Chinese Geneeskunde versus Westerse Geneeskunde

Verschillende Chinesterkruiden, sommige in capsulevormIn zijn boek The Web That Has No Weaver: Understanding Chinese Medicine, geeft Ted Kaptchuk een uitstekende illustratie van de conceptuele verschillen tussen het Chinese en het westerse geneeskundige model. Hij gebruikt het volgende hypothetische voorbeeld om onderscheid te maken tussen de denkpatronen van de beoefenaar van de Chinese geneeskunde en de beoefenaar van de westerse geneeskunde.

Kijkt u eens naar een persoon die zich bij zijn arts meldt met klachten van buikpijn. Die patiënt zou aanvankelijk een reeks vragen kunnen worden gesteld om de aard en de mogelijke bron van zijn pijn vast te stellen. Indien de antwoorden op deze vragen geen duidelijke, specifieke bron aanwijzen, kan een diagnostisch onderzoek worden uitgevoerd; de arts kan bijvoorbeeld een röntgenfoto van het maagdarmkanaal laten maken of een endoscopisch onderzoek verrichten. Observatie van een solitaire laesie in het antrale gebied van de maag zou de diagnose van een maagzweer bevestigen.

Het Westers Perspectief

Vanuit het perspectief van de Westerse geneeskunde, zou die patiënt worden gezien als een in principe gezond individu met een bepaald probleem – namelijk een maagzweer. Zijn probleem onderscheidt hem op geen enkele manier; in feite heeft naar schatting 10 procent van de mannelijke bevolking in de Verenigde Staten een maagzweer doorgemaakt. In theorie zou een onbeperkt aantal mensen dezelfde aandoening kunnen hebben, en elk zou worden gezien als behorend tot dezelfde grote groep – in wezen gezonde mensen met een maagzweer.

De geïndividualiseerde aanpak van de Chinese geneeskunde

Een beoefenaar van de Chinese geneeskunde zou ook kunnen beginnen met een reeks vragen bij het onderzoeken van deze patiënt. In plaats van te proberen de oorzaak van de maagpijn tot één bepaalde bron te beperken, zou de beoefenaar van de Chinese geneeskunde echter proberen zoveel mogelijk bronnen van de maagpijn te ontdekken door alle fysiologische omstandigheden te ontdekken die de pijn zouden kunnen veroorzaken. De maagpijn zou bijvoorbeeld anders kunnen reageren op een koud kompres dan op fysieke druk. Misschien wordt de pijn verlicht door te eten, of maakt eten de pijn juist erger. Deze patiënt zou een vettig geel laagje op zijn tong kunnen hebben, terwijl een andere patiënt helemaal geen laagje op zijn tong zou kunnen hebben.

De Chinese arts zou deze kenmerken gebruiken om een diagnose te stellen die uniek is voor deze individuele patiënt. Hoewel zijn endoscopisch onderzoek een maagzweer zou kunnen aantonen, zou hij niet worden gezien als iemand met hetzelfde probleem als elke andere patiënt met een maagzweer. Ja, een solitaire laesie zou kunnen verschijnen in het antrale gedeelte van zijn maag, maar de omstandigheden rond het verschijnen ervan zouden uniek zijn voor hem.

Theoretisch zouden drie verschillende patiënten met solitaire laesies op hun maag drie totaal verschillende diagnoses kunnen krijgen. Een Chinese arts zou bij de ene een vochtige hitte kunnen vaststellen die de milt aantast, bij de andere een tekort aan Yin in de maag, en bij de derde een disharmonie van de lever die de milt binnendringt – drie verschillende situaties die drie verschillende behandelingsmethoden vereisen.

Vanuit het gezichtspunt van de westerse geneeskunde is ziekte een gebeurtenis die van de patiënt kan worden gescheiden. Het is iets dat de patiënt heeft. Een willekeurig aantal patiënten kan dus de ziekte hebben en op dezelfde manier worden behandeld.

In de Chinese geneeskunde wordt ziekte echter niet gezien als iets dat een patiënt heeft. Het is iets dat de patiënt is. Ziekte is, vanuit Chinees oogpunt, een onevenwichtigheid in het wezen van de patiënt. Er is geen geïsoleerde, op zichzelf staande, aparte entiteit die “ziekte” wordt genoemd. Er is alleen een hele persoon waarvan de lichaamsfuncties in evenwicht of onevenwichtig kunnen zijn, harmonieus of disharmonieus. Het begrijpen van de aard van de onevenwichtigheid is het doel van de diagnose, terwijl het herstellen van het evenwicht de focus van de behandeling is.

Welk model is superieur?

Het antwoord is “geen van beide.” We hebben zowel westerse als Chinese geneeskunde nodig. Hoe sneller we beide integreren in een universele benadering van genezing en behandeling, hoe gezonder en wijzer we allemaal zullen zijn.

Om meer te weten te komen over hoe u zou kunnen profiteren van een geïntegreerde benadering van uw gezondheid, neem dan vandaag nog contact op met Mosher Health in Poway, dat gemeenschappen in de North County en de rest van San Diego bedient.