Bever

• 
• 
• 
• 
• 
• Closeup van een bever –
• Let op zijn lange, oranje tanden

Beschrijving van de bever

Als knaagdier zijn bevers onmiskenbaar zwaargewichten. De twee soorten lijken veel op elkaar, maar de Euraziatische bever wordt iets langer dan de Amerikaanse bever. Bevers worden tot 3,3 ft. lang, en wegen maximaal 70 lbs.

Hun meest opvallende kenmerk is hun grote, platte staart. Bij nadere inspectie, zou u ook opmerken dat deze zoogdieren webbing tussen hun tenen hebben.

Interesting Facts About the Beaver

Hoewel de meeste mensen weten wat bevers zijn, en dat ze dammen bouwen, dat is ongeveer zo ver als hun kennis gaat. Leer hieronder enkele verbazingwekkende feiten over deze dieren!

• Lange staart – Die vreemde staart heeft voor een bever een paar belangrijke toepassingen. Als hij zwemt, werkt hij als een enorme peddel om het dier door het water voort te stuwen. De staart kan ook met kracht tegen het wateroppervlak slaan om een luide smak te maken. Dit geluid zal zowel potentiële bedreigingen verrassen als andere bevers waarschuwen voor gevaar.
• In geval van twijfel – In plaats van in de buurt te blijven om te zien of hun klap met de staart het roofdier heeft afgeschrikt, verbergen bevers zich gewoon onder water of in hun dam. Een bever kan tot 15 minuten zijn adem inhouden, en is een krachtige zwemmer.
• Opmerkelijke tanden – Het is geen verrassing dat een schepsel dat bomen omkauwt een aantal krachtige tanden heeft, maar wist je dat de tanden van een bever zijn hele leven blijven doorgroeien? Sterker nog, als ze niet op bomen kauwen, blijven hun tanden zelfs zo hard groeien dat ze nergens meer op kunnen bijten.
• De beverfamilie – Er zijn twee verschillende beversoorten, de Noord-Amerikaanse bever en de Euraziatische bever. Zoals de naam al zegt, leeft de Noord-Amerikaanse bever in Noord-Amerika, en de Euraziatische bever in Europa en Azië. Er is ook nog een derde, uitgestorven beversoort die enkele duizenden jaren geleden in Noord-Amerika leefde.

Habitat van de bever

Bevers leven in beekbeddingen, meren en rivieren. Overal waar ze leven, verandert hun activiteit het milieu om hen heen, waardoor diepere wateren en overstroomde gebieden ontstaan. Deze dieren bouwen twee belangrijke soorten structuren: dammen en holen.

De dammen zijn grote bomen, modder en stenen die de bever gebruikt om waterwegen te blokkeren. Hierdoor ontstaat een diepere poel in het stroomopwaarts gelegen gebied, dat veel meer bescherming biedt tegen roofdieren. Bevers maken ook burchten, een massa takken en modder met een holte binnenin. Hier slapen de bevers en verbergen ze zich voor roofdieren.

Verdeling van de bever

De Noord-Amerikaanse bever leeft in een groot deel van Noord-Amerika. In het verleden hebben pelsjagers deze soort uitgeroeid uit een groot deel van zijn vroegere verspreidingsgebied, maar sindsdien heeft hij een enorme comeback gemaakt.

Deze verbazingwekkende dieren leven in het overgrote deel van Noord-Amerika, met uitzondering van enkele van de meest zuidelijke staten en de meest noordelijke gebieden van Canada. De Euraziatische bever leeft in delen van Europa, en een strook van zijn leefgebied tot in West-Azië.

Dieet van de bever

Bevers voeden zich met de binnenste schors van bomen, en zijn vooral dol op populieren en espenbomen. Ze eten ook berken, esdoorns, beuken, wilgen, zwarte kersen, dennen, rode eiken, en meer. Naast bomen voeden bevers zich ook met waterplanten, met name kattestaarten en waterlelies. In tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd, eten bevers geen vis!

Bevers als hoeksteen van de natuur

Bevers zijn, naast de mens, een van de grootste manipulatoren van habitats. Daardoor hebben ze invloed op het voortbestaan van veel andere diersoorten – maar in tegenstelling tot de mens doen bevers dat op een positieve manier. Door het indammen van waterlopen ontstaan moerassystemen, die een thuis bieden aan honderden verschillende diersoorten.

Deze moerassen werken als een spons, die verontreinigende stoffen en sedimenten uit het water verzamelt en verwijdert, en zo de waterkwaliteit daadwerkelijk verbetert. Hoewel ze bomen beschadigen, zijn bevers uiterst nuttig in hun natuurlijke habitat.

Beaver en menselijke interactie

Historisch gezien zijn mensen al tientallen jaren in conflict met bevers. De bonthandel heeft een enorme tol geëist van de beverpopulaties, en heeft de dieren bijna uitgeroeid in een groot deel van hun verspreidingsgebied. Mensen doden ze ook voor een olieachtige afscheiding die mensen gebruikten in traditionele medicijnen en in parfum.

Naast het doden van bevers om hun onderdelen te gebruiken, jaagden mensen op bevers als vergelding voor hun dammenbouwactiviteiten. Hoewel overstromingen gunstige wetlands creëren, is dit niet ideaal in sommige gebieden die voor menselijk gebruik bestemd zijn. Gelukkig zijn ze teruggekeerd van de rand van uitsterven, en beide soorten hebben stabiele populaties.

Domesticatie

Mensen hebben bevers op geen enkele manier gedomesticeerd.

Is de bever een goed huisdier

Nee, bevers zijn geen goede huisdieren, vooral niet als je hout in je huis hebt! Als ze niet de juiste afzetmogelijkheden hebben om hun tanden te slijpen, kunnen de tanden overgroeien, en kan de bever verhongeren.

Ze hebben ook een grote waterplas nodig om in te zwemmen, en een verscheidenheid aan verse takken en groenten om ze tevreden te houden. Dit is niet erg praktisch voor een huisdier!

Beververzorging

Bevers doen het goed in een zoölogische omgeving. Het belangrijkste is hen te voorzien van een verscheidenheid aan verse takken om op te knagen. Zonder een bron om op te kauwen, kunnen de bevers hun voortdurend groeiende tanden niet afslijpen.

Zoekverzorgers vullen hun dieet aan met een verscheidenheid aan fruit en groenten, alsook met een in de handel verkrijgbaar knaagdierenkoekje. Omdat ze semi-aquatisch zijn, moeten bevers ook een grote bron van water hebben om in te zwemmen.

Gedrag van de bever

Bevers leven in kleine families die bestaan uit een broedpaar, hun nakomelingen, en de nakomelingen van het vorige seizoen. De paren zijn monogaam en blijven hun leven lang met dezelfde partner paren. Sommige familiegroepen kunnen tot tien bevers bevatten!

Het broedpaar besteedt een groot deel van zijn tijd aan voedsel zoeken, bomen vellen, de dammen onderhouden en hun territorium afbakenen. Hun oudere nakomelingen helpen bij de verschillende taken die gepaard gaan met het onderhoud van het territorium, de dammen en de burchten.

Hervoortplanting van de bever

Een beverpaar plant zich slechts één keer per jaar voort. Hun draagtijd duurt ongeveer vier en een halve maand, en ze baren ongeveer vier of vijf jongen per worp. De babybevers worden kits genoemd.

Het duurt slechts ongeveer zes weken voordat de moeder haar kits volledig heeft gespeend. Hoewel ze niet meer afhankelijk zijn van hun ouders om hen te voeden, kunnen ze nog enkele jaren bij de familie blijven voordat ze zelf een gezin stichten.