door: E.B. Johnson

De relaties die we delen met onze moeders zijn werkelijk uniek. Vanaf het moment dat we op deze wereld komen, voeden ze ons als geen ander in ons leven. Zij vullen ons met vertrouwen en liefde, en zij temperen de harde ervaring van het leven door ons een plaats te geven waar wij permanent kunnen schuilen voor de storm. Dit is echter niet voor iedereen het geval. Voor sommigen is de relatie die zij met hun moeder delen turbulent, beladen en giftig. Wat doe je als je moeder je meer pijn doet dan dat ze je helpt?

Het antwoord is, helaas, niet gemakkelijk te vinden. Onze moeders zijn belangrijk en ze hebben een speciale plaats in ons hart – zelfs als ze niet de ouder zijn die we nodig hebben of verdienen. Hoewel ze je kunnen uitschelden, kleineren en elke beweging van je bekritiseren, is het moeilijk om de eerste persoon naar wie je in verlangen en liefde op zoek was, los te laten. Loslaten is echter noodzakelijk wanneer de band die we met onze moeder delen zuur, gevaarlijk of giftig voor ons geluk en ons gevoel van eigenwaarde is geworden.

Terwijl televisie en films een heel specifiek soort relatie tussen moeder en kind hebben opgebouwd, gaat het niet altijd van een leien dakje als het om deze band gaat. Net als elke andere relatie, kan de genegenheid en communicatie die we met onze ouders delen krom en verdraaid raken. Ook mensen hebben hun eigen tragische gebreken en hun eigen geschiedenis, waardoor het nog moeilijker kan zijn om medeleven met elkaar te hebben en elkaar op gelijke voet te blijven zien.

De relatie die je met je moeder hebt, kan net zo giftig zijn als elke andere relatie waar je deel van uitmaakt. Hoewel ons is geleerd onze moeders te vereren en ze hoe dan ook te accepteren, heb je toch het recht om gelukkig en veilig te zijn. Maar als je gebonden bent aan een giftige moeder, is geen van beide mogelijk.

Als je klaar bent om deze giftige relatie te overwinnen, moet je wat brutale eerlijkheid aan de dag leggen. Je moet je moeder gaan zien voor wie ze is en ook je eigen menselijkheid inzien. Niemand verdient het om klein gemaakt te worden. Niemand verdient het om te horen dat hij niet goed genoeg is, of dat wat hij voor zichzelf en zijn toekomst wil ongeldig is. Kom voor jezelf op. Vind de moed om actie te ondernemen in naam van je eigen welzijn en heb genoeg zelfrespect om de banden te verbreken met de persoon die zoveel schade heeft aangericht.

Tekenen dat het tijd is om de banden met je giftige moeder te verbreken.

Heb je te maken met een giftige of mishandelende moeder? Het kan tijd zijn om de banden te verbreken en weg te lopen, maar niet voordat je op zoek gaat naar de waarschuwingssignalen.

Eindeloos schuldgevoel en ontsteltenis

Wanneer het aankomt op de giftige moeder, komt er nooit een einde aan het schuldgevoel en de ontsteltenis. Elk gesprek eindigt in een conflict, of een toename van je eigen gevoelens van schuld, schaamte, en uitgeholde eigenwaarde. Regelmatig zorgen ze ervoor dat je je slechter voelt over jezelf – en ze doen dat door zowel hatelijke opmerkingen als subtiele onderbiedingen die je in je ziel raken. Dit kan voortkomen uit hun eigen onzekerheden, of een behoefte om je klein te houden om hun macht over jou te behouden.

Kritiek komt standaard

Heeft je moeder eindeloos kritiek op je of bekritiseert ze je? Heeft ze commentaar op je gewicht, relaties, carrière, of vrienden met weinig aandacht en geen overgave? Laten ze je klein voelen met hun woorden en hun gebrek aan respect? Dit is een klassiek symptoom van een giftige relatie, en het is een systeem dat regelmatig wordt gebruikt door moeders die ernaar streven om hun kinderen in een staat van minderwaardigheid of onzekerheid te houden.

Op zoek naar een redder

Niet alle giftige moeders zijn schreeuwpartijen en schijnheilige kritieken. Soms lijkt een giftige moeder-kind relatie meer op een stereotype dat op zijn kop is gezet. Dit kan de moeder zijn die naar haar kind kijkt als een redder. Misschien verwacht je moeder dat je haar lasten voor haar draagt, of dat je de rol van ouder in haar leven weer opneemt. Misschien is ze financieel van je afhankelijk, of klampt ze zich mentaal en emotioneel aan je vast.

Manipuleren van gedachten en gevoelens

Manipulatie is een veelgebruikte tactiek van de toxische moeder, en het kan veel verschillende gezichten dragen. Deze manipulatie kan emotioneel zijn. Misschien gebruikt je moeder tranen of pijnbetuigingen om je schuldig te laten voelen, zodat je naar haar pijpen zult dansen. Aan de andere kant kan ze vertrouwen op mentale manipulatie en ingewikkelde, genuanceerde spelletjes van steun en ontkenning om je trouw (of dienstbaarheid) te winnen.

Forcing the blame game

Wanneer het op je moeder aankomt, merk je dan dat je je voortdurend verontschuldigt? Zelfs als u niet de schuldige bent? Ook dit is een veel voorkomende tactiek van ouders van volwassen kinderen. In plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen fouten, schuiven ze de schuld op jou af – en dwingen ze jou die te internaliseren en op je eigen kosten en last te nemen. Ze dwingen je om de schuld op je te nemen van alles wat misgaat in je relatie of gezin.

Ondermijning van je relatie

Toxische moeders houden ervan om betrokken te raken in de relaties van hun kinderen, en ze houden ervan om problemen en hartzeer te veroorzaken waar er anders geen problemen waren. Bemoeit uw moeder zich met uw relaties? Veroorzaakt ze problemen of zaait ze twijfel en conflicten terwijl ze je partner naar beneden haalt? Nogmaals, dit is een veel voorkomende tactiek die wordt gebruikt om controle uit te oefenen en uw geluk te ondermijnen.

Emotionele explosies

Wanneer uw moeder boos wordt (op u of op iemand anders) hoe ziet haar reactie er dan uit? Dramatische en vluchtige uitbarstingen kunnen vaak een teken zijn van een relatie die geplaagd wordt door giftig gedrag. Als je moeder uitbarst, schreeuwt en iedereen terroriseert die haar wensen ontkent – is het misschien tijd om serieus te worden over het helder en veilig krijgen van jezelf.

Ongecontroleerde psychische aandoening

Leven met en houden van iemand met een psychische aandoening kan een uitdaging en een strijd zijn … vooral als die persoon je moeder is. Hoewel we van onze ouders houden, is het niet altijd mogelijk om hen te steunen met hun psychische aandoening. Dit is vooral waar wanneer ze weigeren zichzelf te ondersteunen. Een ouder die weigert om hulp te zoeken, medicijnen te nemen of zijn problemen aan te pakken is niet iemand aan wie we ons kunnen vasthouden. We hebben het recht om onze eigen geestelijke gezondheid te beschermen, en een verantwoordelijkheid om ons geluk en onze veiligheid te beschermen.

Controle, controle, controle

Er is misschien geen duidelijker symptoom van een giftige ouder dan de kwestie van controle. Heb je een moeder die erop staat je leven te beheersen of die jou (en je broers en zussen) de baas wil spelen? Weigert ze te luisteren naar jouw ideeën? Weigert ze de waarde in te zien van jouw doelen? De controlerende ouder is niet iemand die het beste voor heeft met zijn kind. Ze zijn iemand die uit is op hun eigen imago, en het beeld van een gezin dat ze willen bouwen.

De beste manieren om te scheiden van een giftige ouder.

Je hoeft niet toe te staan dat het giftige gedrag van je moeder je leven voor altijd ondermijnt. Je kunt voor jezelf opkomen en je kunt de kracht vinden om langzaam de banden te verbreken en je vreugde te ontdekken. Om dit te doen moet je echter diep graven en prioriteit geven aan je behoeften, terwijl je ernaar streeft je eigen moed en persoonlijke kracht aan te boren.

Acceptatie als eerste stap

Voordat je verder en weg van je moeder kunt gaan, moet je accepteren wie ze is en hoe haar gedrag en keuzes jou beïnvloeden. Aanvaarding is geen toelating. Het is gewoon de realiteit zien voor wat die is en de moed vinden om te zeggen: “Oké.” Totdat je acceptatie cultiveert, kun je niet zien waar je staat of waar je naar toe moet. Het is de eerste stap om actie te ondernemen, en de eerste stap om jezelf te scheiden van een moeder die jouw waarde niet inziet.

Zet je roze bril af en stop met je moeder in het hokje te dwingen waarin jij wilt dat ze past. Wees heel eerlijk. Wie is je moeder? Als je pijn hebt, hoe behandelt ze je dan? Als je boos bent, welke oplossingen biedt ze dan? Kun je haar vertrouwen? Houdt ze rekening met je wanneer ze keuzes maakt die jullie gezin vormgeven en veranderen?

Zie je moeder als de mens die ze is. Denk aan alle delen van haar – het gekwetste kind, de onzekere vrouw, de wijze oude vrouw met meer ervaring dan jij kunt opbrengen. Begrijp dat, net zoals jij gebrekkig en gebroken bent… zij dat ook is. Haal haar van het voetstuk en zie haar voor wie ze is. Wat voor invloed heeft ze op jou? Voegt ze genade en steun toe aan je leven? Brengt ze je genade als de wereld wreed is? Net als elke andere relatie moet de liefde die we met onze moeders delen iets toevoegen aan ons leven (geen afbreuk doen aan ons leven).

Geef duidelijkheid over je intenties

Als je jezelf eenmaal hebt toegestaan je moeder te zien zoals ze is, moet je uitzoeken wat je eigen intenties zijn en hoe je verder wilt gaan. Als je hebt besloten de banden met haar te verbreken vanwege haar slechte gedrag, moet je ervoor zorgen dat je bereid bent om deze stap te zetten. Iemand uit je leven bannen is (in veel gevallen) een ervaring voor altijd. Ben je bereid om voor altijd afscheid te nemen van je moeder? Doe je dit omdat je gelukkig wilt zijn of omdat je wilt straffen?

Vergis je niet – als je denkt dat als je je moeder uit je leven wegsnijdt, ze zal veranderen, dan heb je het mis. We veranderen niet voor andere mensen. Echt niet. We zijn de enigen die zelf kunnen veranderen, en dat kunnen we alleen als we besluiten dat het iets is wat we voor ons eigen geluk willen doen.

Je moeder straffen zal niet werken. Zeker niet als ze je niet als gelijke ziet, of waardig, of gerespecteerd. Je moet ervoor zorgen dat je de banden verbreekt om de juiste redenen: je behoefte aan vrede en respect in je leven. Alles wat verder gaat dan dat kan wijzen op een zekere mate van onvoorbereidheid, of een gebrek aan consideratie. Gun uzelf de tijd om alle voors en tegens te overdenken, en onderneem pas actie als u zeker weet dat u klaar bent om los te laten.

Een eerlijk gesprek

Na het cultiveren van acceptatie en het afstemmen van uw intenties, is de natuurlijke volgende stap om uw moeder op de hoogte te stellen van de aanstaande veranderingen. Maar voordat u dit doet, moet u de tijd nemen om uw grenzen te verleggen. Heb een duidelijk beeld van wat je verwacht en hoe je te werk wilt gaan. Weet ook welk gedrag u wel en niet accepteert, en maak dat van meet af aan duidelijk.

Zijn uw grenzen duidelijk, zoek dan een geschikte (en veilige) tijd en plaats om met uw moeder om de tafel te gaan zitten en een openhartig gesprek te voeren. Als je moeder bijzonder giftig of onstabiel is, roep dan de hulp in van een vriend of zelfs van een deskundige op het gebied van familiekwesties, die jullie beiden kan helpen om het moeilijke gesprek met respect en beschaving te voeren.

Vermijd beschuldigende taal (d.w.z. jij hebt dit gedaan, jij hebt dat gedaan…) en blijf bij de feiten die je kent. Leg uit hoe u zich voelt en waarom, maar gebruik geen “u”-taal die het gesprek zou kunnen aanwakkeren. Beschrijf in plaats daarvan scenario’s alsof u er niet bij betrokken bent (“gebeurtenis A is gebeurd, en daardoor voelde ik me slecht”). Houd je niet in en maak duidelijk wat de volgende stap is. Als je jezelf de ruimte hebt gegeven om uit te leggen waar je staat, laat dan ruimte voor hen om hetzelfde te doen … maar accepteer geen misbruik.

Laat het schuldgevoel en de schaamte los

Er is veel schuldgevoel en schaamte verbonden aan onze giftige ouderlijke relaties, en dat is vaak precies wat ons gevangen houdt in hun giftige lussen en patronen. We moeten voorbij dat schuldgevoel en die schaamte als we hopen om onszelf te bevrijden uit de duisternis en een pad naar ons eigen licht te vinden. Wij zijn niet verantwoordelijk voor de pijn van onze ouders, noch zijn wij voor altijd aan hen gebonden voor de beslissingen die zij hebben genomen.

Hoewel je dankbaar moet zijn voor de offers die je moeder voor jou heeft gebracht, moet je niet toestaan dat die offers een martelaar van je maken. Je hoeft jezelf niet eeuwig op te offeren op het altaar van je moeders liefdadigheid. In veel gevallen heeft je moeder de keuze gemaakt om jou te krijgen. Die keuze brengt verantwoordelijkheden met zich mee die nooit op jouw schouders hebben gelegen.

Laat je moeder je niet langer schuldig maken aan het vasthouden aan haar pijn. Laat haar verhalen over ellende en misère niet de ketenen zijn die jouw eigen vreugdevolle toekomst in de weg staan. De pijn die anderen bij haar veroorzaakten is geen excuus voor de pijn die zij bij jou veroorzaakt. Omarm je eigen kracht en stel je voor dat je vrij bent van haar verstrikkingen. Leun in je persoonlijke ruimte en vier je individualiteit elke dag een beetje meer.

Laat je innerlijke kind de vrije loop

Het verbreken van de banden met je moeder is een vreemd gevoel, en lange tijd zul je niet zeker weten hoe je verder moet. Om uzelf weer als een nieuw onafhankelijk persoon te vestigen, moet u weer contact maken met de vreugde, het optimisme en de liefde in uw leven. De meest effectieve manier om dit te doen is door de deur open te zetten voor je innerlijke kind om weer tevoorschijn te komen. Langzaam zal het leren de wereld opnieuw te ontdekken en wat het betekent om gezien, gewaardeerd en geliefd te worden om wie en wat het is.

Wandel weg van je moeder en laat je innerlijke kind de vrije loop. Neem ze bij de hand en verzeker ze dat er geen monster meer onder het bed zit. Laat ze weten dat ze nu een kans op geluk hebben, en dat ze kunnen dansen zoals ze dat willen. Geniet van de vreugde van deze nieuwe vrijheid en gebruik dit proces om uw kinderlijke gevoel van verwondering weer aan te spreken.

Maak er een bewuste poging van om uw innerlijke kind elke dag, of elke week, vrij te laten. Geef het de vrije loop om nieuwe relaties te verkennen met alle kinderlijke nieuwsgierigheid die leren tot een plezierige ervaring maakt. Laat de innerlijke kritiek en de echo’s van een moeder die niet zo goed wist hoe lief te hebben als ze moest, achterwege. Heropvoed je innerlijke kind en geef het de steun die het nooit heeft gevonden bij de verzorgers die ervoor kwamen. Bedank je moeder voor wat ze heeft gedaan, maar zeg vriendelijk welterusten en sta jezelf (en je innerlijke) kind toe om verder te gaan en te genezen.

Het allemaal samenvoegen…

Hoewel de relatie die we met onze moeders delen bedoeld is als heilig en geruststellend, speelt het niet altijd op die manier. Soms worden de relaties die we met onze ouders hebben giftig en doen meer kwaad dan goed. Op die momenten is het belangrijk om voor onszelf op te komen en de balans op te maken. We hebben het recht om gelukkig te zijn, en daar hoeft geen moeder bij te horen die kritiek op je heeft, je naar beneden haalt, of op een andere manier werkt om je geluk te vernietigen.

Accepteer wie je moeder is en accepteer ook hoe ze je leven beïnvloedt. Zet de roze bril af en zie haar zoals ze is, niet zoals je zou willen dat ze was. Als je eenmaal een moedige stap in deze nieuwe werkelijkheid hebt gezet, kun je beginnen je intenties te bepalen en besluiten welke koers het beste is voor jou en je welzijn. Weeg de voor- en nadelen van weglopen tegen elkaar af en begrijp dat het geen middel is om te straffen en dat het geen manier is om je moeder te dwingen te veranderen. Als je weet wat je moet doen, ga je met je moeder om de tafel zitten en voer je een eerlijk gesprek met haar. Communiceer ook je gevoelens en je nieuwe grenzen. Vermijd beschuldigende taal, maar laat haar weten waar de nieuwe grenzen liggen. Sta jezelf toe om alle schuld en schaamte los te laten, en geef jezelf de kracht om verder te gaan in authentieke vreugde door je innerlijke kind naar buiten te brengen om zijn nieuwe vrijheid regelmatig te vieren.