Op politiek vlak lijken de Verenigde Staten onverbiddelijk verdeeld. Er zijn verhitte ideologische tegenstellingen tussen rode en blauwe staten; tussen steden, staten en de federale regering; en tussen burgers onderling. Deze tegenstellingen weerspiegelen diepe scheuren in de onderliggende overtuigingen over de juiste rol van de federale regering en over fundamentele normen van sociale rechtvaardigheid. Maar zijn we gedoemd tot de onvermijdelijke resultaten van meer federale patstelling? Of zullen staats-, stads- en lokale leiders uit de publieke en private sector, voortbouwend op de principes van federalisme, de schade beperken door krachtigere sectoroverschrijdende voorvechters van sociale verandering te worden?
- Cross Sector Leadership: Approaches to Solve Problems at the Scale at which They Exist
- De noodzaak van sectoroverstijgende samenwerking
- De essentiële vaardigheden van sectoroverstijgend leiderschap
- Het creëren van een cultuur van verandering
- Het creëren van een sectoroverstijgend leiderschapsnetwerk
- Profiel: Hollaback Cofounder Emily May
- The Progressive Resurgence of Federalism |
- Profile: FUSE Fellow Siobhan Foley
- Profiel: Oakland burgemeester Libby Schaaf |
- De beweegredenen voor federalisme
- Collaborative Experiments, Collaborative Solutions
Cross Sector Leadership: Approaches to Solve Problems at the Scale at which They Exist
In dit speciale supplement, gesponsord door het Presidio Institute, wordt nader ingegaan op intersectorale leiders: hoe zij verschillen van andere soorten leiders, de rol die zij spelen bij het bevorderen van sociale verandering, en waarom zij vandaag de dag zo belangrijk zijn.
-
De noodzaak van sectoroverstijgende samenwerking
-
De essentiële vaardigheden van sectoroverstijgend leiderschap
-
Het creëren van een cultuur van verandering
-
Het creëren van een sectoroverstijgend leiderschapsnetwerk
-
Profiel: Hollaback Cofounder Emily May
-
The Progressive Resurgence of Federalism |
-
Profile: FUSE Fellow Siobhan Foley
-
Profiel: Oakland burgemeester Libby Schaaf |
Onder president Trump, zijn de meeste federale overheidsprogramma’s (met de opmerkelijke uitzondering van die gerelateerd aan het leger) op koers om te worden gesneden. Maar de grote sociale en economische problemen die door federale programma’s worden aangepakt, zullen niet verdwijnen; ze zullen alleen maar toenemen. De markt alleen kan deze problemen niet oplossen; integendeel, soms veroorzaakt of verergert hij ze. Non-profitorganisaties, filantropische organisaties of organisaties uit de sociale sector kunnen evenmin deze verantwoordelijkheden van de publieke sector vervullen, hoewel zij een belangrijke rol kunnen spelen als partners bij het onderzoeken, katalyseren, bepleiten, innoveren en uitvoeren van programma’s. Overheidsactie op federaal, staats- of lokaal niveau is essentieel op kritieke gebieden als onderwijs, klimaatverandering en ziektekostenverzekering.
Het antwoord op een vastgelopen en verdeelde federale overheid is “progressief federalisme” – het nastreven van progressieve beleidsdoelen door gebruik te maken van de subnationale overheden in het federale systeem van de VS.
Deze oplossing is vervat in het 10e Amendement: “De machten die door de Grondwet niet aan de Verenigde Staten zijn gedelegeerd, noch door de Grondwet aan de Staten zijn verboden, zijn voorbehouden aan de Staten, respectievelijk aan het volk.” De grondwet erkent expliciet het recht van individuele staten om te fungeren als wat US Supreme Court Justice Louis Brandeis “laboratoria van de democratie” noemde, waar geëxperimenteerd kan worden met vernieuwend beleid zonder dat de rest van het land in gevaar komt.1 En staten hebben de bevoegdheid om veel van hun bevoegdheden te delegeren aan steden en andere lokale overheden.
Federalisme is niet intrinsiek conservatief of progressief, maar het kan nu een krachtig instrument zijn voor progressieve verandering. Zoals Heather Gerken, vooraanstaand wetenschapper op het gebied van progressief federalisme, betoogt, kunnen progressieven reageren op president Trump en de patstelling in het Congres door gebruik te maken van de aanzienlijke bevoegdheden van het federalisme, zowel door samen te werken om nationaal beleid vorm te geven, als door niet samen te werken om zich te verzetten tegen nationaal beleid dat haaks staat op progressieve doelen.2
De beweegredenen voor federalisme
Er zijn verschillende dwingende beweegredenen voor een federalistische benadering van beleidsontwerp en -uitvoering, en voor de rol van de overheid in sectoroverstijgende inspanningen voor sociale impact. De eerste reden is de administratieve capaciteit. De federale overheid, met drie miljoen werknemers en een budget van 600 miljard dollar in 2016, vertrouwt op staats- en lokale overheden, met 14 miljoen werknemers en een gecombineerd budget van 2,5 biljoen dollar, om veel van ons belangrijkste nationale beleid te beheren, zoals gezondheidszorg en onderwijs.
De tweede reden is dat een federale aanpak de lokale inkoop van ideeën en partnerschappen met niet-gouvernementele actoren kan aanmoedigen. Lokale proefprojecten en experimenten maken innovatie en snelle omschakelingen mogelijk, waardoor benaderingen die niet werken snel kunnen worden stopgezet en benaderingen die wel werken kunnen worden opgeschaald. Hoewel er diepe politieke meningsverschillen bestaan over de verantwoordelijkheden van de overheid, is men het er toch over eens dat er een verschuiving moet komen van top-down programma’s naar op de gemeenschap gebaseerde programma’s en dat programma’s moeten worden geëvalueerd en gewijzigd op basis van hun resultaten.
De derde reden is dat het een transparantere en meer verantwoordelijke levering van programma’s en diensten mogelijk kan maken, waardoor het vertrouwen van de burgers in overheidsinstellingen en verkozen ambtenaren wordt versterkt. Zelfs nu het vertrouwen in de federale overheid is gekelderd, blijkt uit jaarlijkse Gallup-peilingen dat een meerderheid van de Amerikanen hun nationale en lokale overheden vertrouwt om problemen op te lossen.
Collaborative Experiments, Collaborative Solutions
In een progressieve federalistische benadering kan de federale overheid optreden als een durfkapitaalverstrekker, die innovatieve oplossingen die door nationale en lokale overheden zijn ontwikkeld, vraagt, ondersteunt en opschaalt.Als een durfkapitalist, de federale overheid heeft veel instrumenten tot zijn beschikking om innovatie te sponsoren, met inbegrip van ontheffingen, voorwaardelijke challenge subsidies, pay-for-performance contracten, wedstrijden en prijzen.
De regering-Obama heeft al deze instrumenten gebruikt om innovatie en lokaal ontwerp bij de uitvoering van federale programma’s aan te moedigen – door miljarden dollars federale financiering te koppelen aan programma’s die succesvol bleken te zijn op het gebied van de gezondheid van moeder en kind, kleuter- en K-12-onderwijs, en de ontwikkeling van vaardigheden in hogescholen en werkprogramma’s.
Progressief federalisme heeft een lange, rijke geschiedenis van succesvolle experimenten. Staats- en lokale overheden liepen voorop bij het opzetten van openbare systemen voor basis- en middelbaar onderwijs, alsmede hogescholen en universiteiten. Vandaag de dag zijn er talloze voorbeelden van progressief federalisme in rode en blauwe staten en gemeenten, waar overheden samenwerken met datagestuurde filantropen zoals de Laura en John Arnold Foundation en de Ballmer Group en innovatieve non-profitorganisaties zoals FUSE Corps en Social Finance.
Het verkiezingsjaar 2016 zal misschien worden herinnerd als het jaar waarin wantrouwen in de Amerikaanse federale overheid een opleving van het populisme veroorzaakte. Maar het kan ook worden herinnerd als het begin van een nieuw tijdperk van progressieve federalisme en verzet, verdedigd door staats- en lokale overheden, vertrouwd door hun burgers, en werkend in sectoroverschrijdende partnerschappen om progressieve doelen te bereiken.
Geef een antwoord