Actief beheerde fondsen domineren nog steeds de wereld van beleggen, maar de populariteit van passief beleggen neemt snel toe. Volgens The Investment Association werd in 2015 in het Verenigd Koninkrijk voor het eerst meer dan 100 miljard pond belegd in door computers bestuurde indextrackers. Wij bekijken wat u moet weten.

Wat zijn passieve fondsen?

Passieve fondsen volgen slaafs de prestaties van een bepaalde markt of index, zoals de FTSE 100. Naast beleggingsfondsen of open-end beleggingsmaatschappijen (OEIC’s) kunnen passieve fondsen ook beursgenoteerde exchange traded funds (ETF’s) zijn. Wat ze allemaal gemeen hebben, is dat ze doorgaans alle activa van de index die ze volgen, of een representatieve steekproef, in handen hebben.

Cruciaal is dat de meeste passieve fondsen automatisch worden beheerd in plaats van door een fondsbeheerder, wat hun exploitatiekosten drastisch verlaagt.

Veel van het debat tussen actieve en passieve strategieën komt neer op deze kwestie. In wezen draait het debat om de vraag of het de moeite waard is om de hogere kosten te betalen die actieve fondsbeheerders in rekening brengen, of dat u op de lange termijn waarschijnlijk meer zult profiteren van de goedkopere passieve instrumenten.

Eén van onze beleggingsprincipes is dat u alleen van passieve beleggingen moet afstappen als u daar een goede reden voor hebt en de totale kosten volledig begrijpt.

Wat is het verschil in termen van kosten?

In veel gevallen betalen beleggers jaarlijkse kosten van ongeveer 0,75% per jaar voor actief beheerde fondsen. Daarentegen brengen sommige passieve fondsen minder dan 0,1% per jaar in rekening.

Het verschil tussen de cijfers lijkt misschien klein, maar na verloop van tijd kan het effect ervan op uw rendement aanzienlijk zijn. Neem het volgende voorbeeld, waarbij in gedachten moet worden gehouden dat deze cijfers gebaseerd zijn op een vereenvoudigd voorbeeld en alleen bedoeld zijn ter illustratie. Constante rendementen over een langere periode zijn zeer onwaarschijnlijk.

Stel dat u een bedrag van £10.000 ineens belegt in een passief fonds dat in totaal 0,1% per jaar uitkeert. Ervan uitgaande dat u elk jaar 4% groei geniet, zou uw oorspronkelijke investering na 20 jaar £ 21.493 waard zijn.

Hetzelfde bedrag belegd in een actief beheerd fonds met 0,75% jaarlijkse kosten zou echter over dezelfde periode groeien tot slechts £ 18.959 na aftrek van de kosten. Dat is een verschil van bijna £3.000 alleen al als gevolg van de vergoeding.1

Meer informatie over de kosten van beleggen in fondsen

Het debat over actieve versus passieve fondsen

Critici van passief beleggen zeggen dat fondsen die eenvoudigweg een index volgen, het altijd slechter zullen doen dan de markt als de kosten worden meegerekend. Daarentegen kunnen actieve beheerders potentieel marktbeatende rendementen leveren door zorgvuldig de aandelen te kiezen die ze aanhouden.

Er wordt ook vaak beweerd dat passieve strategieën beleggers niet kunnen beschermen tegen perioden van volatiliteit. Immers, als de markt die een bepaald fonds volgt een duik neemt, zal de waarde van de portefeuille dat ook doen.

Maar voorstanders van passief beleggen beweren dat veel actieve fondsbeheerders er niet in slagen om de markt op de langere termijn consequent te verslaan. En het is uiterst moeilijk om te bepalen welke dat wel doen, omdat de prestaties van een beheerder in het verleden nooit mogen worden gezien als een indicatie van hun toekomstige rendement.

Zelfs Warren Buffett, ’s werelds beroemdste aandelenplukker en CEO van Berkshire Hathaway, heeft eerder de deugden van passief beleggen geprezen.2

Gezien het feit dat ontwikkelde markten zoals de VS en het VK zo breed worden onderzocht, is het voor managers bijzonder moeilijk om kansen te spotten die anderen hebben gemist, zodat de keuze voor een passief fonds zinvoller kan zijn. Regio’s die minder bekend zijn, zoals opkomende markten, worden daarentegen over het algemeen veel minder geanalyseerd. In deze gebieden zijn de markten over het algemeen minder efficiënt en velen hebben gesuggereerd dat de specialistische kennis en ervaring van een fondsbeheerder voordelig kan zijn bij het zoeken naar aantrekkelijke activa.

Meer informatie over actieve en passieve fondsen

De opkomst van slimmere strategieën

Passief beleggen blijft zich ontwikkelen. Veel fondsgroepen bieden nu smart-beta of strategische bèta-ETF’s aan, die de kloof tussen actief en passief beleggen willen overbruggen door gebruik te maken van geavanceerde strategieën voor aandelenselectie en alternatieve indexconstructie, terwijl de kosten laag blijven.

De meeste benchmarkindices, zoals de FTSE 100, maken gebruik van een market-cap gewogen benadering – als in, de 100 grootste Britse beursgenoteerde bedrijven vormen de index. Maar een intelligent bètafonds dat zich richt op de blue-chipindex zal andere filters gebruiken, bijvoorbeeld het volgen van aandelen op basis van de waarde van de dividenden die ze uitkeren.

Hoewel de langlopende discussie tussen de twee stijlen voortduurt, wordt het punt misschien gemist. Hoewel passieve beleggingen bovenaan de lijst zouden moeten staan voor beleggers die een portefeuille vanaf nul opbouwen, hebben beide beleggingsstrategieën hun plaats.

Niettemin kunnen alle beleggingen, of ze nu actief of passief worden beheerd, zowel in waarde dalen als stijgen en u kunt minder terugkrijgen dan u hebt geïnvesteerd.