Download dit verhaal als PDF

Onderwijzers Engels: Download een werkblad voor uw klas

RAY FREEMAN: PEOPLE IN AMERICA — een programma in Speciaal Engels op de Voice of America.

Elke week om deze tijd vertellen we het verhaal van een persoon die belangrijk was in de geschiedenis van de Verenigde Staten. Vandaag beginnen Steve Ember en Frank Oliver het verhaal van de industrieel Henry Ford.
(MUZIEK)
STEVE EMBER: Veel mensen geloven dat Henry Ford de automobiel heeft uitgevonden. Maar Henry Ford begon pas met de bouw van zijn eerste auto in 1896. Dat was elf jaar nadat twee Duitsers – Gottlieb Daimler en Karl Benz – de eerste auto op benzine hadden ontwikkeld. Veel mensen geloven dat Henry Ford het fabriekssysteem uitvond dat de onderdelen van een auto naar de arbeider bracht, in plaats van de arbeider naar de onderdelen te laten gaan. Ook dat is niet waar. Veel fabrikanten gebruikten dit systeem al vóór Ford.
Wat Henry Ford deed, was ideeën van anderen gebruiken en ze beter maken.

Anderen maakten auto’s. Henry Ford maakte betere auto’s. En hij verkocht ze voor minder geld. Anderen bouwden autofabrieken. Henry Ford bouwde de grootste fabriek van zijn tijd. En hij maakte van de hele fabriek een bewegende productielijn.

Henry Ford had grote vaardigheden in het laten werken van machines. Hij had ook grote vaardigheden als organisator. Zijn inspanningen leverden een enorm productiebedrijf op. Maar diezelfde inspanningen ruïneerden bijna het bedrijf dat hij bouwde. Henry Ford werd geboren op een boerderij in de staat Michigan op 30 juli 1843. De boerderij lag vlakbij de stad Detroit. Henry was altijd geïnteresseerd in machines. Hij was er altijd mee aan het experimenteren. Hij genoot van het repareren van klokken. En hij hielp met het repareren van landbouwmachines. Toen Henry zestien jaar oud was, verliet hij de familieboerderij. Hij ging naar Detroit om meer over machines te leren.

In achttien negenenzeventig, toen Henry in Detroit begon te werken, was de stad een centrum van industriële ontwikkeling. Reizigers konden zien dat ze in de buurt van Detroit waren door de rookwolk die boven de stad hing. Detroit was een centrum van ijzer- en staalproductie. Nabijgelegen mijnen van lood en zout brachten chemische bedrijven naar de stad. En de koper- en messingindustrie van Detroit was de grootste ter wereld.
Eén ding dat Henry Ford in Detroit leerde, was om het juiste gereedschap te hebben om de klus te klaren. Het was iets dat hij nooit zou vergeten. Na drie jaar in Detroit keerde Henry terug naar de boerderij van zijn familie. Hij bleef op de boerderij tot hij dertig jaar oud was. Maar hij was geen echte boer. Hij was een machine man. Een boer in de buurt had bijvoorbeeld een kleine stoommachine gekocht om te gebruiken bij de landbouw. De machine werkte niet goed. Henry stemde toe om te proberen het te repareren. Na één dag wist Henry alles over de machine. En hij zorgde ervoor dat het weer werkte.
Henry herinnerde zich die tijd als de gelukkigste in zijn leven. Hij zei: “Ik kreeg drie dollar per dag betaald en had drieëntachtig dagen vast werk. Ik ben nog nooit zo tevreden over mezelf geweest. “
Een ander ding dat die dagen gelukkig maakte, was de ontmoeting met een jonge vrouw. Haar naam was Clara Jane Bryant. Jaren later zei Henry: “Ik wist binnen een half uur dat zij de ware voor me was.” Ze trouwden in achttien-tachtig, op Clara’s tweeëntwintigste verjaardag.

FRANK OLIVER: Henry en Clara woonden op een boerderij in de buurt van Detroit. Maar toch, Henry was geen echte boer. Hij verbouwde wat voedsel in een kleine tuin. En hij hield een paar dieren. Maar hij verdiende vooral geld met de verkoop van bomen van zijn boerderij. En hij bleef landbouwmachines repareren. Het waren echt machines waar hij van hield.

In achttiennegentig-één, bezocht Henry Detroit. Daar zag hij een machine genaamd de Silent Otto. Het was een apparaat aangedreven door benzine. Het was ontwikkeld door een Duitser, Nikolaus August Otto. Hij was een van de mannen die had samengewerkt met Gottlieb Daimler, die de eerste auto op benzine had ontwikkeld.

De stille Otto bewoog niet. Maar Henry zag onmiddellijk dat als de machine op wielen kon worden gezet, hij uit zichzelf zou bewegen.

Hij keerde huiswaarts naar Clara met het idee om zo’n machine te bouwen. Hij was er zeker van dat hij het kon. Maar de machine zou elektriciteit nodig hebben om de motor te laten werken. En Henry had niet genoeg geleerd over elektriciteit. Dus nam hij een baan aan bij een elektriciteitsbedrijf in Detroit. Henry, zijn vrouw Clara, en zijn jonge zoon Edsel verhuisden naar de stad. Terwijl Henry voor het elektriciteitsbedrijf werkte, ontwikkelde hij met een paar andere mannen een kleine motor. In juni, achttienhonderdzesennegentig, had Henry zijn eerste auto. Hij noemde het een vierwieler. Hij zag eruit als twee fietsen, naast elkaar. Het had dunne banden zoals een fiets. En het had een fietszadel.

In achttienhonderdnegenennegentig nam Henry ontslag bij de elektriciteitsmaatschappij om aan zijn auto te werken. Hij kreeg de steun van een kleine groep rijke mannen die de Detroit Automobile Company vormden. In het begin van negentienhonderd-een was het bedrijf echter mislukt.
Een andere man had misschien besloten dat de automobielhandel niet de beste zaak voor hem was. Hij zou gestopt kunnen zijn. Henry Ford was nog maar net begonnen. In de begindagen van de auto racete bijna iedere autofabrikant met zijn auto’s. Het was de beste manier om in de belangstelling te komen. Henry Ford besloot een raceauto te bouwen.

Fords beroemdste race was zijn eerste. Het was ook de laatste race waarin hij zelf reed.
De race was in 19191, op een veld bij Detroit. Alle meest beroemde auto’s hadden ingeschreven. En allen trokken zich terug, behalve twee. De Winton. En die van Ford. De Winton was beroemd om zijn snelheid. De meeste mensen dachten dat de race voorbij was voor hij begon. De Winton nam een vroege voorsprong. Maar halverwege de race, begon hij vermogen te verliezen. Ford begon te winnen. En tegen het einde van de race, nam hij de leiding. Ford won de race en versloeg de kampioen. Zijn naam verscheen in de kranten. Zijn roem begon zich te verspreiden. Binnen enkele weken na de race, vormde Henry Ford een nieuw automobielbedrijf. Hij vertrok echter snel daarna, omdat hij het niet eens kon worden met de investeerders. Hij had geen moeite om nieuwe te vinden. Henry bleef raceauto’s bouwen. Zijn beroemdste auto’s uit die tijd waren de Arrow en de 999. Beiden wonnen races. En ze hielpen de naam Henry Ford nog beroemder te maken.
Henry gebruikte wat hij van het racen had geleerd om een betere motor te ontwikkelen. In negentien-o-drie, was hij klaar om auto’s te gaan bouwen voor het publiek. Op 15 juli, drieënnegentig, kocht een man genaamd Dr. Pfenning de eerste auto van de Ford Motor Company.

FRANK OLIVER: De verkoop aan Dr. Pfenning was het begin van een enorm aantal aanvragen voor Ford auto’s. Tegen eind maart 1994 waren er bijna zeshonderd Ford auto’s verkocht. Het bedrijf had bijna honderdduizend dollar verdiend. De verkoop was zo groot dat er een nieuwe fabriek moest worden gevonden.
Aan het begin van negentienhonderdvijf produceerde de Ford Motor Company vijfentwintig auto’s per dag. Er werkten driehonderd mensen. Het bedrijf produceerde verschillende soorten auto’s. Eerst was er het Model A. Toen waren er het Model B, Model C en Model F. Ze verschilden net een beetje van het Model A — een van Ford’s beroemdste auto’s.
Ford’s Model K auto was voor rijke kopers. Een van de investeerders van het bedrijf was er zeker van dat de toekomst van de auto-industrie in deze dure auto lag. Henry Ford was het daar niet mee eens. Hij was ervan overtuigd dat de toekomst van de auto-industrie lag in een laaggeprijsde auto voor het grote publiek. Hij zei toen, en vele malen daarna: “Ik wil een auto maken die iedereen kan kopen.”

FRANK OLIVER: Deze tegenstrijdige overtuigingen leidden tot een strijd om de controle over het bedrijf. Uiteindelijk kocht Henry de aandelen van de investeerders die dure auto’s wilden maken. Hij was toen vrij om de goedkope auto te maken waar hij in geloofde.
Het verhaal toont de manier waarop Henry’s geest werkte. Toen hij dacht dat hij gelijk had, was hij bereid zijn inspanningen en zijn geld te investeren. Eerder was hij weggelopen uit het bedrijf van het maken van auto’s toen hij de zaak niet onder controle had. Nu had hij het geld om de aandelen te kopen van degenen die het niet met hem eens waren.
STEVE EMBER: In negentienzeven, zei Henry Ford: “Ik zal een auto bouwen voor de grote massa van mensen. Hij zal groot genoeg zijn voor het gezin, maar klein genoeg voor één persoon om te bedienen en te verzorgen. Hij zal worden gebouwd van de beste materialen. Hij zal worden gebouwd door de beste mensen die er werken. En het zal worden gebouwd met de eenvoudigste plannen die de moderne techniek kan produceren. Het zal zo laag in prijs zijn dat niemand die goed geld verdient er een zal kunnen bezitten. “
Dat was wat Henry Ford wilde. Om zijn doel te bereiken, nam zijn leven vele interessante wendingen. Dat wordt ons verhaal volgende week.
(MUZIEK)
RAY FREEMAN: U hebt geluisterd naar het speciale Engelse programma People in America. Uw vertellers waren Steve Ember en Frank Oliver. Ons programma is geschreven door Richard Thorman. Ik ben Ray Freeman.