Van de foto’s die ik meenam van een reis naar Utah’s Canyonlands en Arches National Parks afgelopen herfst, kreeg de bovenstaande de meeste commentaren en verzoeken om info. Om te beginnen is dit een foto van Mesa Arch in Canyonlands National Park, die beroemd is om het feit dat de onderkant van de boog gloeit van het weerkaatste zonlicht net na zonsopgang op de meeste ochtenden. De meeste opnamen zien er zo uit:
Ik had al eerder beelden van deze boog gezien en wilde hem graag fotograferen met collega-fotograaf Michael Riffle uit Puget Sound toen hij me dit voorstel deed. Hij deed de suggestie en kende de locatie, dus ik vertrouwde op zijn oordeel (hoewel hij opmerkte dat het druk zou zijn) en ik deed weinig andere voorbereidingen.
Setup
Op de locatie komen is rechttoe rechtaan. Maar het addertje onder het gras: Michael vertelt me dat we vroeg moeten vertrekken uit Moab, de dichtstbijzijnde stad waar we verblijven. Ik denk dat we om 4:30 uur vertrokken zijn, maar de details van de klok zijn vaag. Er is een korte wandeling vanaf de parkeerplaats en de hele opstelling is redelijk toegankelijk.
Waarom moesten we zo vroeg vertrekken? Twee redenen: 1) Deze locatie is populair en 2) het is klein. Ik had me niet gerealiseerd hoe klein deze boog was. Ik dacht dat hij in de orde van grootte was van Landscape Arch in het naburige Arches National Park, die minstens honderd meter lang is. Niet zo bij Mesa Arch. Om je een idee te geven, dit is wat we te zien kregen toen we aankwamen.
Voor iemand die graag verre oorden fotografeert met niet zoveel mensen, was ik verbaasd over deze scène. Ik kan wel een dozijn camera’s tellen in deze opstelling. Dit is om 6.30 uur en de zon komt pas over een uur.
Ik besloot mijn camera op te stellen aan de andere kant van de boog op deze foto en Michael wierp zich (beleefd) een weg naar het midden van de menigte. Tegen de tijd dat ik was opgesteld, arriveerden nog eens zes fotografen. Uiteindelijk zouden er meer dan twee dozijn opnamen maken.
Ik had deze dag geluk, want BorrowLenes.com had me voor deze trip een Nikon D800E en 14-24mm lens geleend. En ook een Canon 8-15mm L fisheye. Dit betekende dat ik de Nikon kon opstellen op de locatie die je hierboven ziet en wachten op de zon. Daarna kon ik de 8-15mm op mijn Canon 7D gebruiken en rondlopen voor verschillende composities. Het is mogelijk dat de opstelling me gezond heeft gehouden.
Ik testte een aantal opname-ideeën met de 8-15mm L en vond er een mooi waarbij ik me vlak aan de rand van de klif en onder en rechts van mijn statief bevond, zoals in de foto hierboven. Hier is een testopname voordat de zon opkwam.
Shooting
Nadat ik met de locatie had gerommeld, brak de zon eindelijk door de horizon. Je zou denken dat Tom Cruise naakt door LA liep met het geluid van knappende rolluiken achter en opzij van mij. Het lange, lange wachten wierp eindelijk zijn vruchten af. Ik was toen niet tevreden met de Nikon opnamen dus bleef ik experimenteren met de fisheye.
Het was toen dat een lokale Utahan opmerkte dat hij geweldige opnamen kreeg door over de rand te hangen. Ik hou van rotsklimmen en voel me op mijn gemak op kliffen, dus om er zeker van te zijn dat ik me niet in iemands beeld bevond (verbazingwekkend genoeg was dat mogelijk) leunde ik naar de rand en hing mijn arm naar beneden.
Tijdens een paar testopnamen schakelde ik over naar de handmatige modus en koos ISO 100 voor de beste beeldkwaliteit nu de zon op was, 8mm voor de grootste groothoek die ik kon krijgen, f/20 omdat ik een mooi sterrenspoorpatroon op de zon wilde en 1/10 van een seconde om de zaken in evenwicht te brengen.
Het kostte een aantal pogingen om de opname te krijgen die ik wilde en ik nam er een paar, bewoog de camera een beetje, nam er nog een paar. Het was echt fotograferen in het donker omdat mijn torso over de rand hing met mijn arm naar beneden hangend en pols naar achteren gebogen, terwijl ik probeerde te voorkomen dat mijn lichaam in de opname zou komen (bij 8mm is het gezichtsveld 180 graden).
Dit is het resultaat, rechtstreeks uit de camera:
Voldaan schoten we nog een paar minuten door en keerden toen terug naar de stad.
Bewerking
Toen ik thuiskwam, was het tijd om met de foto te spelen. Ik wist wat ik wilde en begon met het rechtzetten en uitsnijden van de foto om de zwarte delen eruit te snijden. Alle onderstaande bewerkingen zijn uitgevoerd in Adobe Lightroom.
Ik heb toen de Tone Curve aangepast om wat contrast toe te voegen, maar ik heb de zijkanten niet naar binnen getrokken omdat de foto al tegen de rand van het Histogram aan zat. Ik heb de hoge lichten met 44 verminderd en de schaduwdetails met +48 verbeterd.
Daarna was het tijd om de valleibodem op te fleuren. Met het aanpassingspenseel heb ik over de valleibodem geschilderd en de belichting met +.73 en de helderheid met +48 verhoogd om wat scherpte toe te voegen. Ik gebruik de helderheid vaak op rotspartijen om ze ‘harder’ te maken. Het rood in de afbeelding hieronder vertegenwoordigt het geschilderde gebied voor deze instellingen.
Nu wil ik meer leven in de boog zelf en ik gebruik een nieuwe penseel om dat te schilderen. De belichting is +.73 en de helderheid is +43.
Nadat ik wat stofvlekken heb verwijderd (ik zal je de schermafbeeldingen besparen, maar als je door de foto’s hierboven klikt, kun je ze waarschijnlijk wel zien), heb ik de uitsnedehoek iets aangepast voor de laatste set aanpassingen.
Zowel het gezicht van de boog als de valleibodem zijn helderder en levendiger gemaakt. Omdat ik wat meer ‘pop’ wilde, heb ik de algemene vibratie verhoogd met +31 (hierdoor komt er meer blauw in de lucht en oranje in de rotsen en de zon) en een Blue Saturation van +40 voor de lucht.
En dat was het!
De belangrijkste punten voor deze opname waren:
- Weten hoeveel ruimte ik zou kunnen bijsnijden met de Canon 8-15mm L Fisheye op een camera met kleine sensor.
- Het diafragma zo klein mogelijk houden om het sterreffect te krijgen.
- De zon in de buurt van de rots plaatsen om het meeste uit de uitbarsting te halen (het werkt het beste als er iets is waarmee de zonnestralen kunnen contrasteren).
- Een kans wagen en blind fotograferen vanuit een unieke hoek.
- Luisteren naar het advies van anderen.
- Hoffelijk zijn tegen anderen die hun eigen opname willen maken.
- Minimale bewerkingen om de visie tot bloei te brengen.
- Het lenen van de juiste spullen (nogmaals dank aan BorrowLenses.com)
Als je vragen hebt, stel ze dan. Ik zal mijn best doen om ze te beantwoorden.
Geef een antwoord