Voor veel mensen is het geluid van hamburgers die sissen op de grill genoeg om hun mond te laten watertanden. Het grillen van hamburgers is een geweldige gelegenheid om tijd door te brengen met familie en vrienden, of het nu tijdens een zomerfeest in de achtertuin is of tijdens een tailgating in de herfst. Maar het grillen van hamburgers kan ook leiden tot braken, diarree en alle andere gezondheidseffecten die geassocieerd worden met door voedsel overgedragen ziekten.
Om u en uw geliefden te helpen voorkomen dat u dit grilseizoen moet overgeven, spraken we met NC State University voedselveiligheidsdeskundige Ben Chapman. En hij gaf ons deze vijf dingen om te onthouden als het gaat om het maken van een heerlijke (en veilige) hamburger.
1) Kleur Stinkt. De meeste mensen denken dat je aan de kleur van het vlees kunt zien of een hamburger gaar is. Die mensen hebben het mis.
“Een hamburger kan ondergaar zijn, en onveilig, maar nog steeds bruin in het midden zijn,” zegt Chapman. “Of een hamburger kan goed gaar zijn, en veilig, maar nog steeds roze of rood zijn. Kleur wordt bepaald door een heleboel andere factoren dan temperatuur.”
En je wilt er echt zeker van zijn dat je hamburger goed gaar is. Gemalen rundvlees is gekoppeld aan door voedsel overgedragen ziekten veroorzaakt door Shiga toxine-producerende E. coli (STEC) en Salmonella, terwijl gemalen kalkoen en kip zijn gekoppeld aan Salmonella en Campylobacter.
2) Temperatuur Regels. De enige manier om zeker te zijn dat uw hamburger veilig gaar is, is om deze basisregels met betrekking tot tijd en temperatuur in acht te nemen:
- Voor rundvlees en bizon, hamburgers moeten worden gekookt totdat hun interne temperatuur 155 graden Fahrenheit bereikt (en blijft op die temperatuur gedurende 15 seconden), of totdat de interne temperatuur 160 °F bereikt;
- Voor kip en kalkoen, hamburgers moeten worden gekookt tot 165 graden Fahrenheit.
En dat betekent dat je een thermometer nodig hebt; bij voorkeur een digitale, tipgevoelige thermometer.
“Wijzerplaatthermometers zijn vaak onnauwkeurig en onbetrouwbaar,” zegt Chapman. “Plus, digitale thermometers maken je een betere kok – je hebt minder kans om je vlees te overkoken als je er een gebruikt.”
Daarnaast wil je ervoor zorgen dat je de temperatuur van je hamburgers op meerdere plaatsen controleert, omdat de temperatuur op verschillende plaatsen in een enkele hamburger kan variëren met maar liefst 20 graden Fahrenheit.
3) Grind-It-Yourself is niet veiliger. Sommige mensen denken dat het kopen van biefstuk en het malen van hun eigen hamburger veiliger is dan het kopen van gemalen rund. Dat is het niet.
“Dezelfde ziekteverwekkers die we in gemalen rundvlees vinden, worden ook gevonden aan de buitenkant van heel spiervlees,” zegt Chapman. “En met de risico’s van gemalen rundvlees, omdat Shigatoxine-producerende E. coli als een verv in- vervalser wordt beschouwd, zoekt de industrie er veel nauwkeuriger naar. Er zijn geen gegevens die aantonen dat het malen van je eigen rundvlees veiliger is, en als je iets maalt dat niet bedoeld is om te worden gemalen, kun je in feite je risico verhogen.”
4) Alle gemalen vlees brengt risico’s met zich mee. Maar die risico’s verschillen. STEC komt bijvoorbeeld veel vaker voor in gemalen rundvlees dan in gemalen gevogelte, terwijl Campylobacter veel vaker voorkomt in gemalen kalkoen en kip. Beide ziekteverwekkers kunnen zowel acute als langdurige ziekten veroorzaken – maar ziekten veroorzaakt door STEC hebben een grotere kans om fataal te zijn.
Met andere woorden: kook je hamburgers op een veilige temperatuur. Vooral als u die hamburgers zult serveren aan kinderen, oudere volwassenen, of mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem (zoals patiënten die chemotherapie ondergaan).
5) Het is niet alleen koken. Zelfs als je een hamburger goed kookt, kun je nog steeds ziek worden als je het rauwe vlees niet goed behandelt. Dat komt door “kruisbesmetting”, waarbij ziekteverwekkers van het ongekookte voedsel worden overgedragen op voedsel dat klaar is om te eten.
“In het algemeen hebben voedselgedragen ziekteverwekkers een overdrachtspercentage van 10 procent,” zegt” Chapman. “Dus als er 10.000 kolonievormende eenheden, of cellen, in het rauwe vlees zitten dat je met je hand aanraakt, dan zouden er gemiddeld 1.000 van hen op je hand overgaan. Als je vervolgens een broodje hamburger aanraakt zonder je hand te wassen, kun je 100 van die cellen overbrengen op het broodje en – uiteindelijk – in je mond.
“Om kruisbesmetting te voorkomen, moet je ervoor zorgen dat het bord waarop de rauwe hamburgers lagen, wordt schoongemaakt en ontsmet voordat ander voedsel het aanraakt (inclusief de gekookte hamburgers),” zegt Chapman. “Je moet ook al het gereedschap dat het rauwe vlees aanraakt, zoals tangen of flippers, schoonmaken en ontsmetten, en zorg ervoor dat je je handen wast elke keer dat je rauw vlees aanraakt.”
Nou…. wie wil er kaas op hun?
Geef een antwoord