‘Venetië van het Noorden’, ‘Venetië van het Oosten’, ‘Het Amerikaanse Venetië’. Om wat voor reden dan ook trekt de prachtige Italiaanse stad – helaas een van de meest prominente slachtoffers van overtoerisme – voortdurend vergelijkingen over de hele wereld, van Alesund in Noorwegen tot Melaka in Maleisië.
Maar als er ergens een stad is die Venetië echt kan evenaren, dan is het misschien wel Suzhou in China. De oude waterstad, ten westen van Sjanghai, is een en al boogbruggen en houten balkons, hangend boven druppelende, rinkelende kanalen. Maar in tegenstelling tot andere dubbelgangers van Venetië, heeft Suzhou nog een troef achter de hand. Marco Polo, de beroemde Venetiaanse ontdekkingsreiziger, bezocht de stad in de 13e eeuw, en was naar verluidt verbaasd over de aanblik en de griezelige gelijkenis met zijn thuisstad
Hier neemt Joe Sills ons mee op een visuele tour door Suzhou, het ‘Venetië van China’.
Een landschap bevroren in de tijd
Het is geen wonder dat Suzhou indruk maakte op Polo. De pionier op het gebied van de globetrotterkunst was op een spiegelbeeld van zijn thuis gestuit.
Het water van deze stad bruist ’s nachts, met vloten houten schepen die goederen en bezoekers door het labyrint van kanalen van de stad vervoeren, net zoals dat al duizenden jaren het geval is. Op hun oevers, een bijenkorf van handel en commercie (winkels en, in toenemende mate, restaurants) gonst onder het zwakke schijnsel van lantaarnlicht.
Een epicentrum van zijde
In de 13e eeuw beschreef Polo Suzhou als een stad met een opmerkelijke architectuur en rijkdom, waarbij hij opmerkte: “het bevat kooplieden van grote rijkdom… volleerde handelaren en de meest bekwame ambachtslieden.”
Deze rijkdom kwam voornamelijk uit de zijde-industrie, en net als in Polo’s tijd, werken verweerde handen hier vandaag de dag nog steeds aan de weefgetouwen. Voorzichtig grijpen zij een voor een de bollen zijde vast, eerbiedig rupsen uit hun cocon verwijderend (zijde wordt gemaakt van de natuurlijke eiwitvezel die zijderupsen produceren om cocons te vormen). Deze handen, zoals de duizenden handen voor hen, hebben gemaakt sommige van China’s mooiste zijde sinds bijna de dageraad van de geschreven geschiedenis.
Bezoekers kunnen meer te weten komen in de Suzhou No 1 Silk Factory, een 1926 gebouwde fabriek die nog steeds zijde produceert, maar ook dient als een museum huisvesting kolossale, antiek uitziende zijde-spinnen toestellen.
Een vertrouwde manier om de bezienswaardigheden te zien
Life jackets daargelaten, blijven de handelaars en kooplieden van Suzhou grotendeels trouw aan hun oude wortels. Hoewel een uitgestrekte metropool een groot deel van het landoppervlak van de oude stad beslaat, kunnen bezoekers zich nog steeds gemakkelijk verliezen in smalle gangen van water en steen in de historische, afgelegen districten, zoals Tongli, Mudu en Guangfu, waar het geluid van autotoeters is ingeruild voor de roep van aalscholvers – die nog steeds door plaatselijke vissers worden getraind om vis te vangen – die neerstrijken op de roeren van hun dobberende boten. Boven hen weerklinkt het gerinkel van theekopjes en het geroezemoes van keukens vanuit cafés aan de rivier.
Niet elke boot hier wordt gebruikt om te vissen. Voor ongeveer 30 yuan kunnen reizigers een bootsman inhuren om deze oude steden door dezelfde lens te zien als Polo dat deed. De Italiaan overdreef waarschijnlijk toen hij Suzhou de stad van 6000 bruggen noemde, maar enkele honderden bestaan in feite en ze zijn het best te zien vanaf het water. Je kunt de veerboten gemakkelijk herkennen aan de neonoranje reddingsvesten aan boord.
De geneugten van Yuhang Street
Het houten Nanyuan theehuis in het Tongli district van de stad claimt de titel van oudste theehuis op het zuidelijke deel van de Yangtze; Maar terwijl het dient als een venster naar het verleden, dient het ook als een ingang naar de moderne geneugten langs de geplaveide straten van Tongli.
Cafés en verkopers lijn Yuhang Street, waar het kleingeld in uw zak zal kopen een ronde van Tsingtao bieren worden genoten naast de stenen bruggen van Polo’s pagina’s, en een paar yuan meer krijgt u toegang tot een van Tongli’s arcades, waar prijzen zoals reusachtige opgezette dieren en puka shell armbanden kunnen worden gewonnen als je je doel te bewijzen met een dart – als je echt goed bent, je zou zelfs een publiek te trekken.
Ver weg van de grachten
Ten tijde van Polo’s bezoek stond er al meer dan 1000 jaar een tempel op de top van de grootste heuvel van Suzhou.
Polo zou dezelfde trappen naar de top van de Tijgerheuvel hebben beklommen om de zeven verdiepingen hoge Pagode van de Wolkenrots te zien, en zou dezelfde verhalen hebben gehoord over de funeraire schatten die eronder schuilgaan en over het legioen arbeiders dat Koning He Lu hier op de stenen heeft laten doodgaan. Maar er is één merkbaar verschil tussen nu en toen: de pagode is gaan overhellen, waarbij het hoogste punt nu meer dan twee meter van zijn oorspronkelijke positie is verwijderd.
Een meer hedendaagse connectie
Voor alle vergelijkingen met Venetië die Polo tijdens zijn bezoek opmerkte, kunnen hedendaagse bezoekers er nog een aan de lijst toevoegen: de drukte.
Hoewel Suzhou geen hoofdbestemming is voor internationale toeristen, is het een hotspot voor binnenlands toerisme, met bezoekers die in de weekends en op feestdagen de oude steegjes verstoppen en zich op de rondvaartboten storten.
Hoop dat de stad de waarschuwingen ter harte neemt en lering trekt uit de valkuilen die door de populariteit van Venetië zijn veroorzaakt, zodat de vergelijking met de Italiaanse stad in ieder geval in dit opzicht ophoudt.
Krijg meer reisinspiratie, tips en exclusieve aanbiedingen rechtstreeks in uw inbox met onze wekelijkse nieuwsbrief.
Geef een antwoord