Jill Warnick heeft een beetje pech.
Alle zes baby egels van de Brookline egel fokker – drie nesten – zijn gestorven. En hun dood was niets minder dan macaber.
“Een moeder liet haar baby’s in de steek,” zegt Warnick vanuit de woonkamer van haar Brookline appartement. Die baby’s stierven.
Toen, in een verontrustend maar blijkbaar alledaags fenomeen, de andere twee moeders… aten hun eigen baby’s.
Warnick schudt haar hoofd, haar donkere, gevederde haar zwaaiend van links naar rechts. Ze leunt achterover. Egelbaby’s lijken op embryo’s, zegt ze: roze vlezige dingen met kleine witte stekels, niet in staat om veel te zien of te bewegen.
“Baby’s hebben een hoog sterftecijfer,” zegt Warnick, een 53-jarige mondhygiëniste. “Maar je went er nooit echt aan.”
Dash en Dot, de twee favoriete egels van Warnick, zitten op de grond, maar kunnen niet gezien worden omdat het daglicht is. Egels zijn nachtdieren. Warnick zegt dat ze slapen in een kleine groene iglo die rust in een doorzichtige plastic bak zonder deksel. Er is geen beweging of geluid vanuit de iglo. Sommige van Warnick’s andere egels-Cookie, Lola, Laser, Muffin, en Hot Dog-slapen in de buurt.
“Ik hou van dieren,” zegt Warnick. Op een glazen standaard staat een zee van egel memorabilia. Er zijn delicate glazen egelbeeldjes, niet groter dan roze gummetjes. Er zijn opgezette dieren egels. Porseleinen egels. Plastic egels.
Warnick is niet alleen in haar liefde voor de stekelige wezens.
Ruwweg 40.000 huishoudens in de VS hebben een egel. Social media sites als Instagram, Facebook en Pinterest hebben de populariteit van egels enorm doen toenemen. “Biddythehedgehog”, een 3 jaar oude Afrikaanse Pygmee, heeft 540.000 volgers op Instagram. Op sommige foto’s draagt Biddy kleine heksenhoedjes en brandweerhelmen. Hij accepteert fanmail.
“Ik denk dat het ’94 was,” zegt Warnick, terugdenkend aan haar eerste “hedgie” ontmoeting. “Ik was op een dierententoonstelling in Boston in de buurt van UMass en ze hadden een verloting. Een paar fokkers uit Florida deden mee, en ja hoor, ik won. Ik had alleen de verzendkosten moeten betalen, maar ze waren niet legaal.”
Afrikaanse pygmee egels werden verboden omdat staatsambtenaren zich zorgen maakten dat als ze in het wild werden vrijgelaten, egels het evenwicht van het ecosysteem zouden verstoren. Bovendien kunnen ze ziektes als salmonella en mond- en klauwzeer bij zich dragen, volgens de Centers for Disease Control and Prevention. Egels zijn nog steeds illegaal in Arizona, Californië, Georgia, Hawaii, Maine, Pennsylvania, Washington, D.C. en de vijf stadsdelen van New York City.
Het volgende jaar, echter, hief Massachusetts het verbod op, en Warnick vond een fokker in Texas die zes exemplaren naar haar zou sturen. Ze dacht dat ze de vriendelijkste zou kiezen en de rest terugsturen.
“Ze waren allemaal aan het stuiteren en sissen,” zegt Warnick. Ze lacht. “
En ik had zoiets van: ‘Waar ben ik in verzeild geraakt?’
Het bleek dat de vriendelijkste van de zes egels – hij kwam zelfs naar haar toe – zwanger was. De egel had nog twee roze, kronkelende baby’s. Warnick zag hoe schattig baby’s waren. “Ze waren zo leuk om vast te houden en te knuffelen,” zegt Warnick, terwijl ze haar handen tegen haar borst klemt en haar ogen dichtknijpt. Het was toen, zegt ze, dat ze op de foktrein sprong. Vandaag heeft Warnick een lijst van ongeveer 500 mensen die wachten op een van haar egelbaby’s.
Maar Warnick leerde snel dat egels een donkere kant hebben: moeder egels kunnen hun baby’s opeten als ze bang zijn, en egels worden heel gemakkelijk bang.
In hun wilde natuurlijke habitat-in Europa, Azië en Afrika- worden egels bang gemaakt door naderende roofdieren. Als nachtdieren hebben ze een zwak gezichtsvermogen, dus vertrouwen ze op geuren en geluiden, en wanneer ze zich bedreigd voelen – wat vaak gebeurt – krullen ze zich op tot een bal en verstijven ze hun vacht met scherpe stekels.
In gevangenschap, echter, lijkt het alsof bijna alles een egel kan laten schrikken.
“Je moet begrijpen dat dit dier hier relatief nieuw is – ze zijn hier pas zo’n 25 jaar, en ze hebben het instinct om dit te doen…Je ziet dit bij konijnen, gorilla’s, hamsters. Het hadden de tuinmannen met hun bladblazers buiten kunnen zijn,” zegt Warnick. Ze haalt haar schouders op. “Of misschien hadden mijn buren kinderen over de vloer.”‘
Dierenegels zijn op z’n zachtst gezegd kieskeurig.
Warnick zegt dat als ze niet goed gesocialiseerd worden vanaf het moment dat ze geboren worden, egels doodsbang zullen zijn voor mensen.
“Ze zullen nooit naar je toe komen rennen of je gezicht likken,” zegt Warnick. “Maar ze zijn interactiever dan een hamster.”
Ze zijn onderhoudsarm, voegt ze eraan toe. Je hoeft ze niet te laten vaccineren bij de jaarlijkse dierenartscontrole. Egels hebben niet veel eten of aandacht nodig. Maar er zijn nadelen, naast het hele kannibalisme ding.
Het zijn solitaire wezens, dus je moet geen andere huisdieren hebben (hoewel Warnick ze wel heeft). Ze eten droog kattenvoer in gevangenschap, dus ze zijn vatbaar voor zwaarlijvigheid. Koop een wiel. Omdat ze salmonella kunnen dragen, moet je altijd je handen wassen nadat je ze hebt vastgehouden.
“Mensen zullen zien hoe schattig ze zijn, en zeggen: ‘Oh, ik moet er zo een voor mijn vriendin kopen,’ en ze zijn niet opgeleid over hen,” zegt Warnick, zuchtend. Ze maakte een educatieve video voor potentiële klanten, die ze gratis uitdeelt op haar egel “Meet N’ Greets”-mogelijkheden voor mensen om te spelen met Warnick’s hedgies voordat ze hun eigen kopen.
Het verlies van de zes baby’s maakte haar verdrietig, maar Warnick zegt dat, financieel, het er niet toe doet. Ze zegt dat ze een kleine fokker is die nauwelijks kostendekkend is tussen dierenartsrekeningen, voedsel, en de hoge sterfte van de baby’s. Ze doet het voor haar plezier. Ze weet dat de risico’s hoog zijn. Warnick zegt dat ze haar drie vrouwtjes in december opnieuw zal fokken, en ongeveer 300 dollar per baby in rekening zal brengen als ze de winter doorkomen.
Tot slot trekt Warnick de plastic iglo van Dash en Dot af.
De twee borstelige wezens kijken langzaam omhoog, hun glazige zwarte ogen knipperend onder de lampen boven het hoofd. “Oh, kom op, jullie twee,” zegt Warnick. “Iemand heeft een geval van de grumpies! Ze legt haar hand voorzichtig op de stekels van Dash. De vrouwelijke egel sist en springt dan op. “Je hoeft ze alleen maar op te warmen,” zegt Warnick.
Dash in haar handen vattend, draait ze het egeltje om op haar rug. Ze blaast zachtjes op het gezicht van Dash. Dash kruipt in zichzelf en verdwijnt in een bal van stekels. Ze komt langzaam tevoorschijn, neus-eerst.
“Dit is wat ik moet doen om schattige foto’s van ze te maken,” zegt Warnick, en zet dan de egel op mijn schoot.
Dash snort, en scharrelt dan naar de rand van de bank.
Geef een antwoord