Flintstenen hebben vaak een ruw klonterig oppervlak, maar als ze gebroken zijn, zien ze eruit als donker glas. Het is een van de nuttigste steensoorten voor de mensheid geweest.

Flint werd meer dan drie miljoen jaar door hominins gebruikt. Stenen werktuigen, gevonden bij het Turkanameer in Kenia, zijn gedateerd op 3,3 miljoen jaar oud. Dit is een half miljoen jaar ouder dan het geslacht Homo. Het oudst bekende Homo-fossiel is 2,8 miljoen jaar oud, vergeleken met de 3,3 miljoen jaar oude stenen werktuigen.

Wanneer vuurstenen gebroken zijn, hebben ze een scherpe rand die als mes, of schraper gebruikt kan worden. Wanneer vuursteen en een ijzerhoudend materiaal zoals pyriet of staal tegen elkaar worden geslagen, kunnen ze een vonk maken. Eeuwenlang was vuursteen voor de mensen in veel landen een van de belangrijkste manieren om vuur te maken. Mensen hadden een klein doosje bij zich, een zogenaamde “tondeldoos”, met daarin wat tondel samen met vuursteen en pyriet of staal. Het tondel werd gebruikt om de vonk te vangen en het vuur aan te wakkeren. Tondel kon bestaan uit zaagsel, stof, gras of schors. Vuurstenen werden later gebruikt om een vonk te maken en een geweer af te vuren. Een geweer dat vuursteen gebruikte werd een “flintlock” geweer genoemd.

Flintstones worden in sommige landen gebruikt om te bouwen. In Engeland werden de vuurstenen die voor de bouw werden gebruikt vaak “geknakt” wat betekent dat ze werden gebroken om de binnenkant te laten zien, zoals de stenen die werden gebruikt voor de toren van Long Melford Church (hieronder). Dit gaf een betere afwerking aan het gebouw dan de doffe, knobbelige stenen zouden hebben gedaan.