President Roosevelts New Deal
Door Catherine A. Paul
“I pledge you, I pledge myself, to a new deal for the American people.” – Franklin D. Roosevelt
De New Deal werd van 1933 tot 1939 door president Franklin D. Roosevelt ingevoerd om onmiddellijke economische verlichting te brengen na de Grote Depressie en om noodzakelijke hervormingen door te voeren in de industrie, de landbouw, de financiële sector, de waterkracht, de arbeidssector en de woningbouw. De New Deal was gebaseerd op de overtuiging dat de macht van de federale regering nodig was om Amerika uit de Grote Depressie te halen (Library of Congress, n.d.). Deze programma’s betekenden zowel een uitbreiding van de federale macht als een transformatie in de relatie tussen de federale overheid en het Amerikaanse volk (Hopkins, 2011).
Vele van de New Deal-beleidslijnen werden in de eerste drie maanden van president Roosevelts ambtstermijn, die bekend werd als de “Honderd Dagen”, ten uitvoer gebracht. Roosevelts eerste doelstelling was het aanpakken van de wijdverbreide werkloosheid door agentschappen op te richten zoals de Works Progress Administration (WPA) en het Civilian Conservation Corps (CCC). Deze bureaus verstrekten noodhulp en kortdurende overheidssteun en zorgden voor tijdelijke banen, zoals werk op bouwprojecten en in nationale bossen (New Deal, n.d.).
Vóór 1935 lag de primaire focus van de New Deal op het revitaliseren van het bedrijfsleven en agrarische gemeenschappen. De National Recovery Administration (NRA) gaf vorm aan industriële regelgeving met betrekking tot handelspraktijken, lonen, uren, kinderarbeid, en collectieve onderhandelingen. Bovendien trachtte de New Deal de financiële hiërarchie van het land te reguleren om een incident als de beurskrach van 1929 en de daaropvolgende bankfaillissementen te voorkomen. De Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) verleende federale verzekering voor bankdeposito’s bij banken die lid waren van het Federal Reserve System, en de Securities and Exchange Commission (SEC) beschermde particulieren tegen frauduleuze beurspraktijken. De Agricultural Adjustment Administration (AAA) controleerde de productie van basisgewassen door middel van contante subsidies aan boeren om de prijzen te verhogen, en de Tennessee Valley Authority (TVA) bestreek zeven staten om goedkope elektriciteit te leveren, overstromingen te voorkomen, de scheepvaart te verbeteren, en nitraten te produceren (New Deal, n.d.).
In 1935 verlegde de New Deal haar aandacht naar arbeiders en stedelijke groeperingen. De Wagner Act vergrootte het gezag van de federale regering in de arbeidsverhoudingen en gaf vakbonden meer macht om zich te organiseren onder de uitvoering van de National Labor Relations Board (NLRB). Bovendien werd in 1935 en 1939 een van de meest opmerkelijke New Deal programma’s, de Social Security Board (SSB), in het leven geroepen, die uitkeringen verstrekte aan bejaarden en weduwen, werkloosheidsuitkeringen en arbeidsongeschiktheidsverzekeringen. Bovendien werden in 1938 in sommige bedrijfstakken maximale arbeidstijden en een minimumloon vastgesteld (New Deal, n.d.).
Hoewel veel New Deal hervormingen over het algemeen werden geaccepteerd, werden bepaalde wetten ongrondwettig verklaard door het Amerikaanse Hooggerechtshof, dat verklaarde dat de federale overheid niet bevoegd was om de industrie te reguleren of sociale of economische hervormingen door te voeren. Als reactie hierop stelde Roosevelt in 1937 voor om het Hof te reorganiseren. Uiteindelijk mislukte deze poging en oordeelde het Hooggerechtshof in het voordeel van de omstreden wetgeving (New Deal, n.d.). Tegen 1939 had de New Deal het leven van Amerikanen die leden onder de Grote Depressie verbeterd, een precedent geschapen voor de federale overheid om de economische en sociale zaken van de natie te helpen regelen, en er op aangedrongen dat zelfs arme individuen rechten hadden, (Venn, 1998).
Dit werk kan ook worden bekeken via het Internet Archive.
Voor verdere lectuur:
“1934: The Art of the New Deal,” met dank aan het Smithsonian
“New Deal,” met dank aan het Nationaal Archief
“The New Deal: Primary Source Set,” met dank aan de Digital Public Library of America
“The New Deal,” met dank aan het National Museum of American History
Hopkins, J. (2011). De New Deal. A Companion to Franklin D. Roosevelt (238-258). Oxford, UK: Wiley-Blackwell.
Library of Congress. (n.d.). President Franklin Delano Roosevelt en de New Deal, 1933-1945. De Bibliotheek van het Congres. Opgehaald van https://www.britannica.com/event/New-Deal
New Deal. (n.d.). In Encyclopedia Britannica online. Opgehaald van https://www.loc.gov/classroom-materials/united-states-history-primary-source-timeline/great-depression-and-world-war-ii-1929-1945/franklin-delano-roosevelt-and-the-new-dea
Venn, F. (1998). De New Deal. Edinburgh, SCT: Edinburgh University Press.
Hoe dit artikel citeren (APA-formaat): Paul, C. A. (2017). De New Deal van president Roosevelt. Social Welfare History Project. Opgehaald van http://socialwelfare.library.vcu.edu/eras/great-depression/the-new-deal/
Geef een antwoord