Di(2-ethylhexyl) ftalaat (DEHP) is een weekmaker die wordt verwerkt in plastic matrices van veelgebruikte consumentenproducten. Het komt echter geleidelijk vrij uit deze producten, wat resulteert in een chronische blootstelling van de mens. Hoewel DEHP, net als andere leden van de ftalatenfamilie, algemeen beschouwd wordt als een hormoonontregelaar, zijn de mechanismen die betrokken zijn bij zijn toxiciteit nog slecht begrepen. Onze doelstelling was het bepalen van de effecten van blootstelling aan DEHP en aan één van zijn belangrijkste metabolieten, het mono(2-ethylhexyl) ftalaat (MEHP) op merkers betrokken bij borstcarcinogenese. T-47D cellen werden blootgesteld aan milieurelevante en hogere dosissen DEHP en MEHP (0,1-10 000 nM) gedurende 4 dagen. Onze resultaten toonden aan dat een blootstelling aan 10 000 nM DEHP en 0,1 nM MEHP de proliferatie van T-47D cellen significant deed toenemen, zonder apoptose te induceren. Bovendien werd een significante toename van de eiwitniveaus van de isovorm A van de progesteronreceptor (PR) en van de nucleaire niveaus van PR waargenomen in T-47D-cellen die werden blootgesteld aan 10 000 nM DEHP. Belangrijk is dat de verhoogde proliferatie en de verhoogde nucleaire niveaus van PR respectievelijk volledig en gedeeltelijk werden geremd door mifepriston, een PR-antagonist. Deze resultaten suggereren dat een blootstelling aan DEHP of MEHP de celproliferatie verhoogt door het PR-signaal te activeren, wat mogelijk het risico op borstkanker verhoogt. Het mechanisme van de activering van de progesteronroute door DEHP en de gevolgen op lange termijn van deze activering moeten nog worden opgehelderd.