Grondstof vs. Product: Een overzicht

Hoewel ze vaak door elkaar worden gehaald en door elkaar worden gebruikt, zijn de termen commodity en product zeer verschillend. Een commodity is een grondstof die wordt gebruikt om eindproducten te vervaardigen. Een produkt daarentegen is het afgewerkte produkt dat aan de consument wordt verkocht.

Zowel grondstoffen als produkten maken deel uit van het produktie- en fabricageproces; het voornaamste verschil is waar zij zich in de keten bevinden. Grondstoffen bevinden zich meestal in de vroege stadia van de productie, terwijl producten in het eindstadium vallen.

Key Takeaways

  • Een grondstof is een grondstof die in het productieproces wordt gebruikt om eindproducten te vervaardigen, terwijl een product een eindproduct is dat aan consumenten wordt verkocht.
  • Er wordt geen waarde toegevoegd aan een grondstof, die kan worden geteeld, gewonnen of gedolven.
  • Grondstoffen worden op beurzen verhandeld via futurescontracten, aandelen en ETF’s, en kunnen ook in hun fysieke staat worden gekocht en verkocht.
  • Producten worden op de markt verkocht voor consumptie door de gemiddelde consument en kunnen ook worden aangetroffen in beleggingsportefeuilles.

Grondstof

Een grondstof is een basisgoed dat wordt gebruikt als een input in de productie van goederen en diensten. Dat betekent dat bedrijven grondstoffen gebruiken in het fabricageproces om er alledaagse goederen van te maken. Grondstoffen zijn te vinden in de meeste goederen die uiteindelijk in de handen van consumenten terechtkomen, zoals banden, thee, gemalen rundvlees, sinaasappelsap en kleding.

De meest voorkomende grondstoffen zijn koper, ruwe olie, tarwe, koffiebonen en goud. Grondstoffen kunnen verder worden onderverdeeld in twee verschillende categorieën: harde en zachte grondstoffen. Zachte grondstoffen zijn grondstoffen die worden verbouwd en niet voor langere tijd kunnen worden opgeslagen. Voorbeelden zijn koffie, cacao, sinaasappelsap en suiker. Futures op zachte grondstoffen zijn volatieler dan andere vanwege de onvoorspelbare risico’s die ermee gepaard gaan, waaronder het weer. Harde grondstoffen daarentegen worden gedolven en gewonnen, zoals olie, aardgas en edele metalen. Al deze grondstoffen vormen een belangrijk onderdeel van de futures-markt.

Met de vooruitgang in de technologie zijn er nog nieuwere vormen van commodities. Deze omvatten vreemde valuta’s, mobiele telefoon minuten, en bandbreedte.

Er is weinig verschil, als er al een verschil is, tussen grondstoffen. Ze worden aan hun natuurlijke staat onttrokken en, zo nodig, op de markt gebracht om aan minimale normen te voldoen. Er wordt geen waarde aan de grondstof toegevoegd, en alle grondstoffen van hetzelfde goed verkopen tegen dezelfde prijs, ongeacht de producent.

De meeste op grote schaal verhandelde grondstoffen ter wereld hebben gevestigde markten en worden op beurzen voornamelijk verhandeld in de vorm van futures; contracten om de grondstof tegen een bepaalde tijd in de toekomst tegen een bepaalde prijs te kopen of te verkopen. De afwikkeling van een contract betekent de levering van een feitelijk goed of contanten. De handel in grondstoffen kan tot aanzienlijke marktvolatiliteit leiden. Beurzen standaardiseren de hoeveelheid en de kwaliteit van de grondstof die wordt verhandeld.

De Chicago Board of Trade (CBOT) is een van ’s werelds oudste beurzen voor grondstoffen, waar agrarische en financiële contracten worden verhandeld.

Naast de futuresmarkt kunnen grondstoffen ook worden verhandeld via aandelen. Beleggers kunnen aandelen kopen en verkopen van bedrijven die aan een bepaalde grondstof gerelateerd zijn. Een belegger die een positie in een olie- en gasbedrijf wil innemen, kan de aandelen kopen. Met exchange traded funds (ETF’s) kunnen beleggers ook een positie in een grondstof innemen zonder rechtstreeks in futurescontracten te beleggen. Beleggers kunnen ook fysieke grondstoffen kopen, zoals goud of zilver.

Omdat grondstoffen op beurzen worden verhandeld, zijn er veel verschillende factoren die hun prijzen beïnvloeden. De belangrijkste drijvende kracht achter de grondstoffenprijzen is vraag en aanbod. In het geval van olie zal de prijs stijgen wanneer de vraag toeneemt, maar wanneer het aanbod toeneemt, daalt de prijs. Politiek, economische onzekerheid en andere zaken zoals het weer kunnen ook een grote invloed op de prijzen hebben.

Product

Een product kan worden gedifferentieerd, en waarde kan worden toegevoegd door de fabrikant en door middel van branding en marketing. Producten worden gemaakt met behulp van grondstoffen en worden vervolgens op de markt gebracht en verkocht aan consumenten.

Producten, die ook wel consumptiegoederen of eindproducten worden genoemd, worden gekocht voor consumptie door de gemiddelde consument.

Producten worden doorgaans ingedeeld in duurzame goederen of verbruiksgoederen. Duurzame consumptiegoederen, zoals apparaten, meubels en sieraden, gaan over het algemeen lang mee en worden niet vaak gekocht. Verbruiksgoederen, zoals gas, levensmiddelen en tabaksproducten, worden snel gebruikt of moeten vaak worden vervangen.

Producten worden ook verhandeld en zijn te vinden in veel beleggingsportefeuilles. Bedrijven die verbruiksgoederen produceren, worden over het algemeen beschouwd als veilige beleggingen op basis van hun relatieve stabiliteit en historische prestaties.

Omdat mensen zelfs in een haperende economie nog steeds basisgoederen moeten kopen, blijft de vraag naar verbruiksgoederen sterk door economische of marktschommelingen. Ondanks hun stabiliteit zijn verbruiksgoederen gevoelig voor concurrentie en voor veranderingen in de prijzen van de grondstoffen die worden gebruikt om de verbruiksgoederen te maken.

Bijzondere overwegingen

Het idee van differentiatie doet zich voor binnen goederen en producten. Producten zijn niet gedifferentieerd indien zij op afzonderlijke doch gelijksoortige goederenmarkten opereren. Zo biedt een slager die biologisch rundvlees verkoopt, geen ander product aan dan een slager die niet-biologisch rundvlees verkoopt. Integendeel, de slager die biologisch rundvlees verkoopt, opereert op een gedifferentieerde goederenmarkt.

De enige manier waarop de biologische rundvleesslager een gedifferentieerd product kan aanbieden, is als hij een andere waarde biedt in vergelijking met andere biologische rundvleesslagers. Bijvoorbeeld, de eerste biologische rundvleesslager kan zijn product onderscheiden van andere biologische rundvleesslagers door de unieke manier waarop zij hun rundvlees snijden op de markt te brengen, die een unieke smaak geeft, terwijl andere biologische rundvleesslagers alleen traditionele methoden gebruiken die geen unieke smaak geven. De eerste slager heeft zijn product onderscheiden van zijn concurrent door deze techniek en de marketing ervan.