1. Wat is celluloid?
Celluloid staat bekend als het eerste plastic. Celluloid is een merknaam. Van het eind van de 19e eeuw tot de jaren 1940 werden accessoires en verzamelobjecten van celluloid gemaakt. Het materiaal was wijd en zijd populair als vervanger van ivoor. De gele accessoires van celluloid met nerven lijken vaak op ivoor. In het verleden stond celluloid bekend als Frans ivoor. Hoewel veel mensen denken dat Celluloid ivoorkleurig is, werd dit materiaal ook versierd in levendige kleuren. Het is zeer duurzaam en celluloid antiek verkeert in de 21ste eeuw vaak nog in eersteklas staat.
2. Wie vond celluloid uit
ALEXANDER PARKES
29 december 1813 – 29 juni 1890
© Science Museum
Een korte geschiedenis van Celluloid:
In 1866 vond een Britse man genaamd Alexander Parkes Parkesine uit. Hij was gevestigd in Birmingham, Engeland. Het werd beschouwd als de eerste thermoplastische stof (een materiaal dat plastisch wordt bij verhitting). Aanvankelijk werd het gepatenteerd als een middel om kleding waterdicht te maken. In 1862 stelde de heer Parkes zijn uitvinding tentoon op de Grote Tentoonstelling van Londen, waar hij een bronzen medaille kreeg. Helaas ging de heer Parkes failliet voordat hij munt kon slaan uit zijn uitvinding.
Parkesine-kunststoffen werden gemaakt door nitrocellulose op te lossen in oplosmiddelen zoals alcohol of methanol. Eenmaal opgelost werd er kamfer &olie door de stof gemengd. Het is bekend dat het materiaal bij verhitting ontvlambaar is.
Nitrocellulose wordt gemaakt door cellulose te behandelen met geconcentreerd salpeterzuur. Cellulose is een structureel bestanddeel van de celwand van groene planten.
In de industriële setting komt cellulose vooral uit houtpulp & katoen.
In 1867 patenteerde Alexander Parkes’ zakenpartner, Daniel Spill, Xyloniet, een minder vluchtige formulering. Daniel Spill was de oprichter van de Xylonite Company (later de British Xylonite Company Ltd.)
JOHN WESLEY HYATT
(28 november 1837 – 10 mei 1920)
Naar verluidt was de fabrikant van biljartballen, Phelan & Collender, zo bezorgd dat de vraag naar biljartballen groter was dan het aanbod van ivoor, dat zij een beloning van $10.000 uitloofden voor iedereen die een levensvatbaar alternatief kon vervaardigen. Of dit John Wesley Hyatt al dan niet inspireerde weten we niet. Evenmin weten we of de prijs ooit is uitgereikt. Hyatt kocht echter het patent van Alexander Parkes & en begon experimenten uit te voeren met cellulosenitraat. Zijn doel was om biljartballen te produceren. Hyatt gebruikte ook ivoorstof, laken & schellak (een hars afgescheiden door de lakwants die na behandeling met ethanol vloeibare schellak maakt). In 1869 patenteerde hij een methode om biljartballen te bedekken met toevoeging van nitrocellulose. Hij, Peter Kinnear & de gebroeders Hyatt richtten de Albany Billiard Ball Company (1868-1986) van Albany in New York op. De gebroeders Hyatt begrepen dat kamfer een belangrijke plastificeerder was voor cellulosenitraat. Isaiah Hyatt gaf het materiaal in 1872 de naam ‘Celluloid’.
Celluloid werd al snel een zeer nuttig en duurzaam materiaal dat werd gebruikt ter vervanging van ivoren handvaten op babyrammelaars, besteksets en huishoudelijke artikelen. Mooie accessoires en sieraden van celluloid waren ook erg in trek. In de verwerkende industrie is celluloid zeer ontvlambaar en de productie ervan was tegen de jaren 1940 bijna stopgezet, omdat het werd vervangen door minder vluchtige materialen.
In de 21e eeuw wordt celluloid nog steeds gebruikt voor de vervaardiging van tafeltennisballen.
Celluloid Paris Souvenir Loose Powder Compact
3. Zijn celluloid poederdonsjes en accessoires waardevol?
In goede staat zijn celluloid poederdonsjes en accessoires zeer goed te verzamelen. In wezen is elk voorwerp waard wat iemand ervoor wil betalen. Het volgen van veilingresultaten kan helpen bij de waardebepaling. Bepaalde thema’s, bijvoorbeeld: Ballet, paardensport, hondachtigen, katachtigen, romantische en elegante thema’s / ontwerpen zijn zeer gewaardeerd & kunnen honderden ponden waard zijn.
4. Hoe kan ik de waarde van mijn Celluloid verzamelobjecten vinden?
De beste manier om erachter te komen hoeveel uw stuk waard is, is om het naar uw lokale veilinghuis te brengen voor een taxatie, er zijn ook taxatiediensten die worden aangeboden door sites zoals My Vintage Cash Cow die de moeite waard zijn om contact op te nemen over de waarde van uw items. Als een identiek item in dezelfde staat op de veiling komt, geeft dit je een goede indicatie van hoeveel een item waard is. Houd er rekening mee dat veiling-/winkelkosten en extra’s in de prijs zijn inbegrepen.
5. Waar vind ik antieke celluloid compacts?
Hier bij The Vintage Compact Shop hebben we een grote verscheidenheid aan prachtige vintage celluloid verzamelobjecten in prima en uitstekende staat. Onze brede collectie is het resultaat van vele jaren besteed verwerven van deze prachtige kleine items uit zowel online & offline bronnen.
Rare Celluloid ijdelheid & compact spiegels:
De ivoor-achtige kwaliteit van deze vroege plastic gemaakt ijdelheid kijken dure & luxe. Zeker de aantrekkingskracht van een niet-dierlijke vervanger voor ivoor is duidelijk. Celluloid is zeer duurzaam & zoals u kunt zien aan de poederverdichtingen lijkt het materiaal niet te zijn verouderd in de tijd die is verstreken sinds het werd gemaakt.
6. Hoe te bewaren:
In normale situaties zijn celluloid ijdelheden en accessoires veilig te gebruiken. Het is echter brandbaar en dus moet het uit de buurt van warmtebronnen worden gehouden, met inbegrip van vensterbanken en gebieden waar de zonnestralen het heet zullen maken. Ook als uw zolder warm wordt in de zomer is dit geen ideale plaats om celluloid te bewaren. Wij bewaren onze collectie graag in kartonnen dozen bekleed met zuurvrij vloeipapier. De dozen hebben luchtgaten zodat de verzamelobjecten kunnen ademen. Poederdonsjes bewaren we nooit in plastic zakken, want condensatie is slecht voor de spiegels. Het wordt als een goede gewoonte beschouwd om celluloid accessoires in hun eigen doos te bewaren. In de volgende paragraaf leest u waarom.
Hoewel wij nog nooit hebben meegemaakt dat celluloid kapot gaat, kan het gebeuren en dan kan salpeterzuurdamp vrijkomen. Dit tast metaal aan. Dit waarschijnlijk als gevolg van onjuiste opslag / vochtige omstandigheden. Er is gesteld dat celluloidrot “besmettelijk” is. Dit is geen juiste bewering. Echter, als andere voorwerpen werden opgeslagen met Celluloid in werkelijk slechte staat, waarbij damp vrijkomt, zullen deze dampen naburige voorwerpen van metaal aantasten.
7. Hoe kan ik zien of een voorwerp van celluloid is gemaakt?
De methode bij uitstek om te testen of een voorwerp van celluloid is gemaakt, is het onder de kraan te leggen en er heet water over te laten lopen. De geur van kamfer zal bevestigen dat het accessoire van celluloid is gemaakt. Indien uw antieke celluloid spiegels, opgeplakte motieven of folie bevat, is grote voorzichtigheid geboden bij het uitvoeren van deze test. Water kan spiegels en folie ruïneren. De hitte van het hete water kan de lijm oplossen. Wij raden af om water over kostbare verzamelobjecten te laten lopen.
8. Hoe maak ik celluloid accessoires schoon?
Veel verzamelaars keuren het af als antiek en vintage voorwerpen worden schoongemaakt. Hoe langer je een verzamelaar bent, hoe meer je dit standpunt begrijpt. Het is alsof het voorwerp authentieker is met het patina dat het in de loop der tijd heeft gekregen, dan wanneer het wordt opgepoetst om het er als nieuw uit te laten zien. Ook de zelfverachting die je voelt als je een perfect goed voorwerp hebt verpest door het verkeerd schoon te maken, is moeilijk te verdragen. Als u echter echt vindt dat u uw celluloid accessoire moet schoonmaken, kunt u vuil verwijderen met een zeer zachte doek die slechts licht vochtig is. Droog het voorwerp daarna grondig met een zachte droge doek (niet met een warmtebron) en laat het staan op een plaats uit de buurt van warmtebronnen. Pas als het geheel droog is, terugplaatsen in de opbergruimte.
Celluloid compact spiegels.
Geef een antwoord