Harpy

Een Harpy is de enkelvoudsvorm voor de mythische wezens genaamd Harpies in de Griekse mythologie, gevleugelde beesten die door Zeus naar beneden werden gezonden om te straffen, het meest beroemd de profeet Phineus. Ze werden soms aangeduid als “de honden van Zeus” voor zulke acties.

Beschrijving

Harpies werden vaak beschreven als vogelachtige wezens, niet kleiner dan een adelaar maar meestal niet veel groter. Ze hadden de haakvormige klauwen en snavels van een vogel, maar lieten ook een overheersende stank achter waar ze ook gingen. Later werden de Harpijen afgebeeld met het hoofd van een mens, vergelijkbaar met gorgonen en sirenen als samengestelde wezens; ze werden gewoonlijk als vrouwelijk beschreven. Ze worden vaak geassocieerd met de wind en de lucht, en worden daarom soms gezien als vertegenwoordigers van de dualiteit van de lucht: kalm en gracieus soms, maar ook in staat tot grote vernietiging en chaos.

Zoals de goden, werden de Harpijen beschouwd als onsterfelijk. Met hun onsterfelijkheid werden ze echter vaak afgebeeld als onverzadigbaar, met uitgemergelde lichamen tot het punt dat ze op lijken leken.

Symboliek

Oorspronkelijk werden de Harpijen opgevat als geesten van de wind, de personificatie van een natuurverschijnsel dat veel voorkomt in oude culturen. De hemel was een belangrijke plaats voor de oude Grieken, en net als de diepere delen van de oceaan, werd hij vereerd omdat hij ontoegankelijk was. De berg Olympus, het rijk van de goden, bevond zich hoog in de lucht en zo werden de atmosfeer en het weer geassocieerd met de grillen van de goden. Daarom is het denkbaar dat het idee van de Harpijen afkomstig is van de steeds veranderende winden. Pas later kregen de Harpijen een fysieke vorm, om de verhalen te kunnen vertellen.

In hun gevleugelde menselijke vorm verschillen de Harpijen niet van een groot aantal Griekse godheden en als zodanig zouden zij geen speciale verklaring behoeven voor hun ontstaan. De latere samengestelde vogelvorm wordt door de meeste auteurs beschouwd als verwarring met een vroege voorstelling van de Sirenen als vogelvrouwen.

In de Griekse Mythologie stonden de Harpijen erom bekend Phineus, een blinde ziener die door de goden was vervloekt, te kwellen door het voedsel dat hij zou krijgen te stelen of te bezoedelen. Hier symboliseren de harpijen een vorm van goddelijke straf, met name de pest van de hongersnood.

Harpies werden vaak in verband gebracht met de Erinyen, beter bekend als de Furies, in gelijkenis, wat sommigen doet geloven dat de Furies zelf harpies waren. De Furiën waren goddelijke wezens die bekend stonden om het kwellen van eedbrekers, meestal degenen die bloedverwanten hadden verraden, wat weer verband hield met eden en wraak.

• Lucht/Wind
• Eed
• Goddelijkheid
• Goddelijke Straf
• Dood
• Honger/Broed
• Ziekte