Het coronavirus verspreidt zich via de lucht – wat betekent dat voor u?

Sinds de begindagen van de coronaviruspandemie hebben wetenschappers en artsen gewaarschuwd voor overdracht van SARS-CoV-2, het virus dat COVID-19 veroorzaakt, via de lucht. Eindelijk, in oktober 2020 — zeven maanden na de pandemie — hebben de volksgezondheidsinstanties het potentieel van verspreiding via de lucht erkend.

We weten al lang dat het coronavirus wordt overgedragen via ademhalingsdruppeltjes van hoesten en niezen, daarom wordt iedereen aangemoedigd om maskers te dragen en zes voet van elkaar vandaan te blijven. De kwestie van verspreiding via de lucht is maandenlang omstreden geweest, waarbij sommige wetenschappers pleitten voor preventieve begeleiding, maar de volksgezondheidsinstanties vertraagden bij het erkennen van transmissie via de lucht. We weten nu echter dat zes voet niet ver genoeg is om inademing van aërosoldeeltjes te voorkomen.

Deze erkenning, en het feit dat het zo lang duurde, heeft geleid tot enige verwarring over de manier waarop het nieuwe coronavirus zich verspreidt, waardoor de behoefte aan voorzorgsmaatregelen wordt versterkt. Lees wat deskundigen te zeggen hebben over de verspreiding van COVID-19 via de lucht en wat dit voor u betekent.

Is het coronavirus via de lucht verspreid?

De Centers for Disease Control and Prevention hebben op 5 oktober richtlijnen gepubliceerd, waarin wordt verklaard dat het nieuwe coronavirus inderdaad door de lucht wordt verspreid.

“Van wat we op dit moment weten, is het overwicht van het bewijs dat de overdracht voornamelijk plaatsvindt via respiratoire druppels en aërosolen, met besmetting van oppervlakken die een beperkte rol spelen bij de overdracht,” zegt Dr. Davidson Hamer, hoogleraar wereldwijde gezondheid en geneeskunde aan de Boston University School of Public Health en School of Medicine.

Volgens de CDC verspreidt het coronavirus zich voornamelijk door direct en nauw contact, zoals praten met iemand zonder masker in nauwe ruimtes. Het verspreidt zich soms door overdracht via de lucht en soms door indirect contact, zoals het aanraken van besmette oppervlakken en vervolgens het aanraken van je neus, mond of ogen.

Wat betekent het als een virus door de lucht wordt overgedragen?

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie wordt “overdracht via de lucht gedefinieerd als de verspreiding van een infectueus agens door de verspreiding van druppelkernen (aërosolen) die infectieus blijven wanneer ze over lange afstanden en in lange tijd in de lucht zweven.”

Met andere woorden, wanneer een virus via de lucht wordt overgedragen, verspreidt het zich door de lucht via microscopisch kleine deeltjes die kunnen worden ingeademd.

Dr. Joseph Allen, directeur van het Healthy Buildings-programma aan Harvard en een assistent-professor in de blootstellingsbeoordelingswetenschap aan de T.H. Chan School of Public Health, zegt dat het publiek gewoon moet begrijpen dat dit betekent dat onze “veilige zone” van zes voet niet noodzakelijkerwijs bestaat.

“Natuurlijk, het is een beetje genuanceerder dan dat,” zegt hij, “maar het publiek is verteld dat blootstelling gebeurt binnen zes voet.” De waarheid is, gaat Allen verder, dat we deeltjes genereren die verder kunnen reizen dan dat. En omdat ze zo klein zijn, blijven ze ook langer in de lucht.

Wacht, zijn ‘ademhalingsdruppels’ niet sowieso in de lucht?

Daar begint de verwarring, zegt Dr. Philip Tierno, hoogleraar microbiologie en pathologie aan de New York University School of Medicine. De term “ademhalingsdruppeltjes” verwijst alleen naar waar de deeltjes vandaan komen. Een respiratoire druppel – iets dat uit je luchtwegen komt en uit je neus of mond wordt uitgestoten – kan “micro of macro in grootte zijn”, legt Tierno uit.

Telkens als je niest of hoest, komen er grote en kleine deeltjes vrij. De grotere deeltjes leggen een korte afstand af (een meter of zes) en komen dan op de grond terecht, waar ze vallen door de zwaartekracht. De kleinere deeltjes blijven in de lucht hangen, reizen veel verder en weerstaan het effect van de zwaartekracht, zegt Tierno.

Zowel grote als kleine deeltjes kunnen vrijkomen wanneer iemand hoest of niest, maar ook wanneer mensen praten, zingen en schreeuwen — je herinnert je misschien de cluster van gevallen die gekoppeld zijn aan een koorrepetitie met één symptomatische persoon. De aerosolisatie van deeltjes is gerelateerd aan het volume van vocalisatie, volgens de auteurs van de casestudy.

Beide soorten deeltjes zijn nog steeds respiratoire druppels, zegt Tierno, dus ja, technisch gezien zijn sommige respiratoire druppels echt in de lucht.

Wat is het verschil tussen aerosolen en druppels?

De verwarring duurt voort. “Het probleem is dat mensen deze termen door elkaar gebruiken”, zegt Tierno, “terwijl ze in werkelijkheid verschillende dingen betekenen.”

Je hebt misschien verschillende termen zien rondzweven op het internet, waaronder druppel, aerosol en microdruppel. Microdruppels en aërosolen zijn synoniemen: deze termen verwijzen beide naar fijne deeltjes die lange tijd in de lucht kunnen bestaan en lange afstanden kunnen afleggen. Druppeltjes daarentegen zijn groter en reizen minder ver.

Er is een al lang bestaande (rond 1930) standaard in de medische en wetenschappelijke gemeenschappen dat vijf micron dient als de “grens” tussen deeltjes in de lucht en niet in de lucht zwevende deeltjes. Alles wat groter is dan vijf micron wordt verondersteld zich te vestigen op de grond binnen zes voet – dit geloof informeerde de zes-voet sociale afstand barrière die nu gemeengoed is.

Een brief van onderzoekers, gepubliceerd op 5 oktober, dringt er echter bij de wetenschappelijke gemeenschap op aan deze definitie te veranderen. Een norm van 100 micron zou geschikter zijn, schreven de onderzoekers, omdat in besloten ruimten virussen in aërosolen kleiner dan 100 micron gedurende lange tijd kunnen leven.

Respiratoire deeltjes bestaan op een continuüm, zegt Allen. “De realiteit is dat er deeltjes van vele verschillende groottes vrijkomen, van minder dan vijf micron tot veel meer. De medische gemeenschap heeft lang gedacht dat een deeltje van vijf micron zich in minder dan zes voet op de grond vestigt, maar dit is niet altijd het geval.”

Andere factoren, zoals ventilatie, omgeving en snelheid kunnen van invloed zijn op hoe snel een deeltje van elke grootte neerslaat, zegt hij. Sigarettenrook kan helpen om dit te visualiseren – als je 15 meter verwijderd staat van iemand die buiten een sigaret rookt en de wind staat stil, zul je de rook waarschijnlijk niet opmerken. Maar met een briesje, zullen de deeltjes van sigarettenrook snel naar u reizen, zelfs met die afstand van 15 voet.

“Het punt voor het publiek is dit: Er is een reeks van maten , waarvan sommige kunnen reizen langer dan zes meter,” zegt Allen.

Zat COVID-19 de hele tijd in de lucht?

Volgens veel wetenschappers en artsen heeft de CDC een ernstige achterstand opgelopen bij het identificeren van het nieuwe coronavirus als in de lucht aanwezig. Hetzelfde gebeurde tijdens de eerste maanden van de pandemie, toen de CDC en de WHO het bestempelen als pandemie vertraagden.

Veel wetenschappers en artsen begonnen al in februari 2020 te lobbyen bij de CDC in een poging om het agentschap voor de volksgezondheid SARS-CoV-2 te laten classificeren als een door de lucht overgedragen virus. In juli 2020 schreven bijna 250 wetenschappers en artsen een open brief aan volksgezondheidsinstanties waarin ze er bij hen op aandrongen om transmissie via de lucht aan te pakken.

Het is onwaarschijnlijk dat er iets fundamenteels – zoals de wijze van overdracht – is veranderd aan het nieuwe coronavirus sinds het zich begin 2020 begon te verspreiden. Het is waarschijnlijker dat nu, zeven maanden later, het bewijs duidelijk genoeg is om definitief te zeggen dat COVID-19 zich kan verspreiden via deeltjes in de lucht.

Waarom heeft de CDC ons niet verteld dat het coronavirus door de lucht werd verspreid?

Sommigen zeggen dat de CDC probeerde te voorkomen dat de publieke angst of ongerustheid over het coronavirus zou toenemen, maar deze logica is onjuist, zegt Allen. “Dit is risicocommunicatie 101,” zegt hij. “Je houdt geen informatie achter. Je moet transparant zijn over wat er gebeurt om vertrouwen te wekken en mensen in staat te stellen dienovereenkomstig te handelen om zichzelf en anderen te beschermen.”

Allen, die in februari voor het eerst schreef over overdracht van het coronavirus via de lucht, zegt dat hij niet weet waarom het CDC er zo lang over deed om verspreiding via de lucht te erkennen. “We waren een paar weken geleden enthousiast dat ze het erkenden, en toen liepen ze het terug,” zegt hij.

“Het resultaat is een verward publiek,” zegt Allen. “De wetenschap is wat de wetenschap is,” en mensen kunnen geen geïnformeerde beslissingen nemen zonder de waarheid te kennen. Allen zegt dat hij veronderstelt dat veel meer mensen vroeg in de pandemie basisvoorzorgsmaatregelen zouden hebben genomen als volksgezondheidsfunctionarissen het virus in de lucht hadden verklaard.

Anderen zeggen dat het gebrek aan erkenning van de CDC in overeenstemming was met het presidentschap. “De CDC wordt helaas beïnvloed door het Witte Huis,” zegt Tierno. “Alles wat het CDC doet kan politiek geïnfundeerd zijn. Ze hadden dit misschien niet gedaan als ze geen druk op hen hadden gehad.”

Betekent dit dat het coronavirus besmettelijker is?

Nee, de identificatie van overdracht via de lucht betekent niet dat het nieuwe coronavirus besmettelijker is dan het al was.

“Er is een fundamenteel misverstand dat alle virussen in de lucht zeer besmettelijk zijn door overdracht via de lucht,” zegt Allen. “Niet alle virussen in de lucht zijn zoals tuberculose of mazelen,” die beide hoge en snelle besmettingspercentages hebben.

Het betekent echter wel dat de norm van zes voet niet altijd genoeg is om besmetting te voorkomen, vooral in slecht geventileerde ruimtes.

Het is nog steeds niet duidelijk hoeveel gevallen zijn opgetreden als gevolg van overdracht via de lucht, en zonder een solide infrastructuur voor het traceren van contacten, is dat iets wat we misschien nooit zullen weten, zegt Allen.

Hoe lang blijft het coronavirus in de lucht leven?

Er is nog geen eindig aantal minuten of uren bekend. De schattingen lopen uiteen van een paar uur tot 12 uur of meer. Tulane University, bijvoorbeeld, meldde dat COVID-19 tot 16 uur in de lucht kan blijven.

“‘Uren’ is typisch, maar blijft grotendeels ongedefinieerd,” zegt Tierno, “wat een belangrijke overweging is.”

Dr. Roshni Mathew, associate medical director of infection prevention and control at Stanford Children’s Health, zegt dat het belangrijk is om te onthouden dat het vinden van RNA van het virus in de lucht niet automatisch gelijkstaat aan transmissie.

“Alleen het hebben van aërosolen of het vinden van virusdeeltjes staat niet gelijk aan overdraagbaarheid, omdat er andere factoren zijn om rekening mee te houden,” zegt ze, met name of het virus daadwerkelijk levensvatbaar is, wat betekent dat het in staat is om je te infecteren. De WHO meldt dat in verschillende studies waarin virusdeeltjes in de lucht werden gevonden, de onderzoekers geen levensvatbare deeltjes vonden.

Hoe ver kan het coronavirus zich in de lucht verplaatsen?

“Het virus dat COVID-19 veroorzaakt, wordt nog steeds intensief onderzocht,” zegt Hamer, “maar het is begrepen dat ademhalingsdruppels van besmette individuen ten minste een paar voet door de lucht kunnen reizen naar andere personen die in nauw contact staan.”

Aerosolized deeltjes zijn lichter, dus zijn ze in staat om verder door de lucht te reizen, vervolgt Hamer, opmerkend dat sommige bewijzen hebben aangetoond dat aërosolen die virussen bevatten tot 18 voet kunnen reizen. Een in China uitgevoerde studie suggereert dat in aërosolen opgeloste SARS-CoV-2 zich tot vier meter, of ongeveer 13 voet, kan verspreiden. Een ander rapport uit april schat dat het virus zich tot 10 meter kan verspreiden, of ongeveer 32 voet.

Ook hier moet rekening worden gehouden met omgevingsfactoren. De wind kan deeltjes, zelfs grotere, verder dan 2,5 meter meevoeren.

Wat dit voor u betekent

Het belangrijkste is dat iedereen zich ervan bewust moet zijn dat overdracht van COVID-19 via de lucht betekent dat 2,5 meter geen magisch getal is. Het nieuwe coronavirus kan zich verder verspreiden, en het is belangrijk om dat in gedachten te houden, vooral binnenshuis.

De huidige beste praktijken voor het voorkomen van de verspreiding van COVID-19 zijn nog steeds onze beste bescherming, zegt Hamer. “Dezelfde persoonlijke beschermingsmaatregelen moeten worden nageleefd, waaronder het dragen van gezichtsmaskers, goede handhygiëne en het beoefenen van sociale afstandsmaatregelen,” zegt hij, benadrukkend dat sociale afstand ten minste zes voet van elkaar betekent.

Wetende dat het nieuwe coronavirus door de lucht wordt verspreid, moeten mensen meer aandacht besteden aan de ventilatie en luchtkwaliteit van hun huizen en andere omgevingen die ze frequenteren, zegt Allen.

“Dit versterkt de noodzaak van maskers; het versterkt het feit dat we geen tijd binnenshuis moeten doorbrengen in overvolle omstandigheden of ongeventileerde gebieden,” zegt Allen. “En het is belangrijk dat de CDC dit zegt.”

“Het doet er toe,” benadrukt Allen, “want voorheen waren het gewoon wetenschappers die het zeiden. Het was niet officieel. Nu is het officieel, en hiertegen ingaan is tegen de richtlijnen ingaan.”

Voor het eerst gepubliceerd op 9 okt. 2020 om 7:45 a.m. PT.