De boodschap van de Verenigde Naties is dat alle spelers voorstander zijn van het houden van een conferentie over de bespreking van de kwestie Cyprus, waarbij onder meer wordt aangegeven dat het “acquis” van het proces moet worden gerespecteerd.
Tegelijkertijd wordt aangegeven dat er een “gemeenschappelijke visie” is.
Deze voorwaarden, in de manier waarop ze worden gesteld, kunnen meerdere malen worden gelezen en beheerd – dat wil zeggen, niet om Ankara te verhinderen deel te nemen, hoewel het verduidelijkt dat het een andere agenda heeft.
Er wordt op gewezen dat de Verenigde Naties de bijeenroeping van de Cyprus-conferentie in de tweede twee weken van januari 2021 plaatsen.
Wat zeggen de Turken?
Het regime-Erdogan sluit de bespreking van geen enkele kwestie of idee uit, ook niet die welke door de Verenigde Naties, maar ook door Nicosia worden gevraagd. Tegelijkertijd vraagt de Turkse zijde om haar eigen ideeën – en die heeft zij reeds veiliggesteld.
In een Conferentie, waar alle standpunten over Cyprus, die lijnrecht tegenover elkaar staan, naar voren zullen worden gebracht, zal de impasse onvermijdelijk zijn… En dit is wat Ankara zal nastreven.
Het scenario van de twee staten
Volgens het Turkse plan zal de impasse in de Vijfpartijenconferentie ook een impasse zijn over een oplossing voor Cyprus, waarover door de betrokkenen al jaren wordt onderhandeld.
Kortom, de Turken zullen aanvoeren dat “de tijd dringt, over deze kwesties is al tientallen jaren gesproken, er is geen uitzicht op een convergentie van standpunten en we gaan verder met anderen.”
De tactiek die momenteel door Turkije publiekelijk wordt gepropageerd is het scenario van een tweestatenoplossing voor Cyprus op tafel te leggen, wat niet, laat ik terloops zeggen, het uiteindelijke streven van de bezettende macht is.
In wezen streeft het naar een confederatie die het de controle over het hele land zal geven.
Het andere scenario is, zoals na een nieuwe impasse, te consolideren door nieuwe verworvenheden op te leggen. Tegelijkertijd heeft Turkije in zijn plannen nieuwe unilaterale handhavingsacties die zowel te land als ter zee worden uitgevoerd, terwijl de kwestie Famagusta gehandhaafd blijft.
Bronnen zeiden dat Ankara’s volgende plannen klaar zijn en zullen worden uitgevoerd, ongeacht het besluit van de Europese Raad op 10 en 11 december met betrekking tot sancties tegen Turkije.
Dezelfde bronnen merkten op dat als er sancties worden opgelegd, dit zal worden gezien als een reactie op het besluit van de EU. Zo niet, dan hoeft Ankara niets te vrezen, omdat het geen straf heeft voor zijn daden.
Het voorbeeld van Kosovo
Op hetzelfde moment is de belangrijkste speler op de achtergrond Groot-Brittannië, dat al zijn eigen oefeningen op papier heeft gezet voor de volgende stappen.
Zij hebben zich echter vooral verdiept in de grenzen die kunnen worden verlegd in termen van een oplossingsmodel om de aanwezigheid van hun militaire bases op het eiland niet aan te tasten.
Het is duidelijk uit de interne discussies die plaatsvinden, dat de standpunten die naar voren worden gebracht, zijn dat een tweestatenoplossing hen niet dient. Zij zijn wel gediend met een model met duidelijke federale elementen, dat een federatie kan worden genoemd.
Het zal een model zijn tussen een losse federatie en een confederatie.
Nicosia lijkt geen ander plan te hebben dan deel te nemen aan een informele discussie om niet met enige verantwoordelijkheid te worden belast.
Daarnaast schat Cyprus in dat met deze stap de expansionistische acties van Ankara zullen worden “bevroren”.
Het bezettingsregime kan internationaal niet worden erkend, tenzij dit door de Republiek Cyprus wordt gedaan. Maar dit kan uiteraard niet gebeuren, tenzij men geneigd is zelfmoord te plegen.
Waarom kan het niet worden erkend?
In dit verband wordt opgemerkt dat de Republiek Cyprus zich had gemengd in het beroep van Kosovo bij het Internationaal Gerechtshof in Den Haag (2010) om te benadrukken dat het hier om verschillende zaken gaat.
In punt 81 van het advies over Kosovo wordt opgemerkt dat illegale formaties die het gevolg zijn van het gebruik van geweld (invasie, bezetting, oorlog) niet kunnen worden geïdentificeerd. In deze verwijzing worden ook de Republiek Cyprus, Rhodesië en de Republika Srpska (Servische Republiek Bosnië) bij naam genoemd.
Duitsland is een obstakel
Athene en Nicosia zullen de gegevens tot de laatste minuut evalueren met het oog op de Europese Raad die op 10 en 11 december bijeenkomt.
Duitsland blijft een belangrijk obstakel bij de pogingen om sancties op te leggen aan Turkije, dat niet is ingegaan op het aanbod van Berlijn van oktober om de “diplomatie tijd” te geven voor nog eens twee maanden.
Ankara heeft niet alleen de tijd voor diplomatie niet benut, maar ook andere unilaterale acties ondernomen, zoals het openstellen van het afgesloten gebied van het bezette Famagusta.
Het management vanuit Athene en Nicosia zal worden gedaan door premier Kyriakos Mitsotakis en de Cypriotische president Nicos Anastasiades. Zij zullen moeten botsen met Berlijn, en zij zijn bang voor de reactie van Ankara.
Een besluit dat tijdens de Europese Raad zou kunnen worden genomen is een nieuwe “strenge waarschuwing” aan Turkije en dat (opnieuw) Hoge Vertegenwoordiger voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid Josep Borrell een lijst van sancties zal opstellen.
Dat wil zeggen dat de Turkse illegaliteit zal worden beloond!
De standpunten van de auteur komen niet noodzakelijk overeen met die van Greek City Times.
Costas Venizelos is journalist, hoofdredacteur van de krant Phileleftheros op Cyprus. Hij is de auteur van boeken over de kwestie Cyprus en heeft een doctoraat in communicatie. Hij levert regelmatig bijdragen aan SLPress.
Geef een antwoord