leeftijd te zijn. Niet omdat ik me nergens meer druk om maak, want niets is minder waar. Het is omdat ik weet hoe ik moet geven om dingen die daadwerkelijk een impact op mijn leven gaan hebben.

En ik weet hoe ik de rest kan laten gaan.

Je kan ook genieten van:

7 tekenen van de Apocalyps van de vergrijzing