Hoewel een grote verscheidenheid aan consumentenproducten in de 20e eeuw tot schadelijke blootstelling aan asbest heeft geleid, was slechts één van deze producten daadwerkelijk ontworpen om in de mond van een persoon te worden geplaatst terwijl deze inhaleerde: Kent Micronite sigarettenfilters.
De filters werden gemaakt door crocidolietvezels, ook bekend als “blauw asbest”, samen te persen in geplooid crêpepapier. Crocidolietvezels zijn korter, dunner en brozer dan het chrysotiel “witte asbest” dat voor de meeste toepassingen wordt gebruikt.
Omdat crocidolietvezels zo fijn zijn, waren ze nuttig voor bepaalde gespecialiseerde industriële filters, maar deze kwaliteit maakt ze helaas ook nog giftiger dan gewoon chrysotielasbest. Inderdaad, veel deskundigen beschouwen crocidoliet als de gevaarlijkste van de zes erkende soorten asbest.
De Lorillard Tobacco Company bracht het originele Kent Micronite-filter op de markt als een high-tech veiligheidsvoorziening, maar vandaag wordt het merk herinnerd als een van de gevaarlijkste soorten sigaretten die ooit zijn geproduceerd.
Geschiedenis
In 1936 patenteerde Boris Aivaz het eerste sigarettenfilterontwerp dat bestond uit crêpepapier dat rond absorberende materialen zoals cellulose was geplooid. Pas toen de consumenten in de jaren vijftig de schadelijke gevolgen van roken begonnen in te zien, werden gefilterde sigaretten algemeen populair.
Om klanten aan zich te binden, zochten tabaksfabrikanten naar manieren om hun producten veiliger te laten lijken. Philip Morris, British American Tobacco, Lorillard en andere tabaksfabrikanten begonnen geld te pompen in onderzoek naar en ontwikkeling van filters en huurden bedrijven als Dow, DuPont, Eastman Kodak en Hollingsworth & Vose (H&V) in om chemicaliën en synthetische vezels te testen.
In 1952 leidde de zoektocht naar de perfecte vezel om voor filters te gebruiken H&V naar crocidolietasbest. De volgende vier jaar produceerde H6516>V asbestfilters voor Lorillard’s Kent-merksigaretten, en Lorillard bracht het nieuwe Micronite-filter op de markt als “de grootste gezondheidsbescherming in de geschiedenis van sigaretten.”
Het bedrijf prees het vermogen van Micronite om 30 procent van de teer uit sigarettenrook te filteren. Uiteindelijk vonden veel rokers het filter echter te effectief – klanten klaagden over een gebrek aan smaak, en het merk heeft nooit een noemenswaardig marktaandeel verworven.
Op hetzelfde moment realiseerden de leidinggevenden van het bedrijf zich dat de asbestvezels een nog grotere bedreiging zouden kunnen worden dan de tabaksrook. In tegenstelling tot tabaksrook heeft asbest geen smaak of geur, zodat rokers van Kent Micronite nooit wisten dat ze het giftige mineraal inademden tot het veel te laat was.
Lorillard stopte met het asbestfilterontwerp in 1956, maar tegen die tijd waren er bijna 11.7 miljard asbesthoudende Kent Micronite-sigaretten in de Verenigde Staten verkocht.
Gevaren van asbestsigarettenfilters
De fabrieksarbeiders die de Micronite-filters produceerden, werden het meest blootgesteld aan asbest, omdat zij werkten in voortdurend besmette omstandigheden, waarbij zij vaak grote juten zakken met ruwe crocidoliet-asbestvezels moesten opensnijden en hanteren. Uit een onderzoek uit 1989 onder 33 mensen die in 1953 in de filterfabriek van Hollingsworth & Vose werkten, bleek dat 28 van hen sindsdien waren overleden aan asbestgerelateerde ziekten, waaronder asbestose, longkanker en mesothelioom.
Veel mensen die de originele Kent Micronite-sigaretten rookten, kregen later in hun leven te maken met gezondheidsproblemen als gevolg van blootstelling aan asbest. Elk filter bestond voor ongeveer 30 procent uit asbest en bevatte 10 mg crocidolietvezels.
Uit een onderzoek is gebleken dat een roker door een jaar lang elke dag een pakje originele Kent Micronite-sigaretten te roken, 131 miljoen kankerverwekkende crocidolietvezels zou krijgen. Omdat in het onderzoek alleen de hoeveelheid asbest werd geanalyseerd die werd ingeademd bij twee trekjes per sigaret, zou de werkelijke hoeveelheid asbest die door de gemiddelde roker wordt ingeademd echter veel groter kunnen zijn.
Blootstelling aan asbest is de belangrijkste oorzaak van pleura mesothelioom, een zeldzame en agressieve vorm van kanker, maar het inademen van asbest vermenigvuldigt ook het risico van een roker om longkanker te ontwikkelen met het vijftigvoudige of meer. Het carcinogene risico van blootstelling aan asbest en roken van sigaretten is exponentieel hoger dan het risico van elke blootstelling samen. Dit staat bekend als het synergetische effect van blootstelling aan asbest en roken.
Individuen die risico lopen op blootstelling aan asbest in verband met sigarettenfilters zijn onder meer:
- consumenten die tussen 1952 en 1956 Kent-sigaretten rookten
- werknemers van de fabrieken van Lorillard Tobacco Company in Jersey City, New Jersey, of Louisville, Kentucky
- werknemers van Hollinsworth & Vose Company (ook wel H&V Specialties genoemd) in West Groton of Rochdale, Massachusetts
rechtszaken
Sinds de golf van rechtszaken wegens persoonlijk letsel door asbest in de jaren tachtig begon, heeft Lorillard miljoenen dollars betaald aan schadevergoedingen aan voormalige klanten en werknemers die door Micronite-filters aan asbest gerelateerde ziekten ontwikkelden.
In 1995 bijvoorbeeld kende een jury in San Francisco Milton Horowitz $ 2 miljoen toe voor financiële verliezen en pijn en lijden veroorzaakt door zijn mesothelioom-diagnose. Horowitz had Kent-sigaretten gerookt in de jaren dat de giftige filters werden geproduceerd, en als gevolg daarvan had hij in 1994 de zeldzame asbestgerelateerde kanker ontwikkeld.
In 2011 werd Donat Lenney bijna $ 1,4 miljoen toegekend in een andere mesothelioomrechtszaak. Lenney had van 1953 tot 1956 Kent Micronite-sigaretten gerookt, overtuigd door de reclame van Lorillard dat het de veiligste keuze was. Na de diagnose van kanker in 2009 moest hij echter chemotherapie, bestralingstherapie en een grote operatie ondergaan om een long te verwijderen.
Geef een antwoord