Ik weet wat je denkt, want ik dacht: Als het zuur in je maag sterk genoeg is om metaal op te lossen, waarom brandt het dan niet dwars door je maagslijmvlies?
Dat is een goede vraag, maar voor we het antwoord geven, beginnen we weer bij het begin.
Een goede spijsvertering begint in de mond. Hoe vaker je je eten kauwt, hoe minder werk je maag hoeft te doen. Zie het zo: hoe beter je kauwt, hoe beter je poept. Eenmaal doorgeslikt, gaat het voedsel door een lange buis, de slokdarm. Aan het eind van die buis zit een kleine spierklep die net open genoeg gaat om het voedsel in een bad van maagzuur te laten vallen – plons!
Maar wacht, er is een probleem. Zie je het?
Dit maagzuur (ook bekend als zoutzuur, of HCL) moet sterk genoeg zijn om wat we net hebben gegeten te veranderen in een vloeibare brij, dit helpt bij de absorptie.
De maag werkt al sinds het begin der tijden op deze manier en je moet je verbazen over het ontwerp. Als het voedsel in een vloeibare brij is veranderd, is het klaar voor de volgende fase.
Het voedsel valt door de spruit in een bad van zuur – – splosh! Voedsel verandert in vloeibare brij; dan sijpelt de brij er beetje bij beetje uit in de dunne darm, tot zover alles goed, toch? Meh, niet zo snel…
Het hele verteringsproces hangt af van deze cruciale fase. Maar wat als het maagzuur zwak is geworden door ziekte, verwaarlozing, misbruik, of gewoon door de tijd?
Als het zuur niet sterk genoeg is, kan zich een hele kettingreactie van negatieve gebeurtenissen ontvouwen. Niet in de laatste plaats zullen waardevolle voedingsstoffen moeite hebben om volledig geabsorbeerd te worden. Het is duidelijk dat we deze voedingsstoffen nodig hebben om onze cellen te voeden en opnieuw op te bouwen.
HEARTBURN – A BILLION DOLLAR INDUSTRY
Bloeden, oprispingen, winderigheid, indigestie, diarree en constipatie zijn allemaal aanwijzingen dat er iets niet helemaal in orde is met de maag. In bepaalde omstandigheden kan een persoon met zwak maagzuur ook last hebben van brandend maagzuur. Wacht eens even, heb je dat begrepen ?
Maar wordt brandend maagzuur niet behandeld door de miljoenen-dollar antacid industrie ? Was het maar zo simpel.
Als u dit bent, is mijn vraag: hoe heeft het jarenlang slikken van antacida voor u gewerkt? Heeft het het probleem verholpen of komt het steeds weer terug?
Het is duidelijk dat maagzuur niet voor niets sterk is. Sommigen denken dat maagzuurremmers het probleem alleen maar verergeren door het toch al lage maagzuur nog lager te maken. De maag probeert dan zichzelf in evenwicht te brengen, maar kan het probleem niet corrigeren met een buik vol alkalische pillen. Nu ben je gevangen in een constante dans met jezelf. Soms moeten we uit de weg gaan en het lichaam het werk laten doen waarvoor het is ontworpen.
Uiteraard, als u een antacidum op recept neemt, is dat iets dat u met uw arts moet uitwerken om ervoor te zorgen dat deze aanpak goed voor u is. Als u toch bezig bent, is het misschien de moeite waard om u te laten testen op H-pylori, een bacteriesoort waarvan ALSO bekend is dat hij maagzuur vermindert … zomaar.
SHIT ROLLS DOWNHILL
Men denkt dat een gebrek aan maagzuur de klep aan het eind van de slokdarm weer open laat gaan. Deze klep, ook wel bekend als de onderste slokdarmsfincter (of LES), is een spier die op dezelfde manier samentrekt als de anus. Het is zijn taak om een belangrijke afdichting te vormen om te voorkomen dat het zuur terug in de slokdarm glijdt, waar het schade en brandend maagzuur kan veroorzaken.
Sommige stromingen suggereren dat de LES-klep een zekere mate van gevoeligheid heeft voor het zuur in de maag. Als het maagzuur te laag is, kan het voor de gek worden gehouden om weer open te gaan. Al die maagzuurremmers helpen dus niet echt en het kan de moeite waard zijn een andere aanpak te proberen. Voorlopig is het probleem veel groter dan brandend maagzuur. Zwak maagzuur heeft een domino-effect in de overige stadia van de spijsvertering. De vloeibare brij waar we het eerder over hadden, wordt een halfvloeibare massa van gedeeltelijk verteerd voedsel. De mooie naam daarvoor is chyme of chymus. Het wordt dan door de maag uitgestoten in de twaalfvingerige darm.
Om u niet in verwarring te brengen met veel mooie namen, laten we gewoon werken met de eerste regel van de fysica en zeggen dat alle stront bergafwaarts rolt. En in dit geval, passeert de vloeibare brij een heleboel belangrijke zintuiglijke controlepunten op weg naar beneden. Deze controlepunten onderzoeken de kwaliteit van de brij (AKA chyme), maar voor nu noemen we het gewoon vloeibare brij.
In theorie, als de kwaliteit van het maagzuur goed is, is de kwaliteit van de vloeibare brij dat ook. Zo niet, dan is het een geval van jammer, zo jammer, want als het op poepen aankomt is er echt geen weg terug.
Zodra onze vloeibare brij in de dunne darm komt, staan enzymen te trappelen om de boel nog verder af te breken. Dit kan een probleem opleveren als het zoutzuur in de maag sterk genoeg is om zijn werk goed te doen.
Houd je hoed vast, dit is het listige gedeelte
De drie belangrijkste enzymen die het lichaam gebruikt om te helpen bij de spijsvertering zijn amylase, protease en lipase, maar veel andere gespecialiseerde enzymen helpen ook bij het proces. Cellen in de darmen maken ook enzymen die maltase, sucrase en lactase worden genoemd, en elk van deze enzymen is in staat een specifiek soort suiker om te zetten in glucose. We hebben deze enzymen nodig om ons te helpen onze voedingsstoffen op te nemen.
Moeten we als leek al deze termen kennen? Waarschijnlijk niet, maar ik weet dat het sommige mensen stoort als ik termen gebruik als vloeibare brij en shit.- Ik dwaal af …
Twee andere enzymen met de namen renine en gelatinase komen dan in het spel. Renine werkt op eiwitten in melk, en zet ze om in kleinere moleculen, peptiden genaamd. Deze worden dan volledig verteerd door pepsine. Ik weet het, toch? Wie denkt er nu zo?
Gelatinase verteert gelatine en collageen – twee grote proteïnen in vlees – in middelgrote verbindingen die vervolgens worden verteerd door pepsine, trypsine en chymotrypsine, waarbij aminozuren worden geproduceerd.
En nu komt het cruciale gedeelte
Als een zwak maagzuur gedeeltelijk onverteerd voedsel door het spijsverteringsstelsel laat bewegen, wordt het hele delicate evenwicht verstoord. Een domino-effect treedt op als de lever, galblaas en alvleesklier ook het gebrek aan zuur in de vloeibare brij opmerken en dienovereenkomstig reageren. Als het zwakke zuur in de maag zijn werk niet optimaal doet, is het een veilige gok dat iets anders dat ook niet doet.
In plaats van te proberen de staldeur te vergrendelen nadat het paard is gevlucht, is het misschien verstandig om bijzondere aandacht te besteden aan het verhogen van het maagzuur. Sterk maagzuur speelt ook een belangrijke rol bij het beschermen van ons tegen bacteriën die op ingeslikt voedsel kunnen zitten.
SIDE OPMERKING
Bij sommige mensen wordt gedacht dat chemotherapie het maagzuur kan verminderen. Als dit bij u het geval is, kunt u een plotselinge toename van zure reflux opmerken en wordt dit des te relevanter.
Om samen te vatten:
We hebben sterk maagzuur nodig om ons te helpen ons voedsel af te breken, vooral eiwitten. Sterk maagzuur helpt ook bij het doden van schadelijke bacteriën die met het voedsel kunnen binnenkomen. Zwak maagzuur kan een hele reeks gezondheidsproblemen veroorzaken.
Voordat we in dit volgende deel komen, wil ik nogmaals benadrukken dat de volgende informatie alleen als leidraad moet dienen. Het kan en mag niet worden vervangen door medisch advies.
Okay, hier is een manier waarop ik test om te zien of mijn maagzuur laag is.
1 Eerste ding in de ochtend, meng 1/4 theelepel zuiveringszout in 4-6 ounces water op kamertemperatuur.
2 Drink het zuiveringszout op een lege maag.
3 Tijd hoe lang het duurt voordat je oprispingen hebt.
4 Als je binnen vijf minuten geen oprispingen hebt gehad, stop dan met timen.
In theorie, als je maag voldoende hoeveelheden maagzuur produceert, zul je waarschijnlijk binnen twee tot drie minuten oprispingen hebben. Vroegtijdige en herhaalde oprispingen kunnen het gevolg zijn van overmatig maagzuur (maar verwar deze oprispingen niet met kleine oprispingen door het inslikken van lucht tijdens het drinken van de oplossing). Oprispingen na 3 minuten duiden op een laag zuurgehalte.
Omdat we allemaal uniek verschillend zijn, kunnen de tijdschema’s een beetje variëren. Deze test is slechts een basisindicator en misschien wilt u samen met uw arts meer tests doen om het niveau van uw maagzuur te bepalen. Deze test is een leidraad en mag niet als nauwkeurig genoeg worden beschouwd om een laag maagzuurgehalte uit te sluiten. Om een laag maagzuurgehalte uit te sluiten, moet u ook de zogenaamde Heidelbergtest of Betaïne HCL challenge test proberen.
ACV
Als maagzuur te laag blijkt te zijn, zijn er tal van manieren om het te verhogen. Een daarvan is het gebruik van een supplement genaamd Betaine HCL, (dat het beste samen met eiwitten kan worden ingenomen).
Een andere is om 10 minuten voor elke maaltijd een eetlepel appelciderazijn (ACV) te nemen om het maagzuur te helpen verhogen. Meng de ACV in 8 oz. water op kamertemperatuur en drink (voor de gezondheid, niet voor de smaak).
Als uw arts zegt dat het mag, kunt u uw maagzuur verhogen door het mengen van een vers geperste citroen, 4 oz. water, ongeveer drie knokkels gehakte rauwe gember, en een halve theelepel zeezout.
Laat dit mengsel een paar dagen trekken en neem dan een theelepel van het mengsel voor de maaltijd. Het is een aangeleerde smaak, maar als uw maagzuur laag is, kan uw lichaam er zelfs naar beginnen te verlangen. Zoals met alles wat nieuw is, begin met een kleine testdosis en ga langzaam.
Als je hier maar één ding van meeneemt, laat het dan de waarde van je maagzuur zijn. Onze gezondheid weer op orde brengen is een proces. En langzaam, stukje voor stukje, blog voor blog, brengen we nu stukjes van de puzzel in beeld.
Dus je vraagt je waarschijnlijk nog steeds af waarom sterk maagzuur niet door de maag brandt. Het korte antwoord is dat de maag een slijmvlies heeft. Het is een wand van cellen die voortdurend worden vervangen; als een laag doorbrandt, komt er een andere voor in de plaats.
Huiswerk: Bekijk dit boek.
Geef een antwoord