Wij hier bij Austin City Limits waren bedroefd toen we op maandag 9 maart hoorden van het overlijden van de Texaanse singer/songwriter Eric Taylor, na maanden van slechte gezondheid. Hij werd 70 jaar.

Hoewel Taylor in Georgia werd geboren, was hij een sleutelfiguur in de Texaanse singer/songwriterscene van het begin van de jaren zeventig. Nadat hij in 1970 in Houston was gestrand op weg naar Californië omdat zijn geld op was, integreerde hij zich in de folkclubs, waar hij zijn vak aanscherpte onder de hoede van Guy Clark en Townes Van Zandt. Op zijn beurt inspireerde hij de volgende generatie en overbrugde hij de kloof tussen het Clark/Van Zandt-tijdperk en dat van Robert Earl Keen en Lyle Lovett, op wie hij een bijzonder grote invloed had.

Na in 1976 zijn debuut te hebben gemaakt op de Houston songwriters compilatie Through the Dark Nightly, bracht Taylor in 1981 zijn eerste album Shameless Love uit. Het zou nog veertien jaar duren voor zijn tweede, gelijknamige LP, uitkwam in 1995 op het Austin label Watermelon Records. Daarna volgden nog zeven platen, waaronder Scuffletown uit 2001, waarmee hij voor het eerst te zien was op Austin City Limits. Zijn liedjes werden gecoverd door Lovett en Nanci Griffith, die hem “de William Faulkner van het songwriten in onze tijd” noemden.

“Taylors grote gave waren personages die hij van zoveel mythologie voorzag dat het echte en het fictieve niet meer van elkaar te onderscheiden waren,” schreef Andrew Dansby in de Houston Chronicle. “De realiteit van een gegeven naam deed er niet toe: de thema’s van zoeken en volharding deden er toe.”
Taylor verscheen voor het eerst op Austin City Limits als gast in de aflevering van het vijfentwintigste seizoen van Lyle Lovett in 2000, waarin de laatste een eerbetoon bracht aan de Texaanse liedjesschrijvers die hem inspireerden. Hier zijn Taylor en Lovett tijdens “Hemingway’s Shotgun.”