Google is een groot technologiebedrijf met het hoofdkantoor in Mountain View, Californië. Hun belangrijkste product is ’s werelds populairste zoekmachine. Je kunt de Google-zoekmachine openen door “google.com” in te tikken.
Ha! U dacht toch niet echt dat ik Google zou gaan definiëren?
Nee, ik ga ervan uit dat u de afgelopen tien jaar één of twee keer op internet bent geweest en Google kent.
Waar ik het vandaag over wilde hebben, is hoe Google aan zijn naam komt. Je weet wel, dat domme verzonnen woord dat nu zijn rechtmatige plaats in de Oxford English Dictionary heeft ingenomen, direct na “goog” (Australische slang voor een ei).
Het blijkt dat Google een spelfout is van een echte wiskundige term: googol.
Ergens eind jaren ’90 waren Larry Page en Sergey Brin twee afgestudeerde studenten aan Stanford. Ze werkten aan een zoekmachine en gaven het de naam “BackRub.” Je weet wel, omdat hun zoekmachine door backlinks zocht…juist.
Gelukkig waren ze slim genoeg om te beseffen dat “BackRub” de slechtste techbedrijfsnaam in de geschiedenis van techbedrijven was en dat ze iets toepasselijkers moesten vinden.
Tijdens de zoveelste brainstormsessie over namen stelde hun vriend Sean, een mede-afgestudeerde student, het woord “googolplex” voor.
“Googolplex” is de naam voor 10 tot de macht van googol. Googol is de naam die wiskundigen gebruiken voor 10 tot de macht van 100, of:
10.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000
Dat is 1 plus 100 nullen.
De namen “googol” en “googolplex” zijn oorspronkelijk bedacht door Milton Sirotta, neef van Edward Kasner, een beroemd Amerikaans wiskundige. Zoals Milton het uitdrukte, was “googolplex” een steno voor een getal dat anders zo groot was dat je “één, gevolgd door nullen zou moeten schrijven tot je moe wordt”. Natuurlijk vond zijn oom deze definitie niet specifiek genoeg, immers “verschillende mensen worden op verschillende momenten moe en het zou nooit goed zijn als Carnera een betere wiskundige zou zijn dan Dr. Einstein, simpelweg omdat hij meer uithoudingsvermogen had en langer kon schrijven!” Dus gaf hij “googolplex” de officiële definitie van 10 tot de macht van googol, of 10 tot de macht van 10 tot de macht van 100.
Toen Sean “googolplex” voorstelde, antwoordde Larry dat hij de kleinere term “googol” wel leuk vond, maar dat hij vond dat de term in het algemeen goed paste bij wat ze probeerden te doen: een onpeilbaar aantal internetwebpagina’s indexeren.
Sean, zich niet realiserend dat “googol” werd gespeld met een “-ol” aan het eind, zocht op internet of het domein “google.com” beschikbaar was.
Larry vond het nieuwe woord dat Sean per ongeluk had bedacht wel wat, en voila! Google was genoemd.
Herplaatst met toestemming.
Geef een antwoord