Tom Brady beëindigde dit offseason zijn New England Patriots-carrière door te tekenen bij Tampa Bay, maar waarom verliet hij de plek die hij 20 jaar lang zijn thuis noemde?

Als je nadenkt over quarterback-coachduo’s aller tijden, is er één partnerschap dat in je opkomt: de tijd van Tom Brady en Bill Belichick bij de New England Patriots.

Er zijn genoeg geruchten over de verdrinkende relatie vol constante onenigheid en stress tijdens de laatste jaren van het Brady-Belichick-tijdperk. Ja, hun dynamische duo is een tijdperk.

Brady en Belichick, tijdens hun laatste strohalm, waren als een oud getrouwd stel. Je gaat samen door het leven. Je gaat door succes. Je gaat door mislukkingen.

Maar je werkt samen, wat er ook gebeurt. Het was 20 jaar, Brady wilde een uitdaging, Belichick wilde een uitdaging. Misschien was de NFL competitie te makkelijk voor dit dynamische duo. Deze dominante katten wilden de dingen een beetje kruiden.

De competitieve geest die Brady en Belichick brengen aan het spel van het voetbal, was er geen manier na 17 of zo jaar samen dat onenigheid niet zou sluipen op hen.

We kijken allemaal naar de Jimmy Garoppolo situatie. Een jaar van ruzie over een quarterback Bill Belichick wist was de real deal.

Ik neem het Belichick niet kwalijk, hij deed zijn werk. Brady werd oud, en Belichick bereidde zich voor op de toekomst. Ik geef Brady niet de schuld; hij voelde dat hij nog steeds de ware was. Deze twee legendes hebben het recht om hun stem te laten horen.

Toen Belichick wilde dat Garoppolo bleef, bereidde hij zich voor op Tom Brady om in het stof te gaan en af te vallen. De comeback kid deed het tegenovergestelde. Tom bleef Super Bowls winnen. Dus, wat was het probleem?

Het probleem was dat na consistente elite productie, Tom Brady nooit een lange termijn deal werd aangeboden. Na al die jaren van salarisverlaging, het opofferen in de hoop een ondersteunende cast te krijgen, was het tijd voor de toekomstige hall of famer om voor zichzelf op te komen. Hij heeft salarisverlaging na salarisverlaging genomen, maar toch had het frontoffice niet de mogelijkheid om aanvallende wapens te verzamelen tijdens de 2019-2020-campagne.

Belichick betaalt niemand; hij ontwikkelt. Ik denk aan Belichick als een ondernemer, hij neemt één dollar en maakt er een miljoen dollar van.

Bijvoorbeeld, Julian Edelman, de enige stud aan de offensieve kant die in New England is overgebleven, was een quarterback uit Kent State. Nu is hij een toekomstige hall of famer en de beste vriend van de grootste quarterback aller tijden.

Wie weet, misschien vindt hij zijn weg naar Tampa Bay ter voorbereiding op zijn pensioen. Als er iemand is die moet ontspannen en met pensioen moet gaan, dan is het Julian Edelman wel, na alle klappen die hij in de loop der jaren heeft opgevangen.

Tom Brady had hulp nodig, iets anders dan een eekhoorn die elk spel werd viervoudig teamed. Belichick was niet van plan om die gevraagde hulp te krijgen. Dus het resultaat was, dat Brady moest gaan. Geen wrok. Geen meningsverschillen meer. Geen vete meer.

De twee opvolgers hebben het grootste respect voor elkaar, maar na 20 jaar was het tijd om hun eigen weg te gaan. De komende jaren zijn voor Brady en Belichick een vriendschappelijke competitie, wie in zijn eentje een Super Bowl kan winnen.

Brady zal dat doen. Belichick zal. Op een gegeven moment, zullen ze allebei weer regeren. Het zit in hun bloed.