Christine Daaé

Emmy Rossum als Christine

Naam

Christine Daaé

Titel/Beroep

Viscountess de Chagny

Status

Overleden (63 jaar oud, natuurlijke oorzaak)

Relaties

The Phantom – Lerares, love interest

Raoul de Chagny – Love interestMeg Giry – VriendinMadame Giry – Surrogaatmoeder

Kwam voor in

The Phantom of the Opera (film 2004)

Geschilderd door

Emmy Rossum

Christine Daaé is de deuteragonist van de film The Phantom of the Opera uit 2004.

Verhaallijn

De enige dochter van de beroemde Zweedse violist Gustave Daaé, werd Christine wees toen ze 7 jaar oud was. Toen haar vader op sterven lag, beloofde hij haar een “engel van muziek” te sturen om haar te beschermen als hij eenmaal in de hemel was. Na de dood van haar vader werd Christine ondergebracht in de slaapzalen van de Opera Populaire om te worden opgeleid tot ballerina en koormeisje door Madame Giry, die Christine onder haar hoede nam en haar als een dochter beschouwde.

In de jaren 1870 maakt Christine deel uit van het corps de ballet van de opera, samen met Meg Giry, de dochter van Madame Giry en de vriendin van Christine. Wanneer Monsieur Lefèvre zijn pensionering aankondigt en de nieuwe directie en opdrachtgevers van de opera voorstelt, herkent Christine de burggraaf de Chagny als haar jeugdliefde Raoul. Ze wijst hem opgewonden aan Meg, maar onthoudt zich van onthulling aan Raoul, ervan overtuigd dat hij haar niet zal herkennen.

Als Carlotta Giudicelli de productie van “Hannibal” verlaat uit woede en angst over weer een onverklaarbaar ongeluk, geeft Christine toe aan de smeekbeden van Madame Giry en zingt voor de nieuwe regisseurs: zij, de cast en zelfs de toneelknechten zijn overweldigd door de schoonheid van haar stem. Ze wordt gecast in de plaats van Carlotta en zingt haar rol die avond met groot gejuich. Terwijl ze onmiddellijk na de voorstelling in de kapel van de opera is, hoort Christine een stem zonder lichaam die haar prestaties prijst. Ze vertelt Meg, die hem later in de kapel komt zoeken, dat ze een stem heeft gehoord sinds ze in het Operahuis is aangekomen: ze is ervan overtuigd dat het de Engel van Muziek is die haar vader haar heeft beloofd, en dat hij degene is die haar heeft gecoacht. Terwijl Christine haar enorme dankbaarheid jegens de stem uitspreekt, merkt Meg op dat Christine bleek is en dat haar handen koud zijn als ze over hem spreekt, wat angst impliceert.

Terwijl ze in haar kleedkamer is, vindt Christine een roos met een zwart lint waarvan Madame Giry zegt dat het een teken is dat “hij” blij met haar is. is blij met het bezoek van Raoul, die haar aanspreekt met haar kinderbijnaam “Kleine Lotte” en zich een gedicht herinnert over hun kinderspelletjes. Na enig aandringen stemt ze toe om met Raoul te gaan eten, maar ze is nog niet begonnen met veranderen als de stem van de Engel van Muziek weer verschijnt. Hij gaat tekeer tegen Raoul omdat hij ten onrechte geniet van Christines succes, waarop Christine zich verontschuldigt voor het feit dat ze de uitnodiging heeft aangenomen en hem vraagt binnen te komen: de engel, die het Spook van de opera blijkt te zijn, verschijnt in de spiegel en leidt Christine naar zijn ondergrondse schuilplaats. Daar zingen het Fantoom en Christine samen (De Muziek van de Nacht) en toont hij haar een etalagepop die op haar lijkt en een uitgebreide bruidsjurk draagt. Christine valt flauw van schrik.

Christine wordt wakker in een bed in de vorm van een zwaan. Ze vindt het Fantoom bij zijn orgel en probeert hem te ontmaskeren, wat een woede-uitbarsting uitlokt die Christine bang maakt. Ze geeft hem verlegen zijn masker terug en het Fantoom wordt weer rustig. Dan vertelt hij haar dat het tijd is om terug te gaan naar het Operahuis. Nadat ze is gaan rusten, krijgt ze te horen dat ze is gecast als de doofstomme page boy in de productie van “Il Muto”, tegen de instructies van het Fantoom in. Christine, Meg en Madame Giry gaan naar het podium met bezorgdheid op hun gezichten over de beloofde vergelding van het Fantoom.

Tijdens de show laat Carlotta’s stem het catastrofaal afweten en de managers bevelen de show te stoppen, met de belofte aan het verwarde publiek dat ze binnenkort weer zullen beginnen met Christine als de hoofdrolspeelster. Terwijl Madame Giry Christine helpt zich om te kleden, vindt de jonge vrouw een andere zwartgerande roos. Wanneer Joseph Buquet wordt vermoord en te midden van het balletnummer blijft bungelen, tot afgrijzen van henzelf en het publiek, verdenkt Christine haar leermeester en smeekt Raoul om met haar mee te gaan naar het dak van de Opera, waar ze hoopt dat het Fantoom niet heen zal gaan. Ze onthult het bestaan van de engel van muziek en haar angst voor hem aan een sceptische Raoul, zonder te onthullen dat de engel aan haar gehecht is. Raoul belooft haar te beschermen en de twee tonen hun liefde voor elkaar, delen een kus voordat Christine weer naar beneden moet om de voorstelling te hervatten.

Christine en Raoul verloven zich, hoewel Christine erop staat de verloving geheim te houden. Ze is bang dat de verloving de woede van het Fantoom zal opwekken, hoewel ze dit niet aan Raoul onthult. Christine woont het bal masqué van de Opera bij aan de zijde van Raoul, met haar verlovingsring aan een ketting om haar nek. Ze is geschokt door de verschijning van het Fantoom op het bal, en hoewel ze hem vertrouwt als hij vraagt of ze terugkomt om les te krijgen van haar leraar, is ze verbaasd als hij de ring van haar nek rukt.

Verward door de wending van de gebeurtenissen, gaat Christine naar het kerkhof om het mausoleum van haar vader te bezoeken. Ze smeekt hem om leiding, en is aangenaam verrast als de deuren van het mausoleum uit zichzelf opengaan en een stem die haar vader lijkt te zijn haar uitnodigt binnen te komen. Christine is verscheurd, haar verstand schreeuwt waarschuwingen terwijl haar hart wil gaan, maar haar besluit staat vast als Raoul verschijnt en haar waarschuwt dat wat de identiteit van de stem ook is, hij niet haar vader is. Het spook springt dan van het dak van het mausoleum naar beneden, en hij en Raoul trekken zwaarden naar elkaar. Het duel eindigt met Raoul die zegeviert over het Fantoom, maar Christine smeekt hem om het leven van haar leraar te sparen.

Raoul bedenkt een plan om het Fantoom eindelijk voor het gerecht te brengen door hem mee te lokken naar een door de politie overspoelde productie van zijn werk Don Juan Triumphant, met Christine’s gezang als lokaas. Christine is doodsbang: ze is bang dat het Fantoom hen te slim af zal zijn en haar van Raoul zal afhouden, maar ze vindt het ook verkeerd om de man te verraden die haar heeft gecoacht en begeleid. Uiteindelijk besluit ze door te gaan met het plan door te denken aan de gewelddadige inslag van het Fantoom, omdat ze zeker weet dat hij zal blijven moorden.

Don Juan Triumphant opent voor een verward publiek, met Christine in de vrouwelijke hoofdrol. Zij herkent het Fantoom onmiddellijk als hij verschijnt als Don Juan in de plaats van Piangi, maar gaat door met de opera alsof er niets aan de hand is. De stem van het Fantoom verleidt haar tijdens het stuk, maar de betovering wordt verbroken wanneer Christine aan het eind van hun nummer met succes zijn masker verwijdert. Het publiek en de cast walgen van de afschuw van het misvormde gezicht van het Fantoom en voordat iemand kan ingrijpen, activeert hij een valluik en ontsnapt met Christine in zijn armen.

Eenmaal terug in zijn hol, wordt Christine woedend op het Fantoom voor zijn moorden (waaronder nu ook het aantal mensen dat ten prooi viel aan de vallende kroonluchter en de brand in het operahuis) en haar ontvoering. Haar woede wordt alleen maar groter als Raoul opduikt en het Fantoom haar vertelt dat hij van plan is hem te vermoorden. Hij zal toegeven als Christine ermee instemt om voor altijd bij het Fantoom te blijven. Na een moment van woede en wanhoop over het vermeende verraad van de Engel, geeft Christine toe om Raouls leven te redden. Ze voelt medelijden met het tragische leven dat van het Fantoom zo’n verwrongen wezen heeft gemaakt, en vraagt God om de moed hem te laten zien dat hij niet alleen is. Dan kust ze het Fantoom, dat zo overweldigd is door het gebaar dat hij besluit Christine en Raoul vrij te laten, zolang zij beloven niets over hem te onthullen. Christine geeft een kostbare diamanten ring terug aan het Fantoom voordat ze met Raoul vertrekt.

Christine trouwt met Raoul en wordt de Vicomtesse de Chagny. De twee onthullen nooit wat er onder het Operahuis is gebeurd, maar ze praten er wel met elkaar over. Op een bepaald moment praat Christine met Raoul over een muziekdoos met een aapje dat eigendom is van het Fantoom, en beschrijft het in zeer precieze details.

Christine sterft in 1917 op 63-jarige leeftijd, kennelijk door een natuurlijke oorzaak. Ze wordt begraven in een weelderig graf dat vaak door haar man wordt bezocht. Een roos met een zwart lint wordt bij minstens één gelegenheid bij het graf achtergelaten, wat impliceert dat het Fantoom nog leeft en zich bewust is van Christines overlijden.