Er zijn een paar momenten waarop Hamlet zijn liefde voor Ophelia wel laat blijken. De eerste was toen hij zei: “Ik heb ooit van je gehouden.” Hij spreekt zichzelf echter tegen, mogelijk omdat hij bang was dat mensen het gesprek zouden afluisteren, en zegt tegen Polonius: “Je had me niet moeten geloven… ik hield niet van je.” Een ander geval waarin Hamlet echt over hun liefde spreekt, is aan het eind van het stuk, nadat hij het nieuws van de dood van zijn geliefde heeft gehoord. “Ik hield van Ophelia. Veertigduizend broers, als je al hun liefde bij elkaar optelt, kunnen niet tippen aan de mijne.”(Act 5) Naar mijn mening vertelt dit citaat precies wat hij dacht en hoe hij zich voelde over hun relatie.
Samenvattend, Hamlet en Ophelia’s relatie was erg ingewikkeld. Er waren situaties die zich voordeden, zoals de afkeuring van Ophelia’s vader, die hun relatie nog gecompliceerder maakten. Ook het feit dat Hamlet mentaal niet tevreden was om een relatie te hebben door zijn ervaringen met zijn moeder veroorzaakte spanningen omdat het zijn acties tegenover Ophelia beïnvloedde. Hij was bedorven tegenover vrouwen in het algemeen omdat hij walgde van hun daden, en hij bekeek hen als een geheel, niet als individuen. Al deze factoren die hun relatie bezoedelden, leiden tot een “lelijke liefde”.
Jim Boylen was de slechtste coach in de geschiedenis van Chicago Bulls!
Geef een antwoord