De voormalige ijshockeyspeler en -coach Donald Stewart Cherry staat bekend om zijn eigenzinnige commentaar en werd op 5 februari 1934 geboren in Kingston, Ontario als zoon van Maude en Delmar Cherry. In 1954 werd hij gerekruteerd door en begon hij professioneel hockey te spelen voor een minor league, de Hershey Bears. Hij speelde meer dan zestien seizoenen bij hen.
In 1955 werd Don Cherry geëerd door gevraagd te worden om te spelen in de National Hockey League, door de Boston Bruins in de wedstrijd tegen Montreal Canadiens in de Stanley Cup finales. Helaas kon hij door een blessure niet meer dan één wedstrijd in de National Hockey League spelen, ondanks zijn grote ervaring als hockeyspeler. Uiteindelijk besloot hij in 1969 te stoppen als profspeler na negentien wedstrijden te hebben gespeeld bij de Rochester Americans in de American Hockey League. Nadat hij met ijshockey gestopt was, probeerde hij het als autoverkoper en was hij kort betrokken bij de bouw. In die tijd kreeg hij ook een baan als schilder. Hij keerde echter al snel terug naar het veld in 1971 als speler, voor Rochester Americans.
Hij maakte zijn overstap van speler naar coach, in 1972, toen hij hoofdcoach werd van Rochester American en zelfs de titel van, “Coach van het Jaar” in de wacht sleepte. Hij werd ook de General Manager en werd ook uitgeroepen tot American Hockey League’s “Coach of the Year” in zijn derde seizoen.
In 1974, na drie jaar bij Rochester te hebben doorgebracht, werd Cherry overgeplaatst naar de Boston Bruins als hun hoofdcoach. Hij werd al snel berucht omdat hij zijn spelers aanmoedigde tot fysiek spel op het veld. Cherry heeft naar verluidt gezegd dat hij de manier waarop zijn spelers moesten spelen, afstemde op zijn agressieve bull terrier. Onder Cherry’s leiding eindigde het team vier keer op de eerste plaats, tussen 1975 en 1979. Hij werd ook onderscheiden met de “Jack Adams Award” als topcoach van de National Hockey League. Na het vertrek van spelers als Bobby Orr en Phil Esposito uit de ploeg, moest Cherry zijn strategieën herzien. Helaas besloot Cherry in 1979, in de wedstrijd tegen de Canadiens, na het begaan van een coachingsfout van zijn kant, de ploeg te verlaten. Zijn beslissing werd mede beïnvloed door het feit dat hij niet kon opschieten met Harry Sinden, de general manager van het team.
Na zijn tijd bij Boston Bruins, coachte hij nog één seizoen de Colorado Rockies, maar in 1980 was het gedaan met zijn carrière als coach. In 1998 richtte Don Cherry samen met drie andere investeerders de Mississauga Icedogs op in de Ontario Hockey League.
Nadat hij stopte met spelen en coachen, begon Cherry met het geven van commentaar en verscheen hij in talloze radio- en televisieshows en commercials. Hij heeft ook een aantal hockey-hoogtepuntenvideo’s uitgebracht en werd populair door deel uit te maken van de serie “Coach’s Corner” in de Canadian Broadcasting Corporation’s ‘Hockey Night in Canada’ met Dave Hodge. Hij is ook gastheer van zijn eigen show, “Don Cherry’s Grapevine”.
Naast dit, is hij een beroemde commentator voor live wedstrijden, waar de combinatie van zijn komisch gebruik van de Engelse taal en zijn aansporen van spelers om te vechten tijdens het spelen, hem een van de meest vermakelijke commentatoren heeft gemaakt. Hij heeft ook de gewoonte om de vaardigheid van spelers te becommentariëren louter op basis van hun nationaliteit. Dit alles heeft ertoe geleid dat hij een uiterst controversiële figuur is, waar het zijn commentaarstijl betreft.
Geef een antwoord