De vraag naar en het aanbod van NP’s

De Health Resources & Services Administration (HRSA) projecteert een tekort van 20.400 artsen tegen 2020. Toch is er goed nieuws: NP’s hebben het potentieel om dit dreigende tekort te verlichten.

Er zijn verschillende belangrijke factoren die bijdragen aan deze voorspelde fluctuatie. Volgens de HRSA zal de combinatie van een grote vergrijzende bevolking en de algehele bevolkingsgroei naar verwachting 81% van de verandering in de vraag tussen 2010 en 2020 voor zijn rekening nemen. De HRSA projecteert ook dat tussen 2010 en 2020 de totale vraag naar eerstelijnszorgartsen met 14% zal toenemen, het aantal eerstelijnszorgartsen met 8% zal toenemen en het aanbod van eerstelijnszorg-NP’s met 30% zal springen.

Huidige staat van NP-praktijk

Nagenoeg 50% van de NP’s oefent een praktijk uit in de eerstelijnszorg. De regelgeving van de staat met betrekking tot de reikwijdte van de praktijk (SOP) heeft echter een aanzienlijke invloed op het vermogen van NP’s om te praktiseren en/of medicatie voor te schrijven. Bovendien vereisen de meest restrictieve staten dat NP’s een “samenwerkingsovereenkomst” onderhouden met ten minste één arts om te oefenen en/of medicatie voor te schrijven.

NP’s zijn een belangrijk onderdeel van de eerstelijnszorgverlening. Een onderzoek uit 2014 wees uit dat eerstelijnszorgartsen die met NP’s werken, meer kans hadden om nieuwe Medicaid-patiënten te accepteren dan artsen die zonder NP werken. Bovendien, als het gaat om staten die geen samenwerkingsovereenkomsten vereisen voor zowel de praktijk als het voorschrijven, hebben patiënten meer kans om eerstelijnszorg van NP’s te ontvangen. Helaas, in staten waar NP’s minder worden vergoed dan het artsentarief (een verhouding van 75% tot 100%), kunnen praktijken worden ontmoedigd om zowel Medicaid te accepteren als in dienst te nemen, per een onderzoek uit 2012 uitgevoerd door de Kaiser Family Foundation.

State Practice Environment

Full Practice

State practice and licensure laws in Alaska, Arizona, Colorado, Connecticut, Hawaii, Idaho, Iowa, Kansas, Maine, Maryland, Minnesota, Montana, New Hampshire, New Mexico, North Dakota, Oregon, Rhode Island, South Dakota, Vermont, Washington, en Wyoming bepalen dat alle NP’s patiënten evalueren, diagnoses stellen, diagnostische tests bestellen en interpreteren, en behandelingen starten en beheren (inclusief het voorschrijven van medicatie en gereguleerde stoffen) onder de exclusieve bevoegdheid van de staatsraad voor verpleging. Dit model wordt aanbevolen door de National Academy of Medicine en de National Council of State Boards of Nursing.

Reduced Practice

State practice and licensure laws in Delaware, Illinois, Indiana, Kentucky, Nebraska, New Jersey, New York, Ohio, Pennsylvania, Utah, West Virginia, en Wisconsin beperken de mogelijkheden van NP’s om zich bezig te houden met ten minste één aspect van de NP-praktijk. De wetgeving van de staat vereist een gereguleerde samenwerkingsovereenkomst voor de duur van de loopbaan met een andere zorgverlener voor de NP om patiëntenzorg te verlenen of beperkt de instelling van een of meer aspecten van de NP-praktijk.

Restricted Practice

De wetten inzake de praktijk en vergunningen van de staat in Californië, Florida, Georgia, Massachusetts, Michigan, Missouri, North Carolina, Oklahoma, South Carolina, Texas, Tennessee en Virginia beperken de mogelijkheden van een NP om zich bezig te houden met ten minste één aspect van de NP-praktijk. De staatswet verplicht de NP om gedurende de hele loopbaan toezicht te houden, te delegeren of teammanagement uit te oefenen door een andere zorgverlener om patiëntenzorg te kunnen bieden.

Een beeld van NP-lonen en werkgelegenheid

NP’s die het veld ingaan, kunnen vertrouwen hebben in hun waarde en verdienpotentieel in de gezondheidszorgindustrie. Volgens het Occupational Employment and Wages-onderzoek van de BLS (mei 2017), is het mediane loon voor NP’s $ 103.880. De top 10% verdient $ 145.630, en de onderste 10% verdient $ 74.840.

Industrieën met de hoogste niveaus van NP-werkgelegenheid zijn dokterskantoren, algemene medische en chirurgische ziekenhuizen, poliklinische zorgcentra, kantoren van andere gezondheidswerkers, en hogescholen, universiteiten en beroepsscholen. De bestbetalende sectoren voor NP’s omvatten: persoonlijke zorgdiensten ($ 139.460 gemiddeld loon); management, wetenschappelijke en technische adviesdiensten ($ 132.200 gemiddeld loon), religieuze organisaties ($ 117.720 gemiddeld loon), tandartskantoren ($ 117.270 gemiddeld loon), en kantooradministratieve diensten ($ 115.960 gemiddeld loon).

Californië heeft de hoogste werkgelegenheid voor NP’s met 13.570 posities. New York is tweede met 13.450 posities, en Texas is derde met 10.730 posities. Californië is ook de bestbetalende staat voor NP’s, met een gemiddeld salaris van $ 126.770. Alaska staat op de tweede plaats met een gemiddeld loon van $125.140, gevolgd door Hawaï met een gemiddeld loon van $122.580. Massachusetts is vierde op de lijst met een gemiddeld loon van $ 120.140 per jaar, en Connecticut rondt de top vijf lijst af met een gemiddeld loon van $ 118.500.

Salarisgroei: Family Medicine Physicians vs. Nurse Practitioners

Volgens de Merritt Hawkins 2017 Review of Physician and Advanced Practitioner Recruiting Incentives, steeg het gemiddelde salaris van NP’s met ongeveer 9% van 2014-15 tot 2015-16, en ongeveer 5% van 2015-16 tot 2016-17. Dezelfde review meldde dat het gemiddelde salaris van huisartsen met ongeveer 10% steeg van 2014-15 tot 2015-16 en met ongeveer 2% van 2015-16 tot 2016-17. Als deze trend zich voortzet, zullen NP’s een groter tempo van salarisstijging zien dan huisartsen.

The Final Say on NP Education & Training

Hoewel NP’s minder jaren onderwijs en opleiding hoeven te voltooien, wijzen studies op hun potentieel om de kwaliteit van de zorg te verbeteren en de kosten te verlagen.

Education and Training Requirements: Primary Care Physicians vs. Nurse Practitioners

NP’s vereisen ongeveer zes jaar opleiding en training. Dit in tegenstelling tot 11 of 12 jaar onderwijs en opleiding voor artsen, inclusief opleiding en coschap.

Vereiste diploma’s en tijd tot voltooiing

Familiedokters, hetzij een MD of een DO, moeten een standaard 4-jarige BA/BS bachelor voltooien, gevolgd door een Medical College Admission Test (MCAT). Vervolgens moeten zij vier jaar een doctoraal programma volgen om ofwel een MD of een DO graad te behalen. Na het behalen van deze graad moeten zij nog minimaal drie jaar stage lopen. Dit komt neer op 11 jaar.

Een NP wordt aangeraden een standaard 4-jarige BA/BS te voltooien. Vervolgens moeten ze de Graduate Record Examinations (GRE) & National Council Licensure Exam for Registered Nurses (NCLEX-RN) afronden, die vereist zijn voor MSN-programma’s. Nadat ze dit hebben gevolgd met een MSN-masteropleiding – een proces dat 1,5 tot 3 jaar duurt – zijn ze klaar. Dit is bij elkaar opgeteld tussen de 5,5 en 7 jaar. Opgemerkt moet worden dat, hoewel een standaard 4-jarig diploma (bij voorkeur een BSN) wordt aanbevolen, er alternatieve paden zijn voor een RN zonder bachelordiploma om aan sommige masterprogramma’s deel te nemen.

Medische/Professionele School en Residency/Postgraduate Hours for Completion

Een huisarts zal zich bezighouden met 2.700 college-uren en 3.000 studie-uren in hun preklinische jaren. Zij zullen ook 6.000 gecombineerde uren in hun klinische jaren, evenals 9.000 tot 11.000 residency uren werken. Dit komt neer op een totaal van 20.700 tot 21.700 uur. Een Doctor of Nursing Practice (DNP), aan de andere kant, zal zich bezighouden met 800 tot 1600 college-uren en 1500 tot 2250 studie-uren in de preklinische jaren. Zij nemen ook deel aan gecombineerde uren tijdens hun klinische jaren en zijn niet verplicht om enige residentie-uren te werken. Dit komt neer op 2.800 tot 5.350 uur. Opgemerkt moet worden dat in het geval van zowel huisartsen als DNP’s de studie-uren zijn gebaseerd op 750 uur studie die een student per jaar besteedt.

Dit leidt tot significante verschillen tussen FP- en NP-uren in termen van beroepsopleiding. In vergelijking met NP’s besteden FP’s 1.100 tot 1.900 meer college-uren en 750 tot 1.500 meer studie-uren tijdens hun preklinische jaren. In vergelijking met NP’s besteden FP’s tijdens hun klinische jaren ook 4.500 tot 5.500 uur meer aan gecombineerd onderwijs, en 9.000 tot 10.000 uur meer aan hun verblijf in het ziekenhuis. Het totale verschil in uren tussen FP’s en NP’s varieert van 15.350 tot 18.900.

Het potentieel van NP’s

Volgens een artikel gepubliceerd door het National Center for Biotechnology Information (NCBI), verbetert de coördinatie van zorg wanneer NP’s dagelijkse multidisciplinaire rondes initiëren. De studie toont ook aan dat NP’s die in de ICU-omgeving werken, waar ze kritisch zieke patiënten behandelen, een grotere continuïteit van zorg mogelijk maken. Bovendien blijken verpleegkundigen in gevorderde functies resultaten te boeken die vergelijkbaar zijn met die van artsen op de spoedeisende hulp en in kritieke situaties. Er wordt ook gesteld dat gevorderde praktijkverpleegkundigen zoals NP’s waarde kunnen toevoegen en de toegang tot de gezondheidszorg kunnen vergroten door mogelijk het personeelsbestand in de gezondheidszorg te versterken. Het artikel stelt ook dat wanneer patiëntenzorg interdisciplinaire communicatie, ontslagplanning, nazorg en administratieve zorg vereiste, de betrokkenheid van NP’s leidde tot een kortere gemiddelde duur van het verblijf van de patiënt. Vergeleken met artsen presteren NP’s ook beter op het gebied van patiëntenvoorlichting, luisteren, het beantwoorden van vragen en pijnbestrijding. Ten slotte stelt het artikel dat het implementeren van de geavanceerde verpleegkundige praktijkrol in spoedeisende of kritieke zorgomgevingen een grotere kostenbesparing suggereert.

Een belangrijke rol om op te vullen

Studenten die een carrière als een NP nastreven, kunnen helpen een tekort in de gezondheidszorgindustrie aan te vullen, een tekort dat momenteel niet volledig door artsen wordt opgevangen. Bovendien zullen NP’s ook zijn toegerust om hoogwaardige, kosteneffectieve zorg te bieden aan een grote vergrijzende bevolking, volgens tal van studies. Een toekomst als een NP heeft het potentieel om persoonlijk en financieel lonend te zijn, met de mogelijkheid om een positieve invloed uit te oefenen op een industrie en het leven van veel patiënten.