Abstract

Tijdens elektrisch opgewekte contracties van skeletspieren bepaalt het samenspel tussen de duur van de trek en de tijd tussen de elektrische stimuli (inter-pulse interval, IPI) hoe effectief de krachten van de trek worden samengevoegd tot contracties met hoge kracht. Een korte spiercontractie kan de samentelling belemmeren door de duur van de trekbeweging te verkorten, maar het is niet duidelijk of deze belemmering optreedt bij alle fysiologisch relevante IPI. Deze studie werd ontworpen om te testen hoe een korte contractie de sommatie beïnvloedt van nominaal isometrische zenuwtrekparen met IPI’s van 10-5000 ms. Linker adductor pollicis spieren van menselijke deelnemers (n = 9) werden elektrisch geactiveerd met behulp van stimulus paren toegepast zowel vóór (Pre) en na (Post) een 10 Hz, 1,0 s contractie. Kracht-tijd registraties werden mathematisch gescheiden in Pulse 1 (single twitch) en Pulse 2 (summated twitch) componenten. De verhouding van Pulse 2 piekkracht tot Pulse 1 piekkracht werd gebruikt als onze maat voor de effectiviteit van de sommatie. In overeenstemming met de waargenomen afname van Pulse 1 duur bij Post ten opzichte van Pre (4,7 ± 0,6%; P < 0,001; duur werd gedefinieerd als de tijd vanaf stimulatie tot de tijd die nodig is voor actieve kracht te dalen met 50%), sommatie effectiviteit was hoger bij Pre dan bij Post bij IPI’s van 100-333 ms. De sommatie-effectiviteit was niet verschillend tussen Pre en Post bij IPI’s van 50-83 ms of 500-5000 ms. Intrigerend genoeg was de sommatie-effectiviteit hoger bij Post dan bij Pre bij IPI’s van 10-25 ms. Samenvattend, een korte contractie heeft complexe effecten op de relatie tussen inter-puls interval en sommatie effectiviteit. Toekomstige experimenten zijn nodig om de mechanismen achter deze nieuwe observatie te onthullen.