Als het gaat om het lezen van de lichaamstaal van een hond zijn er veel bewegingen en gebaren om aandacht aan te besteden. Sommige gebaren zijn gemakkelijk te begrijpen. Een grommende hond geeft een duidelijke boodschap af en maar weinig mensen zullen zich vergissen in de bedoeling van die boodschap. Het betekent dat de hond zich ongemakkelijk voelt en dat u onmiddellijk afstand moet nemen of achteruit moet gaan. De grom zal waarschijnlijk ook gepaard gaan met andere gebaren zoals naar voren staan, oren die naar voren wijzen en mogelijk een opgeheven vacht. Een breed kwispelende staart is ook een duidelijk teken dat meestal wordt geassocieerd met blijdschap en alertheid. Deze gebaren worden onmiddellijk begrepen door andere honden en mensen omdat ze zo demonstratief en ‘in your face’ zijn.

Er zijn echter veel subtiele gebaren die waarschijnlijk onopgemerkt zullen blijven door de meeste mensen, tenzij ze een klein beetje weten over hondengedrag. Knipperen is zo’n gedrag. Bij mensen houdt het knipperen vooral rommel uit de ogen en houdt het de ogen vochtig. Hoewel mensen in Noord-Amerika er niet al te veel aandacht aan besteden wanneer andere mensen knipperen, kan knipperen nog steeds een geweldig communicatiemiddel zijn wanneer dat nodig is. Iemand die een trauma heeft opgelopen, en niet op een normale manier kan communiceren, kan één keer knipperen voor ‘ja’ en twee keer voor ‘nee’ als hem een vraag wordt gesteld. Op een vergelijkbare manier kunnen knipperpatronen letters van het alfabet spellen. Nog gebruikelijker is het half knipperen of een knipoog met één oog.

Het hoeft geen verbazing te wekken dat ook andere dieren, waaronder honden, knipperen om te communiceren en dat is ook logisch. Honden knipperen automatisch en op een vergelijkbare manier als mensen (minder vaak echter) om hun ogen te bevochtigen en helder te maken, maar ze kunnen ook andere bedoelingen aangeven. Het “wild” is een gevaarlijke plaats en soms kan een vocalisatie een roofdier alarmeren. Knipperen (en vooral langzaam knipperen) is geluidloos en is dus een uitstekend communicatiemiddel wanneer een ander dier in de buurt is. Honden leven in sociale groepen met 1 leider en leden in verschillende rangen. Wanneer honden opzettelijk naar elkaar knipperen, wordt dit gezien als een pacificerend of onderdanig gebaar naar de hond die de knipoog ontvangt. Deze eenvoudige knipperbewegingen worden gebruikt om aan te geven dat er geen bedreiging is en worden gebruikt om conflicten en gevechten te vermijden.

Op een vergelijkbare manier als knipperen, kan geeuwen bij honden, ook een vergelijkbare bedoeling overbrengen. Bij mensen betekent geeuwen vermoeidheid en honden geeuwen ook als ze moe zijn. Maar als honden naar elkaar geeuwen, betekent dat meestal iets anders. Gapen kan worden gezien als een pacificerend of onderdanig gebaar van de geeuwende hond. Dit vertelt de hond die geeuwt dat alles OK is en dat er geen conflict op komst is.

Mensen kunnen deze subtiele gebaren in hun voordeel gebruiken wanneer zij zich in vreemde situaties bevinden met honden die zij niet kennen. Sommige vreemde honden kunnen eng zijn en mensen kunnen een paar keer geeuwen om aan te geven dat ze geen bedreiging vormen. Ze kunnen ook een paar keer langzaam met hun ogen knipperen om de hond te laten weten dat ze geen bedreiging vormen. Aangezien direct staren en oogcontact voor sommige honden een bedreiging IS, is het verstandig om de hond niet rechtstreeks aan te kijken als je knippert of geeuwt; draai je hoofd iets opzij terwijl je deze handelingen verricht. Als hondengedrag u intrigeert, dan kunt u uw dierenarts of trainer om een paar goede boeken over dit onderwerp vragen.