De geschiedenis van Dubrovnik

Rijk Ragusa had een sterke verdediging nodig

De geschiedenis van Dubrovnik is een fascinerende studie naar de opkomst van een grote zeemacht die bijna vijf eeuwen lang in vrede en voorspoed leefde.

Origins

Dubrovnik heette oorspronkelijk Ragusa en ontstond in de 7e eeuw toen kustbewoners er hun toevlucht zochten onder de aanvallen van barbaarse invasies. Er werden al snel muren gebouwd om de nieuwe nederzetting te beschermen.

Opkomst

In de volgende vier eeuwen breidde Ragusa zijn invloed over de kust uit en werd het steeds welvarender door handel met andere mediterrane steden. In 1205 viel het onder de controle van Venetië, maar het slaagde erin zich in 1358 los te maken.

In de 15e eeuw was de Republiek Ragusa een belangrijke rivaal van Venetië voor de controle over de Adriatische waterwegen, en dreef handel met het Nabije Oosten en Europa. Zij behield haar onafhankelijkheid door een uitgekiende diplomatie en gebruikte haar rijkdom om haar culturele en politieke invloed uit te breiden.

Aardbeving

In 1667 werd Dubrovnik verwoest door een zware aardbeving die het grootste deel van de renaissancekunst en -architectuur verwoestte. Alleen het Sponza-paleis en het paleis van de rector overleefden de verwoesting. De stad werd herbouwd in de barokke stijl die u vandaag de dag ziet.

Val

Beste Dubrovnik
Hotels
Appartementen
B&Bs
Guesthouses
Villas

Na de aardbeving raakte Dubrovnik in verval, versneld door de opkomst van andere Europese zeemogendheden. Napoleon maakte in 1806 definitief een einde aan de republiek toen hij de stad binnenviel en de annexatie aankondigde. In 1815 stond het Congres van Wenen Dubrovnik af aan Oostenrijk, waaraan het tot 1918 verbonden bleef.

Dubrovnik begon zijn toeristische industrie aan het eind van de 19e eeuw te ontwikkelen. Grootheden als Lord Byron, George Bernard Shaw en Agatha Christie waren onder de indruk van de stad en Dubrovnik begon zijn toeristenindustrie te ontwikkelen.

Wereldoorlog II

Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog vielen Dubrovnik en de rest van Kroatië onder de controle van de Asmogendheden. Italiaanse troepen bezetten Dubrovnik van 1941 tot 1943, waarna de stad werd overgedragen aan de Duitsers. De communistische partizanen van maarschalk Josip Broz Tito vormden het enige effectieve verzet tegen de Duitse bezetting en de stad werd in 1944 bevrijd.

In de bitterheid en verwarring die op de bevrijding volgden, vond op het eiland Daksa, ten noorden van Babin Kuk, een massamoord plaats op 48 nazi-sympathisanten. Een van de slachtoffers was de pastoor van de stad, die toevallig ook burgemeester was tijdens de bezetting. De plaatselijke bevolking werd verteld dat hetzelfde lot wachtte op iedereen die de misdaad aangaf en zo lagen de lichamen decennia lang onbegraven. Niemand werd ooit aangeklaagd voor de misdaad en er wordt gezegd dat het spookt op het eiland. Het verlaten eiland is nu privé-bezit en staat te koop, maar niemand wil het kopen.

Het bombardement

In december 1991 keek de wereld vol afschuw toe hoe Servische en Montenegrijnse kanonniers hun artillerie africhtten op de prachtige, historische stad Dubrovnik. De beschietingen van 1991 duurden met tussenpozen tot juni 1992 en veroorzaakten aanzienlijke schade aan de daken, de marmeren straten en het beeldhouwwerk uit de Renaissance. Gelukkig schoten de UNESCO en andere internationale organisaties snel te hulp. Teams van geschoolde arbeiders werkten gedurende het grootste deel van de jaren 1990 en nu zijn de schatten van Dubrovnik prachtig gerestaureerd. Lees meer over het bombardement op Dubrovnik in 1991.