Achtergrond: Extra zuurstof wordt toegediend aan zwangere vrouwen in veel verschillende klinische scenario’s in de verloskundige praktijk. Ondanks de geaccepteerde toepassingen voor hyperoxygenatie van de moeder, is de impact van hyperoxie op de maternale hemodynamische indices niet geëvalueerd. Als gevolg hiervan is er een schaarste aan gegevens in de literatuur met betrekking tot de fysiologische veranderingen in de maternale circulatie in reactie op extra zuurstof.

Doelstelling: De hemodynamische effecten van zuurstoftherapie zijn ondergewaardeerd en de impact van hyperoxygenatie op maternale hemodynamica is momenteel onbekend. Met behulp van niet-invasieve cardiale output monitoring die gebruik maakt van transthoracale bioreactantie, onderzochten we het effect van korte hyperoxygenatie op de cardiale index, systemische vasculaire weerstand, bloeddruk, slagvolume en hartslag bij zwangere moeders tijdens het derde trimester, vergeleken met die effecten waargenomen bij een niet-zwangere populatie onderworpen aan dezelfde periode van hyperoxygenatie.

Studieopzet: Hemodynamische monitoring werd uitgevoerd op een continue manier gedurende een periode van 30 minuten met behulp van niet-invasieve cardiac output monitoring. Hyperoxygenatie (O2 100% v/v inhalatiegas) werd uitgevoerd met een snelheid van 12 L/min via een partieel non-rebreather masker gedurende 10 minuten. De hartindex, de systemische vasculaire weerstand, het slagvolume, de hartslag en de bloeddruk werden geregistreerd vóór de hyperoxygenatie, na afloop van de hyperoxygenatie en 10 minuten na het stopzetten van de hyperoxygenatie. Tweewegs variantieanalyse met herhaalde metingen werd gebruikt om de verandering in hemodynamische indices in de tijd en de verschillen tussen de 2 groepen te beoordelen.

Resultaten: Zesenveertig zwangere en 20 niet-zwangere vrouwen met een mediane leeftijd van respectievelijk 33 jaar (interkwartiel range, 26-38 jaar) en 32 jaar (interkwartiel range, 28-37 jaar) werden prospectief gerekruteerd (P=.82). De mediane zwangerschapsduur was 35 weken (33-37 weken). In de zwangere groep was er een daling van de cardiale index tijdens de hyperoxygenatie blootstellingsperiode (P=.009) gekoppeld aan een stijging van de systemische vasculaire weerstand zonder herstel na 10 minuten na het stoppen van de hyperoxygenatie (P=.02). De hartfrequentie daalde na blootstelling aan hyperoxygenatie en keerde 10 minuten na het staken van de therapie terug naar de uitgangswaarde. Er was een afname van het slagvolume tijdens de blootstellingsperiode, zonder verandering in de systolische of diastolische bloeddruk. In de niet-zwangere groep was er geen significante verandering in de cardiale index, systemische vasculaire weerstand, slagvolume, hartslag, of systolische of diastolische bloeddruk tijdens de blootstelling aan hyperoxygenatie.

Conclusie: Hyperoxygenatie tijdens het derde trimester wordt geassocieerd met een daling van de cardiale index van de moeder en een stijging van de systemische vasculaire weerstand zonder herstel naar de uitgangsniveaus 10 minuten na het stoppen van de hyperoxygenatie. De hemodynamische veranderingen die in deze studie werden waargenomen als reactie op hyperoxygenatietherapie tijdens de zwangerschap zouden een beoogde toename van de zuurstoftoevoer kunnen tegenwerken. De waargenomen maternale effecten van hyperoxygenatie vragen om een herevaluatie van de rol van hyperoxygenatiebehandeling bij de niet-hypoxemische zwangere patiënt.