Mijn eerste ervaring met therapie was een gezonde. We ontwikkelden een comfortabele en positieve therapeutische relatie. Na ongeveer vier maanden van wekelijkse sessies, was ik in staat om het stof van mijn knieën te vegen en naar de universiteit te gaan zoals mijn leeftijdsgenoten. Uiteindelijk herstelde ik van mijn problemen met eten.

Ik ben daar zo dankbaar voor.

Sindsdien heb ik 6 verschillende therapeuten gehad met tussenpozen over een periode van een decennium. Dat betekent dat ik zes eerste-dag-therapiesessies heb gehad. Slechts twee van de zes therapeuten waren een mismatch voor mij, en ik snel verhuisd van die om therapeuten te vinden die ik meer resoneerde met.

Een decennium sinds die eerste sessie, ben ik werkzaam in de gemeenschap geestelijke gezondheidszorg. In de omgeving waarin ik werk, is openlijk praten over geestelijke gezondheid de norm.

Als ik met vrienden en sommige familieleden praat, is therapie nog steeds een eng, beschamend onderwerp. Als ik ze aanmoedig om te gaan, zijn ze bang. Ze zijn onzeker over wat ze kunnen verwachten bij hun eerste sessie. Ik merk dat ik een paar dingen met ze wil delen:

Als je van plan bent om in therapie te gaan, verwacht dan niet dat één sessie je problemen op wonderbaarlijke wijze zal oplossen.

Therapie is geen pleister. Het is een toewijding om van binnenuit te genezen.

Dit gezegd hebbende, zal je eerste sessie beginnen met papierwerk, papierwerk, en je raadt het al, nog meer papierwerk. Het zal veel tijd in beslag nemen waar je misschien niet het geduld voor hebt. Soms wel 20 minuten. Je therapeut zal je uitleggen wat de verwachtingen zijn, hoe de verzekering werkt (als je die hebt) en wat het kantoorbeleid is. Zorg ervoor dat u vragen over de annuleringsvoorwaarden en eren dat, want het is niet leuk om in rekening gebracht voor een sessie die u geannuleerd op het laatste moment.

U zult het gevoel dat je speelt Catch-Up

Voor mij, de eerste sessie voelt meestal als een wervelwind. Bij mijn eerste paar therapeuten had ik het gevoel dat ik ze in het eerste uur letterlijk alles over me moest vertellen.

Je voelt je misschien gedwongen om met je therapeut een tijdlijn van je liefdesverdriet door te lopen. Misschien heb je zelfs het gevoel dat je je ingewikkelde familierelaties moet uitleggen. Er kan zelfs iets specifieks zijn waarvoor je in therapie gaat, zoals verlies of trauma, en je voelt je misschien verplicht om het er meteen uit te flappen om het van je hart te krijgen.

Neem het van een therapie-veteraan: je hoeft dit niet te doen. Neem de tijd om jezelf te ontvouwen. Begin met de dingen die voor jou het prettigst aanvoelen.

Het belangrijkste punt van de eerste sessie is vaststellen of jij en je therapeut bij elkaar passen.

Verder voelt het niet echt als een echte sessie. De beste sessies komen als u eenmaal regelmatig bent geweest en er een goede verstandhouding is ontstaan. Houd dit in gedachten tijdens je eerste paar sessies, zodat je niet meteen opgeeft.

Er zal veel dode lucht zijn

Als je niet bijzonder gewend bent om open te zijn over je leven, kun je tegen een aantal ongemakkelijke stiltes aanlopen. Misschien merk je momenten op waarop je woorden afdwalen en je je zin niet eens afmaakt. Vaak eindig ik mijn uitbarstingen met zinnen als, “Dus…ja…” of, “Nou, dat is dat…….”

Op dat moment richt ik meestal mijn ogen weer op mijn therapeut en kijk naar haar voor feedback. Iets. Om het even wat. Het kan ongemakkelijk zijn, maar ongemak hoort bij de deal. Zij zijn er aan gewend, en jij zult er snel genoeg aan gewend zijn.

Er zullen momenten zijn waarop je de reactie van je therapeut kunt lezen op wat je hebt gezegd. Ze kunnen hier of daar opmerkingen maken. Maar ze gaan geen ideeën of oplossingen heen en weer pingpongen met u of u aanmoedigen om het een boven het ander te doen. Ze blijven neutraal voor u. Dit brengt me bij mijn volgende punt.

Uw therapeut is niet uw levenscoach

Sommige mensen beginnen therapie met de gedachte dat hun therapeut hen stimulerende vragen zal stellen en hen naar oplossingen zal leiden. Ze stellen zich voor dat hun therapeut hen levensveranderende adviezen geeft, en hen op een natuurlijke manier zover krijgt dat ze zich openstellen over hun persoonlijke dingen.

Therapeuten doen dat niet. Maar ze luisteren wel en respecteren wat je zegt. En dat heeft veel kracht.

Therapeuten creëren een magische ruimte waarin je je veilig en gehoord kunt voelen. Ze faciliteren persoonlijke verandering door je jezelf te laten ervaren.

Je zit aan het stuur

Je therapeut runt de show niet. Dat doet u.

U kunt het kantoor van uw therapeut binnenlopen en het hele uur niets zeggen als u dat wilt.

U kunt naar binnen stormen en ratelen over wat u maar dwarszit, zonder een minuut de tijd te nemen om te kalmeren en op adem te komen.

U kunt binnenstormen met een lijst met gesprekspunten die u wilt bespreken.

Je kunt de hele sessie over één onderwerp praten, of van het ene onderwerp naar het andere stuiteren.

Je kunt letterlijk je telefoon tevoorschijn halen en ze tekstgesprekken voorlezen die je boos maken.

Je betaalt. Jij hebt de touwtjes in handen. Wees gewoon respectvol en attent terwijl je dat doet.

Groei komt met kwetsbaarheid

Therapie is een kans voor u om kwetsbaarheid te oefenen in een ruimte die het verwelkomt. Je kunt de moed verzamelen om de dingen te zeggen die je niet durft toe te geven. Je kunt ideeën en gedachten met elkaar verbinden, en al doende de zin van je puinhoop begrijpen. Je zult ook voor het eerst jezelf ideeën horen verwoorden waarvan je niet wist dat ze in die hersenpan van je zaten. Daar is iets moois aan. Je zult ook huilen. Waarschijnlijk veel. En dat is niet erg. Ze hebben daar tissues. Ik raad aan ze gewoon te laten vloeien, want je ertegen verzetten maakt het erger. Geloof me, ik heb het geprobeerd.

Bedenk dat je tranen betekenen dat er verandering plaatsvindt. Deze kwetsbaarheid zal groei brengen. Laat de gevoelens door je heen gaan en adem. En tenslotte,

Tol jezelf om los te laten.

Benoem je fouten.

Vraag om hulp.

Neem tijd voor jezelf.

Maak weer contact met je hart.

Breng jezelf weer terug naar vreugde.

En het allerbelangrijkste, schaam je niet. Doe dat niet.

Door voor therapie te kiezen, kies je ervoor om de wereld een betere plek te maken. Je kiest ervoor om stigma te overwinnen en je ego los te laten.

Als je gaat, hoef je je herstelverhaal niet van de bergtoppen te schreeuwen of erover te schrijven op Medium, zoals ik doe. Je kunt gewoon gaan. Als je je op je gemak voelt, vertel je vrienden dan dat je bent gegaan. Moedig ze aan om ook te gaan. Vertel ze dat het goed is. Soms hebben we maar één persoon nodig om ons te vertellen dat het OK is.

Tussen haakjes, in therapie gaan is OK. Het is een optie voor iedereen. Je hoeft niet door een psychische crisis te gaan om te gaan. Zet die mythe uit je hoofd.

In feite is het misschien een goed idee om nu te gaan, zelfs als het goed met je gaat. Op dit moment ga ik gewoon naar therapie voor routineonderhoud. Naar therapie gaan is een deel van mijn leven, net als naar de sportschool of de kruidenier gaan. Het hoeft niet anders te zijn dan die dingen.

Tussen haakjes, iedereen op deze aarde heeft geestelijke gezondheid. Het is OK om pro-actief te zijn over de jouwe.