Deze kleine bloem krijgt een slechte naam, hij wordt vaak beschouwd als onkruid dat moet worden opgeruimd, maar hij is eigenlijk best mooi, met zijn heldergele kleur en opvallende bladeren. Zelfs de etymologie van zijn naam is mooi. Millie legt uit waar de paardenbloem vandaan komt, en hoe mensen in andere landen naar deze vrolijke bloem verwijzen.

Het kwam voor het eerst in het Engels als dent de lioun in de late 14e eeuw, en dit komt van het Franse dent de lion, wat “leeuwentand” betekent. Dit is afgeleid van het Latijnse dens leonis, en is mogelijk afkomstig van de Griekse naam λεοντωδών (leontodon), wat ook “leeuwentand” betekent. Het Engels heeft deze naam behouden, terwijl hij in het Frans niet meer in gebruik is, behalve in de Franssprekende gebieden van Zwitserland en België.

Waarom “leeuwentand”, hoor ik u vragen? Welnu, hoewel de ronde gele kop enige gelijkenis vertoont met de manen van de leeuw, verwijst de naam eigenlijk naar de bladeren, en hun “getande” vorm!

Interessant is dat een aantal andere talen ook deze betekenis in hun woord voor de plant hebben; Duits Löwenzahn, Welsh dant y llew, Spaans diente de león, Italiaans dente di leone, Noors løvetann.

Je zou kunnen denken dat het verhaal hier eindigt, maar in feite zijn er nog een aantal andere interessante woorden om naar te kijken. De gebruikelijke naam in modern Grieks is πικραλίδα (pikralida), wat “bitter” betekent.

In het Hongaars zijn er verschillende woorden. Een daarvan is pitypang, dat mooi klinkt, maar mijn persoonlijke favoriet is gyermekláncfű, dat “kinderkettinggras” betekent, verwijzend naar het spelletje waarbij van kleine bloemetjes een ketting wordt gemaakt.

Er is zelfs een hele groep talen waar het woord voor “paardenbloem” verwant is met het woord voor “melk” of “boter”. Het Servische woord маслачак (maslachak) komt van het woord voor “boter”, en in het Lets staat het bekend als pienene, dat is gevormd uit piens, dat “melk” betekent. Het woord mælkebøtte in het Deens wordt letterlijk vertaald als “melkpot”!

Dit is niet zo vreemd als je zou denken. Deze “melkachtige” namen zijn ontstaan vanwege het witte sap dat uit de plant sijpelt als hij geplukt wordt, en dat je in de stengel vindt.