Vraag 4: Het uiteindelijke doel van onze instelling is het produceren van een populatie van artsen met een collectief verlangen om de gezondheid van alle segmenten van onze samenleving te verbeteren door middel van de uitstekende patiëntenzorg, onderzoek en onderwijs. In deze context, waar ziet u uw toekomstige medische carrière en waarom? Als uw plannen vereisen dat u een dubbel diploma behaalt, kunt u dat hier toelichten. (2500 tekens max).

Hier is een versie van de “beschrijf uw toekomstige carrière” vraag, een andere standaard medische school aanvullende essay.

Het is een duidelijke vraag. Beantwoord de vraag met een duidelijke stellingname en vertel hoe je ervaring tot nu toe je heeft voorbereid op dit pad. Zoals altijd, probeer het aan te passen aan NYU, en maak een zaak voor waarom NYU is de beste plaats voor u om dit pad na te streven.

Een voorbeeld:

Ik zie mezelf werken als een arts-wetenschapper. Als ik naar de NYU zou gaan voor een MD en de MS in Biomedical Informatics, zou ik kunnen voortbouwen op mijn ervaring in de computationele chemie (mijn doctoraalwerk) en in computerprogrammering (waarin ik na mijn studie drie jaar heb gewerkt).

Twee jaar in Silicon Valley hebben me geleerd hoe groot de kloof is tussen medische professionals en technologen. In de “beweeg snel en breek dingen” cultuur van de tech boom, ontbreekt het velen aan de ijver die vereist is voor zorgvuldig onderzoek. Maar ik bewonderde ook de vasthoudendheid van mijn collega’s om tastbare oplossingen te creëren voor gepersonaliseerde geneeskunde.

Ik hoop mijn praktijk als geriater te kunnen uitoefenen en tegelijkertijd onderzoek te doen dat ons kan helpen meer geïndividualiseerde behandelingen voor oudere mensen te creëren. Ik hoop deel uit te maken van een generatie die de bestaande medische technologieën niet als vanzelfsprekend beschouwt. Ik wil de doeltreffendheid van geneesmiddelen verbeteren en cruciale geneesmiddelen sneller bij de patiënten brengen die ze nodig hebben.

Maar dat alles komt nog bovenop mijn kerndoel, namelijk patiëntenzorg. Ik weet uit mijn jarenlange vrijwilligerswerk met Alzheimer- en Parkinsonpatiënten hoe zeldzaam het kan zijn voor deze ouderen om te worden ontmoet met de energie die veel jonge artsen sparen voor andere specialismen. Door regelmatig tegenover mijn patiënten te zitten, en die energie mee te nemen naar het lab, zal ik een evenwichtige en opwindende carrière als arts-wetenschapper bereiken.

Vraag 5: Beantwoord slechts een van de volgende drie vragen (max. 2500 tekens):

Optie 1. De meest betekenisvolle prestaties zijn vaak niet-academisch van aard. Beschrijf de persoonlijke prestatie waar u het meest trots op bent. Waarom is dit belangrijk voor je?

Neem de niet-academische component van de vraag serieus! Dit is een kans om een beetje persoonlijker te worden. Vermijd echter het gebruik van “vernederend” of andere clichés bij het beantwoorden van dit soort vragen.

Een voorbeeld:

Ik was nooit atletisch geweest op de middelbare school, en in feite vermeed ik de sportzaal ten koste van alles. Sport beangstigde me. Het leek alsof ze aan iemand anders toebehoorden.

Maar het jaar nadat ik was afgestudeerd, vond ik dat ik iets nodig had om me gezond te houden terwijl ik studeerde voor de MCAT en voor het eerst een fulltime onderzoeksbaan had. Een vriendin haalde me over om met haar te gaan joggen. In het begin kon ik nauwelijks een kilometer lopen. Maar een paar dagen per week volhouden bracht me op twee mijl, daarna drie. Aan het eind van het jaar, liep ik een 10k race – langzaam, achteraan, maar ik liep het toch.

Als een intens persoon die gewend is om alleen te doen waar ze goed in is, was leren hardlopen een cruciale prestatie. Ik leerde anders te denken over het volbrengen zelf. Nu is hardlopen een deel van mijn wekelijkse routine, en ik vertrouw op de endorfines om me gezond en gezond te houden. Bovenal voel ik me sterk omdat ik weet dat ik voorbereid ben om de moeilijkheden van de medische opleiding en het assistentschap en alle andere onderdelen van het leven die daarbij komen kijken, te doorstaan. Een enkele loop kan angst en stress uit me wegspoelen. Ik ben zo dankbaar dat ik dit gevoel heb ontdekt, en ik wou dat een jongere ik hier eerder was gekomen.

Optie 2. Conflicten ontstaan dagelijks door verschillen in perspectieven, prioriteiten, wereldbeelden en tradities. Hoe definieert u respect? Beschrijf een situatie waarin u het een uitdaging vond om respectvol te blijven terwijl u geconfronteerd werd met verschillen.

Optie 3. Beschrijf een situatie waarin de samenwerking met een collega, familielid of vriend een uitdaging vormde. Hoe heeft u de situatie opgelost, als dat al het geval was, als een team en wat heeft u van de ervaring geleerd waar u als toekomstige zorgverlener profijt van zult hebben?

U zult waarschijnlijk in staat zijn om uw vooraf geschreven “tegenspoed” essay te gebruiken om een van de bovenstaande twee vragen te beantwoorden.

Als je tegenslag essay hier niet werkt – misschien heb je een groter onderwerp aangepakt dan uitdagingen op de werkplek – nu is een goede kans om uit te schrijven wat we soms het “professionele tegenspoed essay” noemen (in tegenstelling tot het “persoonlijke tegenspoed essay.”) Je kunt het ook zien als het “uitdaging” essay, omdat soms prompts vragen om iets zachter dan “tegenspoed.” Bewaar dit opstel! Je zult het hergebruiken.

Een voorbeeld van een essay dat beide vragen beantwoordt:

Opgroeien ten zuiden van de Mason-Dixon lijn en naar de universiteit gaan in het noordoosten heeft me twee keer een buitenstaander gemaakt. Thuis word ik gezien als liberaal en heb ik geen contact met mijn religieuze, arbeidersklasse familieleden. Op de universiteit vielen mensen soms in zwijgen als ze het over religie, klasse of politiek hadden om me heen, in de veronderstelling dat ik het er als blanke man uit het zuiden automatisch niet mee eens zou zijn.

Alles leek intensiever verdeeld te raken na de verkiezingen van 2016, zelfs op gebieden waarvan je niet zou denken dat ze bijzonder politiek zijn. Toen ik een symposium over volksgezondheid organiseerde om het snijvlak van rechteloosheid en slechte gezondheid te bespreken, raakte een groep andere studenten gefrustreerd dat ik aan het hoofd van het gesprek stond. Ze vroegen me om een stap opzij te zetten en een kleurling de show te laten leiden.

Ik luisterde, en ik begreep dat hun kritiek voortkwam uit een gevoel van opgekropte frustratie door de jaren heen. Mensen die eruit zien zoals ik – blanke mannen – hadden een geschiedenis van het beheersen van gesprekken over structurele ongelijkheid, en dat had er soms toe geleid dat mensen nog meer van hun rechten waren beroofd.

In dit geval was ik het er echter niet mee eens dat ik een stap opzij moest doen en het symposium uit handen moest geven. Er moest veel georganiseerd worden, waar ik me een jaar lang op had voorbereid, en de andere gekleurde student die het over had kunnen nemen, had er niet zoveel moeite mee dat ik de leiding had, als sommige andere mensen. Uiteindelijk maakten de mensen die gefrustreerd waren over mij hun bezwaren duidelijk, maar we waren het er allemaal over eens dat het inhoudelijke gesprek over ongelijkheid het belangrijkst was, en we waren in staat om het symposium door te laten gaan. Ik denk dat ik iets geleerd heb door te luisteren naar de zorgen van mijn collega’s, en ik hoop dat zij hetzelfde zouden zeggen.

Vraag 6: In het licht van de noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid die de COVID-19 pandemie was, hoe ziet u uw potentiële rol als eerstelijns zorgverlener? (2500 tekens)

Deze vraag vraagt u na te gaan hoe de COVID-19 pandemie uw mening over de rol van eerstelijnsgezondheidszorgverleners heeft beïnvloed. Bij het beantwoorden van deze vraag, overweeg zowel de voordelen als de uitdagingen van het zijn in de frontlinie die u dit jaar hebt waargenomen, hetzij persoonlijk of via het nieuws. Zorg ervoor dat u ook bespreekt hoe u voorbereid zult zijn om als arts op te treden in het geval van een toekomstige pandemie of een andere situatie waarin veel op het spel staat.

NYU LISOM secundaire vragen

Als u zich ook aanmeldt bij NYU LISOM, zijn dit de vragen die u moet beantwoorden.

Vraag 1: Geef aan voor welk specialisme u zich wilt aanmelden (Kies er een):

  • Internal Medicine

  • Pediatrics

  • OB/Gyn

  • Surgery

Simpel genoeg, maar wel de moeite waard om op te merken dat NYU LISOM verwacht dat je een focus hebt in een van deze vakgebieden!

Vraag 2: Geef aan waarom je voor dit specifieke vakgebied hebt gekozen. Laat onze toelatingscommissie zien hoe uw eerdere gezondheidsgerelateerde en niet-gezondheidsgerelateerde ervaringen en uw persoonlijke eigenschappen hebben bijgedragen aan uw beslissing. (500 woorden maximaal)

Dit is een vrij typische “waarom deze specialiteit” en “hoe ben je hier gekomen” vraag, gecombineerd. In dit antwoord moet u:

  • Een duidelijke stelling hebben over wat dit specialisme precies geschikt maakt voor u.

  • Een duidelijke stelling hebben over wat u precies geschikt maakt voor dit specialisme.

  • Bereid je voor met ten minste één kleine anekdote als bewijs voor elk van deze mini-theseverklaringen, en maak gebruik van de drie gebieden die ze je hebben gevraagd te overwegen: gezondheidsgerelateerde ervaringen, niet-gezondheidsgerelateerde ervaringen en persoonlijke eigenschappen. Zelfs als je niet expliciet elk onderdeel van je antwoord als zodanig bestempelt, moet je een onzichtbare checklist bij de hand hebben om er zeker van te zijn dat je alles hebt behandeld.

Bijvoorbeeld:

Ik herinner me de dag dat ik het woord ‘kinderarts’ leerde kennen. Het was een hele mond vol, maar ik stond erop om het te zeggen, zelfs als zesjarige. Vanwege mijn broertje, die te vroeg geboren werd, bracht mijn familie veel tijd door met kinderartsen. Ik wist dat ik er een wilde worden.

Zelfs als (bazig) kind was ik altijd al geïnteresseerd in het zorgen voor jongere kinderen. Ik heb al vroeg een oppasvergunning gehaald, en van mijn 15e tot vorig jaar heb ik gewerkt als kampbegeleider voor kinderen van de basisschoolleeftijd.

Wetende hoeveel ik ervan hield om kinderen te zien spelen, die de kans krijgen om gelukkig te zijn, was ik nerveus om te beginnen met vrijwilligerswerk in Camp Kesem en op een pediatrische oncologie afdeling afgelopen zomer. In beide gevallen zou ik tijd doorbrengen met kinderen wier jeugd er niet zo vrij en gemakkelijk uitzag als die van mij. Maar ik ontdekte dat het helpen om ruimte te maken voor vreugde en spel los van een terminaal zieke ouder of een verwoestende diagnose, heel duidelijk mijn roeping was.

Ik wil er echter niet alleen emotioneel voor kinderen zijn als ze moeilijke tijden doormaken. Ik wil deel uitmaken van het leger van mensen die voor hen moeten vechten. Daarom heb ik onderzoek gedaan naar pediatrische hematologische oncologie en hoop ik een arts te worden die de nieuwste en moedigste oplossingen biedt voor kinderen die worden geconfronteerd met het soort diagnoses waarmee niemand ooit zou mogen worden geconfronteerd.

Ik voel me diep aangetrokken tot de toewijding van NYU LISOM om een generatie van artsen te cultiveren die zullen werken in gebieden zoals de kindergeneeskunde. Ik weet dat mijn collega’s bij NYU LISOM mijn passie voor de moeilijkheden en vreugden van dit specialisme zouden delen, en mij gemotiveerd zouden houden, zelfs als het moeilijk wordt.

Vraag 3 (optioneel): Sollicitanten hebben soms aanzienlijke tegenslagen in hun leven moeten overwinnen. Onze toelatingscommissie zou niet alleen graag horen hoe u zo’n tegenslag hebt overwonnen, maar ook hoe dat u heeft geholpen te slagen. (500 woorden maximaal)

Dit is je standaard opstel over tegenslagen! Gebruik je pre-write.