Wat zijn algen?

Algen zijn eenvoudige waterplanten die in vrijwel alle wateren van Missouri voorkomen. In tegenstelling tot andere planten, hebben algen geen echte stengels, bladeren en wortels. Algen zijn een basisonderdeel van een complex aquatisch voedselweb, dat de energie van de zon omzet in een vorm die nuttig is voor ander aquatisch leven. Tijdens dit proces produceren algen ook zuurstof, die goed is voor meer dan 50 procent van de zuurstof in onze atmosfeer. Algen komen voor in drie basisvormen: planktonisch, draadvormig en macrofytisch.

Planktonalgen zijn eencellige, microscopisch kleine plantjes die vrij in het water zweven. Wanneer deze planten extreem overvloedig aanwezig zijn of “bloeien”, kleuren zij het vijverwater groen. Soms kunnen ze het water ook een andere kleur geven, zoals geel, grijs, bruin of rood.

Filamenteuze algen komen voor als fijne groene draden en vormen drijvende matten die door de vijver bewegen als er wind staat. Deze soort algen zit ook vaak vast aan rotsen, onder water staande bomen, andere waterplanten en bootdokken. Filamenteuze algen worden ook wel “vijvermos” of “vijvervuil” genoemd.

Macrofytische algen lijken op echte planten omdat ze zich aan de bodem vasthechten en stengels en bladeren vormen. De meest voorkomende macrofytische alg in Missouri wordt chara of muskusgras genoemd (vanwege de sterke muskusgeur). Chara voelt ruw aan vanwege de kalk (calciumcarbonaat) op het oppervlak, waardoor het een andere naam heeft gekregen: steenkruid.

Algenproblemen

Zoals veel dingen die ons ten goede komen, kan ook een teveel aan algen een probleem zijn. Overmatige bloei van planktonische algen kan smaak- en geurproblemen in drinkwater veroorzaken en soms zelfs vissterfte. Filamenteuze algen en macrofytische algen vormen vaak een dichte begroeiing die vissen, zwemmen en andere recreatieve doeleinden vrijwel onmogelijk maakt. Een totale bedekking kan de penetratie van zonlicht beperken en de productie van zuurstof en voedingsstoffen die nodig zijn voor een goede visgroei beperken.

Soms kunnen bepaalde soorten algen, blauwalgen of cyanobacteriën genaamd, toxines produceren die bij mensen ziekte en bij dieren zelfs de dood kunnen veroorzaken. Als de overvloed aan algen het beoogde gebruik van de vijver in de weg staat, moet een bestrijdingsmethode worden overwogen.

Algenbestrijding

Algenproblemen worden meestal veroorzaakt door een overvloed aan voedingsstoffen (stikstof en fosfor) in de vijver. Vanaf het moment dat een vijver wordt aangelegd, wordt deze een bezinkbekken voor voedingsstoffen die worden aangevoerd vanaf het land dat erin afwatert (het stroomgebied van de vijver). Hoe ouder een vijver wordt, hoe meer voedingsstoffen hij heeft opgehoopt en hoe vatbaarder hij is voor algenproblemen. Afspoeling van bemeste velden, gazons, weilanden, voederplaatsen, septische tanks en loogvelden versnellen de belasting met voedingsstoffen en de algengroei in de vijver. Als de vijver oud is en ondiep is geworden door ophoping van zwarte modder op de bodem, kunt u overwegen de vijver leeg te laten lopen, droog te maken en uit te diepen. Verwijder het uitgegraven materiaal uit de waterscheiding van de vijver.

Planning

Voorkom overmatige algengroei voordat het gebeurt door een goede planning van uw vijver. Aangezien de meeste algenproblemen worden veroorzaakt door een teveel aan voedingsstoffen, is het voorkomen dat deze voedingsstoffen in de vijver terechtkomen de beste manier om uw vijver gezond te houden. Vermijd fosforhoudende tuinmest op plekken die in de vijver afwateren om de kans op overlast door plantengroei te verkleinen. Als u overtollige voedingsstoffen niet kunt verwijderen, zijn er drie manieren om voedingsstoffen uit het afvloeiende water te filteren.

  1. Verminder de plaatselijke toevoer van voedingsstoffen door betegeling, of door een waterafleidingterras aan te leggen onder de bron van de voedingsstoffen om het afvloeiende water weg te leiden van de vijver.
  2. Het aanleggen van kleine slibvangvijvers (4 tot 6 meter diep) in het stroomgebied is een andere manier om voedingsstoffen af te voeren.
  3. Er moet een bufferstrook (van ten minste 100 meter) van gras en bomen rond de rand van de vijver worden aangelegd en onderhouden. In combinatie met een helling van 3:1 aan de oever tot een diepte van ten minste 1,5 m, zal een bufferstrook de mogelijkheden voor macrofytische algen en andere wortelende planten om tot hinderlijke niveaus in de vijver te groeien, verminderen.

Een goed aangelegd meer of vijver met voldoende diepte, een goed beheerd stroomgebied en een gevarieerde waterplantengemeenschap die 30-40 procent van de oever van de vijver bedekt, zal minder problemen hebben met hinderlijke algen dan ondiepe vijvers waar wortelende waterplanten ontbreken.

Voor meer informatie over deze en andere waterscheiding- en landbouwpraktijken kunt u terecht bij uw plaatselijke Natural Resource Conservation Service-kantoor.

Mechanische bestrijding

Mechanische bestrijding houdt in dat de vegetatie met de hand wordt verwijderd. Matten van draadalgen kunnen worden verwijderd met een hark, zegen, of draadzeef. Deze bestrijdingsmethode is echter zeer arbeidsintensief en biedt slechts tijdelijke bestrijding. In sommige gevallen lijken de algen net zo snel te groeien als ze worden weggehaald. Mechanische bestrijding is praktisch wanneer ze wordt gebruikt in combinatie met chemische bestrijdingsmethoden, of als onderhoudsbehandeling rond zwem- of visplaatsen voor een occasioneel speciaal evenement.

Algen die uit de vijver worden verwijderd, moeten onder de dam van de vijver worden gedeponeerd om ervoor te zorgen dat de voedingsstoffen die in de vegetatie vastzitten, niet opnieuw in de vijver terechtkomen. De algenlaag aan het vijveroppervlak kan soms onder controle worden gehouden met een waterpomp die de bovenste laag water in de vijver laat circuleren. Voor meer informatie over het juiste gebruik van oppervlaktewaterpompen kunt u contact opnemen met het regionale visserijpersoneel van het MDC.

Biologische bestrijding

Biologische bestrijding is het gebruik van dieren, insecten of ziekten om de hoeveelheid overlast veroorzakende planten te verminderen. Graskarpers zorgen niet voor een effectieve biologische bestrijding van draadalgen in visvijvers. Hoewel zeer hoge dichtheden van kleine graskarpers de draadalgen hebben teruggedrongen in vijvers met visbroedplaatsen die geen wortelende planten bevatten, zullen deze vissen overschakelen op andere planten (indien beschikbaar) zodra de vissen groter worden dan 5 centimeter. Het uitzetten van graskarpers van 3 tot 5 centimeter in vijvers met largemouth bass kan ertoe leiden dat de graskarpers door de baars worden opgegeten voordat ze de kans krijgen om uit te groeien. Het uitzetten van grote hoeveelheden graskarper in visvijvers kan er uiteindelijk toe leiden dat alle nuttige wortelende planten verdwijnen. Dit kan de groei van draadalgen en planktonalgen bevorderen doordat voedingsstoffen uit wortels vrijkomen nadat deze zijn verteerd.

Chemische bestrijding

Richtlijnen, beperkingen en waarschuwingen

Voordat u chemicaliën gebruikt, moet u rekening houden met de mogelijke besmetting van huishoudelijk water en de wachtperioden voor het besproeien van vee, het eten van vis, zwemmen en irrigatie. Algenbestrijding met chemicaliën werkt het beste als de watertemperatuur boven de 60 graden Fahrenheit is en algenmatten worden opgebroken terwijl de chemicaliën worden toegepast.

Om zuurstofgebrek en een mogelijke vissterfte te voorkomen, moet u niet behandelen als de watertemperatuur boven de 80 graden Fahrenheit is en slechts 1/4 tot 1/3 van de vegetatie per keer behandelen.

Laat 10-14 dagen tussen opeenvolgende behandelingen zitten. Chemicaliën geven geen permanente controle, dus herhaalde behandelingen zijn meestal nodig om de algen op het gewenste niveau te houden. Vergeet niet dat de langetermijneffecten van de meeste herbiciden op het milieu niet goed bekend zijn.

Aanbevolen herbiciden voor algenbestrijding

De afdeling beveelt Cutrine Plus (vloeibaar), Cutrine Plus (korrelvormig), en Kopersulfaat aan voor planktonische algen, draadalgen, en macrofytische algen. Hoewel deze chemicaliën door het personeel van MDC worden aanbevolen en betrouwbaar zijn gebleken, kunnen ook andere chemicaliën geschikt zijn voor de bestrijding van aquatische onkruiden. Plaatselijke land- en tuinwinkels hebben deze herbiciden vaak in voorraad.

Download de Aquaguide hieronder voor aanvullende informatie over aanbevolen chemicaliën en het bepalen van de benodigde hoeveelheid herbicide. Neem voor meer informatie contact op met uw plaatselijke MDC-kantoor.