Als iemand je vraagt om de naam van de “zwarte Babe Ruth” te noemen, wie zou je dan zeggen? Sommigen zouden zeggen Willie Mays of Barry Bonds. Ze zouden Jackie Robinson kunnen noemen. De waarheid is dat de balspeler die het vaakst met die bijnaam wordt aangeduid, niet eens op de radar van de meeste mensen staat.

Zijn achternaam is Gibson. Maar terwijl velen, althans van een zekere leeftijd, Kirk Gibson misschien kennen, is deze andere Gibson een speler die zijn stempel op de sport heeft gedrukt en nu opnieuw in de schijnwerpers staat. Er zijn beroemde zwarte balspelers wiens verhaal verweven is met het verhaal van honkbal, veel verder dan Jackie Robinson en andere beroemde atleten.

Theater for the New City presenteerde afgelopen voorjaar Josh: The Black Babe Ruth door Michael A. Jones in zijn cabaret theater.

De zwarte Babe Ruth is terug ter ere van Black History Month als het theater de show 8 tot 25 februari 2018 presenteert in zijn grotere Cino Theater.

Jones’ toneelstuk, dat zich afspeelt in de jaren veertig, presenteert het verhaal van Josh Gibson, die van de sandlots van Pittsburgh’s North Side naar het toppunt van grootheid in de Negro Leagues ging. Hij is ook een van de beroemdste, vaak vergeten figuren van de Verenigde Staten.

De show kijkt naar zijn successen, verdriet en strijd om door te breken in “the big leagues” en te spelen met blanke spelers in een tijd dat de sport nog steeds gesegregeerd was.

Het stuk, geregisseerd door Bette Howard, mengt drama en humor om een van de meer aangrijpende verhalen in sport en samenleving te vertellen. Het maakt deel uit van een grotere reeks voorstellingen die Theater for the New City presenteert om de zwarte geschiedenis te eren in Black History Month.

“Hij werd beschouwd als een van de grootste homerunhitters, meest gevreesde slagmannen van alle tijden, en door velen “‘de zwarte Babe Ruth” genoemd,” zei Jones, die ook Josh Gibson speelt. “Gibson liet een onbetwistbare erfenis van grootheid en prestatie na.”

Het toneelstuk, gebaseerd op ware gebeurtenissen, zal waarschijnlijk het verhaal vertellen van de beste (of een van de beste) balspelers waar je nooit van hebt gehoord.

Hoewel Gibson nooit in de “big leagues” heeft kunnen spelen, zou hij voortleven en worden geëerd door de instelling die vandaag de dag dient als een gedenkteken voor Babe Ruth en vele andere grote balspelers.

Gibson’s carrière in Pittsburgh als lid van de Homestead Grays, het dominante team in de Negro Leagues, leidde tot zijn inductie in de Baseball Hall of Fame in Cooperstown in 1972.

‘Josh: The Black Babe Ruth’ is het verhaal van een “Negro League honkbalspeler die volgens sommigen stierf aan een gebroken hart,” voegde Jones eraan toe. “Hoewel zijn goede vriend en legendarische werper Satchel Paige probeert licht te werpen op de zaken van honkbal, is Josh vastbesloten om het te maken in de ‘big leagues’ en de wereld te laten zien dat hij kan wedijveren met de groten, zoals Babe Ruth en Joe DiMaggio.”

Het stuk werd voor het eerst geproduceerd in Woodie King, Jr.’s New Federal Theatre voordat Theater for the New City het debuteerde in New York City. Nu gaat Josh terug naar de bat, tijdens Black History Month.

Bette Howard is een oorspronkelijk lid van de Negro Ensemble Company, die het belangrijkste theatergezelschap van zwarte theaterkunstenaars in de jaren 60 en 70 in New York City werd.

“De focus lag op originele werken met complexe thema’s geaard in het zwarte leven met een internationale invalshoek,” voegde Jones toe over die groep. “NEC creëerde een canon van theaterwerken die het podium vormden en het publiek creëerden voor schrijvers die later kwamen.”

Het gezelschap bestond onder meer uit Denzel Washington, Lynn Whitfield, Samuel L. Jackson en Phylicia Rashad en vormde het podium voor schrijvers als August Wilson en Suzan-Lori Parks.

Jones’ andere schrijfcredits zijn onder meer “It Takes a Village to Raise…Hell,” geproduceerd door The Marian Holding Theatre; “Family Matters,” geproduceerd door Pittsburgh Playwrights Theatre Company en “Angela’s Justice,” geproduceerd door Theater for the New City.

Zijn toneelstuk “The Skin I’m In” is op tournee geweest langs de openbare scholen van New York City en hij is stichtend lid van de Uptown Playwrights’ Workshop. Als acteur won Jones twee AUDELCO Awards voor optredens in “A Night with August Wilson’s Women” en “Fences.”