*Vertaling: Jade Augusto Gola
Ik ben altijd biseksueel geweest. Hoewel ik, zoals veel mensen, gesocialiseerd ben als heteroseksueel en vrouwelijk, waren mijn eerste “seksuele ontwakeningen” (die eerste ervaringen van bewondering, verliefdheid en seksuele opwinding) tijdens mijn kindertijd met vrouwen. Omdat ik me tegelijkertijd bewust was van mijn aantrekkingskracht tot jongens, maakte mijn heteroseksuele socialisatie dat ik weinig belang hechtte aan mijn fascinatie voor vrouwen en het vrouwelijke.
Na enkele jaren-en meer onopgemerkte “ontwakingen”- merkte ik dat ik misschien geïnteresseerd zou zijn in “zijn” met een vrouw. In het begin probeerde ik niets, en als ik niet-heteroïde verliefdheden had, voelde ik me geïntimideerd en erg buga* voor hen. Toen ik vriendjes had, merkten ze wel dat ik ook op vrouwen viel, maar we spraken er nooit rechtuit over. Uiteindelijk ontstonden mijn eerste niet-buga relaties (seksueel, sentimenteel), met zowel cisgender vrouwen als mensen buiten het binaire genderspectrum. Pas na die ervaringen zei ik tegen mezelf dat ik me eindelijk biseksueel mocht noemen.
(*Buga is een jargon dat door LGBTQIA-gemeenschappen in Mexico wordt gebruikt om heteroseksuele mensen aan te duiden.)
Tegenwoordig praat ik met argusogen over mijn biseksualiteit met andere mensen, want helaas is bifobie (de haat en discriminatie jegens biseksuele mensen) een reëel verschijnsel (1). Omdat biseksuele identiteiten een grijsschaal zijn in tegenstelling tot het “zwart of wit” dat hetero of homoseksueel zijn impliceert, kunnen biseksuele mensen lijden onder discriminatie, vooroordelen of onzichtbaarheid van beide gemeenschappen.
Bifobie kan zich manifesteren door onbedoelde grappen en gebrek aan geloofwaardigheid, of openlijk als beledigingen. Dit soort houdingen hebben een negatieve invloed op het mentale en emotionele welzijn van biseksuelen, vooral onder jongere biseksuelen die meer mentale problemen rapporteren (angst, depressie, stress, hogere zelfmoordcijfers) dan zowel heteroseksuelen als homoseksuelen (homo’s en lesbiennes) (2).
In veel gevallen is bifobie een product van een gebrek aan informatie. Hieronder lees je meer over enkele van de meest voorkomende vragen, mythes en feiten over biseksualiteit.
- Wat is biseksualiteit precies?
- Is biseksualiteit slechts een fase?
- Vinden biseksuele mensen het “both ways” lekker omdat ze een onverzadigbare seksuele honger hebben?
- Ben ik biseksueel als ik me ook aangetrokken voel tot transgenders of niet-binaire mensen?
- Ben ik niet meer biseksueel als ik een romantische relatie begin met iemand van het “andere” geslacht?
- Kan ik biseksueel zijn als ik geen seks of een relatie buiten het heteroseksuele spectrum heb gehad?
Wat is biseksualiteit precies?
Biseksualiteit is een vorm van seksuele geaardheid. Seksuele geaardheid verwijst naar diegenen tot wie we ons aangetrokken voelen (affectief, seksueel, emotioneel). Enkele voorbeelden van seksuele geaardheid zijn: heteroseksualiteit, homoseksualiteit, biseksualiteit, aseksualiteit, panseksualiteit, en meer.
De biseksuele geaardheid wordt gedefinieerd als het hebben van aantrekkingskracht tot meer dan één geslacht (3); het is een meer fluïde en open idee, onderhevig aan variaties tussen verschillende mensen die zichzelf biseksueel noemen.
Niet alle mensen definiëren hun biseksualiteit op een identieke manier, en niet alle mensen die zich tot meer dan één geslacht aangetrokken voelen, noemen zichzelf biseksueel.
Is biseksualiteit slechts een fase?
Nee. Het is normaal dat veel homoseksuele mensen door een verkenningsperiode gaan terwijl ze leren begrijpen waar hun aantrekkingskracht ligt. Dat betekent echter niet dat biseksualiteit altijd een fase is die voorafgaat aan homoseksualiteit (4). Voor veel mensen is het zich aangetrokken voelen tot andere mensen van verschillende seksen een serieuze en stabiele voorkeur (5).
Biseksueel zijn betekent niet altijd dat de aantrekkingskracht tot meer dan één sekse 50-50 gelijk verdeeld is, of zelfs 40-60, in een consistente voorkeur. Er zijn mensen voor wie het vooral – maar niet uitsluitend – aantrekkingskracht op één sekse is (6). Maar er zijn er ook voor wie de aantrekkingskracht verandert met de tijd en volgens bepaalde contexten (7). Deze categorie van fluïditeit wordt – althans in het begin – niet verwacht van monoseksuele oriëntaties.
Dit soort valse overtuigingen is in de hand gewerkt door wetenschappelijk onderzoek. Veel studies naar biseksualiteit zijn gericht op monoseksuele perspectieven (heteroseksueel en/of homoseksueel), waardoor de resultaten een verkeerd beeld geven van de ervaring van biseksuele mensen (8). Er is ook ten onrechte gesuggereerd dat biseksualiteit een onvolledige geaardheid is, alsof het slechts een overgang naar homoseksualiteit zou zijn (9).
Download Clue om je geslachtsdrift bij te houden.
over 2M+ waarderingen
Vinden biseksuele mensen het “both ways” lekker omdat ze een onverzadigbare seksuele honger hebben?
Nee. Iemands geaardheid bepaalt niet iemands seksuele lust. Biseksualiteit op zich maakt iemand niet promiscue, ontrouw of onbetrouwbaar. Deze mythe is een product van monoseksisme: de overtuiging dat mensen slechts één enkele seksuele identiteit en slechts één type seksueel gedrag ten opzichte van één geslacht of gedefinieerd geslacht zouden moeten hebben (10).
Monoseksisme gaat er ook van uit dat monogamie de norm is (11). Het opleggen van monoseksisme als enige sociale norm die voor iedereen geldt, leidt (bewust of indirect) tot de overtuiging dat een andere, meer fluïde seksualiteit een bedreiging of een anomalie kan zijn, en moeilijker te controleren.
De veronderstelling dat biseksualiteit een abnormale voorkeur is of dat biseksuele mensen geen zelfcontrole hebben, kan valse verhalen creëren waardoor deze geaardheid wordt geherseksualiseerd; het kan mensen doen denken dat biseksuele mensen voor deze geaardheid “kiezen” om meer opties te hebben waar ze potentiële partners kunnen vinden. Het is schadelijk om zonder hun toestemming seksuele fantasieën te projecteren op biseksuele mensen (of op welke andere geaardheid dan ook), alsof zij slechts een instrument zijn om fantasieën van anderen te bevredigen.
In mijn ervaring is het erg irritant als mensen ervan uitgaan dat biseksueel zijn gelijk staat aan bereid zijn om “alles te doen”.
Ben ik biseksueel als ik me ook aangetrokken voel tot transgenders of niet-binaire mensen?
In het algemeen wel, ja. Sommige mensen denken dat het voorvoegsel “bi” betekent dat biseksualiteit de aantrekking tot slechts twee cis/binaire geslachten is (“man” of “vrouw”). Er zijn inderdaad mensen die hun oriëntatie op deze manier beleven, maar biseksualiteit – begrepen als de aantrekking tot mensen van meer dan één geslacht – kan ook worden uitgebreid tot mensen met genderidentiteiten die veel verder gaan dan het binaire en cis genderspectrum.
Met dat in gedachten, is het ook vermeldenswaard dat niet alle mensen die zich aangetrokken voelen tot meer dan één geslacht zichzelf biseksuelen noemen om vele redenen (stigma, cultuur, gebrek aan beschikbare informatie, etc.). Er zijn niet-monoseksuele oriëntaties, bijvoorbeeld panseksualiteit (de aantrekking tot mensen zonder rekening te houden met hun genderidentiteit), waarvan de definities zeer vergelijkbaar kunnen klinken met biseksualiteit (12); in die gevallen is de beslissing om zichzelf biseksueel, panseksueel of een andere term te noemen een veel persoonlijker kwestie die afhangt van hoe we ons voelen en hoe we onszelf individueel definiëren.
Ben ik niet meer biseksueel als ik een romantische relatie begin met iemand van het “andere” geslacht?
Nee. Deze mythe is te wijten aan het onjuiste idee dat biseksualiteit slechts een “experimenteer”-fase is voordat het “serieus” wordt en teruggaat naar een stabiele heteroseksuele relatie (een veel voorkomend geval bij mensen die als vrouw zijn gesocialiseerd) (13). Het is ook mogelijk om een monoseksuele relatie te hebben waarin elke persoon zijn eigen seksuele geaardheid behoudt.
Er zijn geïnternaliseerde gevoelens van bifobie die veel voorkomen bij biseksuele mensen wanneer zij besluiten om een romantische relatie te beginnen die als monoseksueel kan worden opgevat. Deze gevoelens doen zich vaak voor op dezelfde manier als de angst dat een partner met een monoseksuele geaardheid de biseksualiteit van de ander niet zou begrijpen (14). In andere gevallen kan het voor anderen (familie, vrienden, sociale kringen) gemakkelijk zijn om aan te nemen dat de geaardheid van de biseksuele persoon verandert of verdwijnt, afhankelijk van de huidige partner (15).
Ook al kan de seksuele geaardheid van iedereen gedurende het leven veranderen, het is veel gezonder als die beslissingen individueel worden genomen, zonder bifobe stereotypen en zonder de druk van de percepties van anderen.
Kan ik biseksueel zijn als ik geen seks of een relatie buiten het heteroseksuele spectrum heb gehad?
Natuurlijk! Niemand is verplicht om “bewijs” te leveren van iemands biseksualiteit. Bewust zijn dat iemands seksuele geaardheid biseksueel kan zijn, is voldoende. Onze seksuele geaardheid is misschien niet in steen gegoten voor de rest van ons leven, dus het is volkomen geldig om door een fase van verkenning of vraagstelling te gaan zonder de noodzaak om “een beslissing te nemen” voor de rest van ons leven, of om onze geaardheid duidelijk te definiëren binnen een label.
Niet-heteroseksuele ervaringen, hetzij seksueel, affectief of sociaal, worden vaak vergemakkelijkt (of onderdrukt) door de context waarin we leven, door onze sociale of vertrouwde relaties, door de complexiteit van onze smaken en individuele behoeften, door de toegang (of het gebrek daaraan) tot verschillende seksuele diversiteiten en culturen, en ook door een veilige omgeving, vrij van intimidatie, oordeel, en marginalisatie.
Het is belangrijk in gedachten te houden dat er niet altijd comfortabele en veilige omgevingen zijn voor de openlijke verkenning van een niet-heteroseksuele geaardheid; soms zijn er omstandigheden waarin het prioriteren van iemands fysieke en emotionele welzijn vereist dat men zichzelf in de kast houdt – wat ook geldig is. Hoe dan ook, wat de context ook is, het niet hebben van niet-heteroseksuele ervaringen met anderen betekent niet dat iemands interne gedachten onderdrukt moeten worden. Ik ben in deze val gelopen en heb mezelf pas biseksueel genoemd toen ik mijn eerste niet-heteroseksuele ervaringen had, hoewel ik dat mijn hele leven al dacht.
Twijfel ophelderen en seksuele informatie verkrijgen vrij van vooroordelen en stigma kan een cruciaal verschil maken in de kwaliteit van leven van mensen die worden gemarginaliseerd door hun seksualiteit.
Gebruik Clue om je seksuele leven te volgen, ongeacht je geaardheid.
Geef een antwoord