De bewering — De muggen vallen de mens aan door zich onder de huid te nestelen.

De feiten — De beten beginnen als kleine rode bultjes op de arm of het been van de mens. Al snel veranderen ze in een cluster van pijnlijke grote bulten die een bijensteek kunnen doen lijken op een speldenprik. De pijn is zo intens en duurt zo lang dat de meeste slachtoffers geloven dat het ongedierte, chiggers genoemd, zich gewoon onder hun huid heeft ingegraven en daar is gestorven.

Maar volgens deskundigen klopt het niet wat de meeste mensen denken te weten over chiggers.

De mythes over de kleine rode kevers, die het meest actief zijn in de weken na de Fourth of July, komen voort uit hun gelijkenis met ongedierte met vergelijkbare namen, zoals de trekvlooi, die ook echt door de huid heen boort. Ze zijn ook zo microscopisch klein, kleiner dan de punt aan het eind van deze zin, dat hun slachtoffers ze nooit zien.

Zoals de meeste wantsen, kunnen chiggers alleen dunne huid doordringen, en dat is waarom ze de neiging hebben om de knieën, enkels en heupen aan te vallen. Ze voeden zich niet met bloed; in plaats daarvan gebruiken ze krachtige enzymen om de cellen van een persoon op te lossen en vormen ze een soort voedingsbuis, of stylostome, die wordt gebruikt om vloeibaar weefsel op te zuigen.

Het is dit menselijke rietje dat wekenlang ingebed blijft en zoveel kwelling veroorzaakt, zelfs lang nadat de kever is afgevallen.