Kijken naar Baby Steps is als proberen te leren fietsen, een activiteit die in het begin moeilijk lijkt, maar uiteindelijk zijn weg zal vinden als je je inspant. Maar een fiets is niet zonder regels en zo heeft Baby Steps ook zijn eigen richtlijnen als het op tennis aankomt. Voor Maruo Eiichirou, een A-student, ging bijna alles wat hij in zijn leven heeft gedaan gepaard met inspanningen om succesvol te worden. En dat is geen understatement als je bedenkt dat hij bijnamen als “All-A” heeft verdiend. Er is echter één ding dat hij mist: een droom, een echt doel in zijn leven. Na een trouwe ontmoeting op een dag met de populaire student Takasaki Natsu, heeft hij zich misschien net gerealiseerd wat het betekent om een droom te volgen.
De serie, geschreven door Hikaru Katsuki, is gebouwd op de basis van tennis, een competitieve sport van sluwe aard. Voor Eiichriou, komt hij er snel achter dat hij niet echt in vorm is als het gaat om de aard van de sport. Dit wordt snel duidelijk als hij zich op de eerste dag aansluit bij een sportschool waar Natsu deel van uitmaakt, waar hij al snel bezwijkt aan een burn-out. Achteraf gezien is tennistraining iets totaal nieuws voor hem en vereist het een andere kijk dan studeren. Gelukkig let hij goed op met zijn precisie en hoewel hij geen talent heeft voor de eigenlijke sport, verdient Eiichriou’s observatievermogen hem lof.
Praise komt echter niet gemakkelijk op het veld. In het begin leert Eiichriou op de harde manier, niet alleen tijdens de trainingen, maar hij wordt ook vernietigd in de echte competitie tegen het tenniswonder Takuma Egawa. De rivaliteit tussen hen is echter vrij fris en eenvoudig: Eiichriou wil gewoon één van zijn serves retourneren. En hoewel hij in het begin weinig succes boekt, kan hij zijn observatievermogen van dichtbij gebruiken. Door dat te doen, beseffen anderen dat de jongen potentie heeft, want ook in tennis is er meer nodig dan spieren en snelheid om een tegenstander te slim af te zijn. Toch wordt Eiichriou’s reis als tennisspeler al snel een routineklus. In tegenstelling tot anderen die met ruw talent worden geboren, werkt hij zich op. Misschien is de show zelf wel synoniem als het gaat om “baby steps”. In wezen zet Eiichriou die eerste stappen om een droom te volgen. Het is echter geen verschil met wonderkinderen of professionals. Ook zij begonnen als nieuweling en werkten zich naar de top van het spel. Voor Eiichriou, zijn stappen zijn gemakkelijk het opmerken waard voor zijn volharding, integriteit, en waarde.
Doorheen de show, Eiichriou heeft invloed op andere spelers, zelfs als hij het zelf niet merkt. Dit blijkt duidelijk uit zijn relatie met Takuma. Terwijl de laatste hem in wezen als een inferieure tegenstander beschouwt, komt hij tot erkenning en stelt hij zelfs zijn gedachten weer op om een professionele tennisspeler te worden. Deze invloed is de kiem voor karakterisering en ontwikkeling. Terwijl sommige spelers op dit gebied kwaliteit missen ten opzichte van anderen, krijgen de hoofdpersonen dat uit de eerste hand te zien. We zijn daar getuige van door strategische flashbacks en realistische onthullingen. En hoewel plotwendingen niet prominent aanwezig zijn in de show, kunnen sommige scenario’s verrassend en opvallend invloedrijk zijn. De show is ook eerlijk als het gaat om ontwikkeling met een oprechte plot. Eiichriou werkt zich op via zijn eigen manieren, zoals het maken van aantekeningen over tegenstanders en het analyseren van wedstrijden. Zijn notitieboek staat vol met diagrammen en berekeningen met precisie. Met andere woorden, hij kiest geen gemakkelijke uitweg en bewijst zijn waarde met zijn unieke vaardigheden. Het laat zien dat een goede tennisser niet altijd op zijn spierkracht hoeft te vertrouwen, maar dat een heldere geest net zo gevaarlijk kan zijn op het veld.
De reis om een professionele tennisspeler te worden is geen gemakkelijke weg om te nemen. Takuma en Natsu weten dat al, maar Eiichriou komt daar ook snel achter. Zijn eerste echte wedstrijd vergt veel van hem, maar Eiichriou gebruikt zijn vaardigheden, vastberadenheid, en zelfs een beetje geluk om zijn droom te volgen. De manier waarop Eiirchriou zijn tegenstanders in beeld brengt, stelt hem op de proef als speler en als persoon. De tegenstanders waarmee hij te maken krijgt, laten hem inzien wat zijn sterke en zwakke punten zijn. En zoals de meeste tennissers, heeft ieder zijn eigen verschillende speelstijl. In de show komt dit uitsluitend naar voren bij bepaalde personages met hun unieke speltechnische foefjes. Sommige van de meer elitaire spelers in het toernooi (afgebeeld door het niveau van hun zaadje) worden ook gekenmerkt door hun reputatie en zelfs met flashbacks om hun getuigenis te tonen. Aan de andere kant lijdt Natsu, het vrouwelijke hoofdpersonage een beetje als het gaat om karakterisering. Terwijl haar uiterlijke verschijning van een schattig meisje lijkt te zijn, past haar persoonlijkheid meer bij een tomboy en zelfs een onhandige kant tijdens haar debuut. Haar interacties met Eiirchou kunnen soms ook onhandig overkomen. Dit blijkt uit hun eerste ontmoeting wanneer Natsu per ongeluk Eiirchou’s notities verpest door haar klunzige acties. Maar dat wil niet zeggen dat ze een kluns is, want op het veld kan ze echt schitteren als een superster. De relatie die ze heeft met Natsu is iets wat ik zou omschrijven als onschuldig en charmant. Maar tegelijkertijd is hun band niet helemaal gericht op een persoonlijk niveau. Het wordt duidelijk getoond (of op zijn minst geïmpliceerd) dat Eiirchou een oogje heeft op Natsu. Aan de andere kant is het moeilijk te zeggen dat Natsu hetzelfde voor hem voelt. Omdat de show zich meer richt op competitie, is de ontwikkeling van de romance tussen de duo’s subtiel en dicht. Er is ook een hint van een potentiële driehoeksverhouding als een ander meisje in beeld komt. Maar dat gebied wordt nooit verkend. Verwacht uiteindelijk niet dat deze serie een Romeo & Juliet liefdesverhaal wordt.
Hoewel het verhaal fictief is, is er verrassend veel realisme. De serie toont Eiirchou’s leven in zijn perspectief en hoe het elke dag voor hem is in het begin. Of het nu thuis is of op school, het is gemakkelijk om te beseffen wat voor soort persoon hij is – verantwoordelijk, vastberaden, en ook volhardend als het op iets aankomt. Maar op het veld wordt tennis op twee manieren dynamisch verkend. Op de ene manier laat Eiirchou’s nieuweling de kijkers uit de eerste hand de mechanica van het spel zien, zoals de basisbeginselen. Termen als love, ace, seed, lob, spin, volley, en andere worden in beknopte details getoond en uitgelegd. Dan is er de feitelijke uitleg door externe partijen en in Eiirchou’s aantekeningen met betrekking tot verschillende strategieën die worden gebruikt. De show besteedt een behoorlijke hoeveelheid tijd in het begin om het publiek dat niet bekend is met het tennisspel de algemene aspecten te laten zien.
Inderdaad, de show is charmant met een solide cast van personages en geloofwaardige komedie. Het begrijpt de premisse en levert dat fundamenteel in de ogen van Eiirchou. Maar voor het personage zelf, kan zijn persoonlijkheid een gemengde zak zijn. Sommige mensen houden van zijn vastberaden persoonlijkheid, maar zijn vasthoudendheid kan vervelend worden. Het is ook makkelijk om hem te bestempelen als het ‘aardige jongen’-type en iemand die moeilijk uit de vriendenzone te krijgen is. Zoals eerder gezegd, is de romantiek van de serie dicht en dat geldt ook voor Natsu als het gaat om haar liefdesleven. In feite wordt veel tijd besteed aan Eiirchou’s vooruitgang als tennisspeler in plaats van zijn persoonlijke leven. Tekortkomingen kunnen ook worden teruggevoerd op de komedie zelf. Soms voelt het vlak aan. Andere keren is het vreemd uitgebalanceerd, lijkt het geforceerd, en ontbreekt het in het algemeen met vreemde timings. De dialogen van de personages voelen ook repetitief aan. En nu we het daar toch over hebben, het verhaal zelf is ook zo behandeld. Gebaseerd op manga, is de bewerking getrouw maar heeft ook anime origineel materiaal dat enkele belangrijke factoren verwaarloost. Zoals verwacht van Studio Pierrot, zal niet iedereen krijgen wat hij wil. Gelukkig is een seizoen 2 bevestigd, dus verwacht nieuwe rivalen en een heel continent van een reis voor onze tennisspeler te verkennen.
Visueel wijs, de karakter ontwerpen zijn matig. Niets valt echt op voor het hoofdpersonage Eiirchou behalve zijn kapsel dat bijna op een haan lijkt. Aan de andere kant is Natsu ontworpen als een gracieus meisje met tomboy-achtige kenmerken. Haar korte haar en atletische karakter zijn daar een duidelijk bewijs van. Andere personages zijn duidelijk vormgegeven. Met name Takuma valt op door zijn uitdrukkingen als een ferme concurrent en een ijzersterk figuur. De animatie voor de achtergronden en het interieur van de spelinstellingen kan worden omschreven als een gemengde zak. Niets springt eruit indrukwekkend als sommige game-play bewegingen voelt als gewassen uit, terwijl andere tijden heeft indrukwekkende camerahoek functies. De positieve kant is dat de show geen gebruik maakt van shock footage of fan service om het publiek te verleiden. In plaats daarvan is het eenvoudig en realistisch genoeg om de boodschap van de show te typeren.
Soundtrack kan kleurrijk zijn en lijkt dat ook bij de meeste gelegenheden. Tijdens veel wedstrijden is de OST consistent om aan te sluiten bij de intensiteit van een wedstrijd. Tijdens meer climatische momenten, de show bewijst zichzelf te kunnen omgaan met zijn manier om de levering over te brengen. De meeste stemmaniërismen lijken echter standaard en niets indrukwekkends. Maar als er één persoon is om op te letten, dan is het wel Takuma vanwege zijn stoïcijnse aard. De ‘bad boy’ houding die hij uitstraalt komt duidelijk naar voren in zijn egoïstische en arrogante stem in het begin. Ook het OP en ED lied illustreert een boodschap in het geloven van zijn motieven. In feite wordt in de laatste paar woorden van het OP lied “geloof in jezelf” genoemd als een moraal om iemands dromen te volgen vanaf babystapjes.
Baby Steps is min of meer ondergewaardeerd maar kan memorabel zijn als het gaat om een realistische reis. Eiirchou is daar een goed voorbeeld van, een persoon zonder natuurlijke vaardigheden maar die hard werkt om zijn dromen te volgen door middel van eenvoudige stappen. Zijn ontwikkeling als persoon en tennisser is boeiend om naar te kijken. En als rolmodel kunnen we van hem leren. Aan de andere kant is zijn persoonlijke ontwikkeling met andere personages niet zo indrukwekkend als het gaat om romantiek. Baby Steps brengt de meeste tijd door op de tennisbaan, met Eiirchou als hoogtepunt. En ondanks dat de serie niet mainstream is, is het een mooi voorbeeld van een tennisshowcase. De eerste babystap begint met de zwaai van dat racket.
lees meer
Geef een antwoord