In 1442 begon de heerser van Walachije (nu een deel van het huidige Roemenië) aan een diplomatieke missie in het hart van het Ottomaanse Rijk. Het was een sprong in het duister voor Vlad II, die 11 jaar eerder had beloofd het christendom in Oost-Europa te verdedigen tegen de Ottomanen toen hij toetrad tot het riddergenootschap dat bekend staat als de Orde van de Draak. Maar nu had de man, die van zijn mederidders de achternaam Dracul (wat “draak” betekent in het Roemeens) had gekregen, de hulp nodig van de Ottomaanse sultan Murad II om een rivaal uit het naburige Transsylvanië te bestrijden, en hij reisde af om zijn pleidooi persoonlijk te houden, samen met zijn twee prinsen, de 7-jarige Radu en de 11-jarige Vlad III, ook bekend onder de patroniemnaam Dracula (“zoon van Dracul”).

Vlad II kreeg uiteindelijk de militaire steun die hij zocht van de Ottomanen, maar daar hing wel een prijskaartje aan. Naast een jaarlijks eerbetoon stemde de Walachijse heerser ermee in zijn twee zoons achter te laten als politieke gevangenen om zijn loyaliteit te verzekeren. De jongens werden gegijzeld in een pittoreske citadel hoog boven op een rotsachtige afgrond die heerste over de stad Tokat, die aan het eind van de 12e eeuw door de Seltsjoeken was veroverd en in 1392 bij het Osmaanse Rijk was ingelijfd. Tijdens zijn vijf jaar durende gevangenschap in het fort broedde de gal in de jonge Vlad III en groeide zijn haat tegen de Ottomanen. Na zijn vrijlating en uiteindelijke opvolging van de Walachijse troon, zou het gif van de oudere prins tegen het Ottomaanse Rijk op zo’n brute wijze worden ontketend dat hij eeuwen later simpelweg bekend staat als Vlad de Spietser en de echte inspiratie was voor een klassiek horrorverhaal.

Nu hebben, volgens de Turkse krant Hurriyet Daily News, archeologen die werken aan de restauratie van het kasteel van Tokat in Noord Turkije, twee kerkers ontdekt waar de Ottomanen Vlad de Spietser gegijzeld hielden. De kerkers in het oude fort waren “gebouwd als een gevangenis,” vertelde archeoloog Ibrahim Cetin aan de Turkse krant. “Het is moeilijk te schatten in welke kamer Dracula werd vastgehouden,” gaf Cetin toe, “maar hij was hier in de buurt.”

Naast de twee kerkers die Dracula vasthielden, hebben archeologen ook een militaire schuilplaats opgegraven en een geheime tunnel die vermoedelijk werd gebruikt om toegang te krijgen tot een nabijgelegen Romeins bad. “Het kasteel is volledig omgeven door geheime tunnels,” zei Cetin. “Het is erg mysterieus.”

Wat niet zo mysterieus is, is wat er gebeurde met de in Transsylvanië geboren Vlad III na zijn vrijlating uit het kasteel van Tokat, rond de tijd dat zijn vader en oudere broer Mircea in 1447 op brute wijze werden vermoord. Hij besteeg de troon in 1456 en handhaafde zijn barbaarse heerschappij door marteling, verminking en massamoord. Slachtoffers werden ontdaan van hun ingewanden, onthoofd en levend gevild of gekookt.

In 1462 was hij in oorlog met de Ottomanen. Toen de vijand met een drie keer zo grote troepenmacht oprukte, verborg Vlad III zich in de Roemeense bossen en berustte op wrede guerrillatactieken. Zijn troepen vergiftigden bronnen, verbrandden gewassen en betaalden zieke mannen om de Ottomaanse gelederen te infiltreren en hun pestepidemie door te geven. Het was echter een gruwelijke massamoord die tot zijn postume bijnaam leidde, toen hij 20.000 verslagen Osmanen buiten de stad Targoviste op houten palen liet spietsen. Toen een ontzette sultan Mehmed II het woud van doden zag die door kraaien uit elkaar werden gerukt, trok hij zich terug in Constantinopel.

Hongaarse troepen namen Vlad de Spietser later dat jaar gevangen, en hij werd voor de tweede keer in zijn leven gevangen genomen. De meeste historici geloven dat zijn latere gevangenschap plaatsvond in Roemenië en meer dan een decennium duurde, hoewel de exacte locatie en duur zijn betwist. Vlad de Spietser veroverde de Walachijse troon na de dood van zijn jongere broer Radu in 1475, maar het was een kortstondige heerschappij, omdat hij zou zijn gedood in de strijd tegen de Ottomanen in 1476.

De legende van Vlad de Spietser’s wreedheid groeide na zijn dood, toen verhalen de ronde deden dat hij dineerde op de gespietste lichamen van zijn slachtoffers en zelfs zijn brood in hun bloed doopte. De duistere verhalen dienden blijkbaar als inspiratie voor de Ierse romanschrijver Bram Stoker die in 1897 een gotische roman schreef over een vampier die een Transsylvaanse geboorteplaats en bijnaam deelde met Vlad de Spietser-Dracula.

Toegang tot honderden uren historische video’s, reclamevrij, met HISTORY Vault. Probeer het vandaag nog gratis uit.