Download een PDF van deze bron

Elk jaar komen honderdduizenden mensen bijeen om deel te nemen aan wandeltochten voor borstkanker in steden in de hele VS. Sinds de eerste borstkankerwandelingen in de jaren tachtig van de vorige eeuw zijn ze uitgegroeid tot een van de meest gebruikelijke manieren voor mensen om te proberen iets aan borstkanker te doen.

Sommige van deze wandelingen zijn enorme aangelegenheden geworden die worden georganiseerd door liefdadigheidsinstellingen met een budget van meerdere miljoenen dollars en gesponsord door bedrijven met een budget van meerdere miljarden dollars die miljoenen inzamelen om “een einde te maken aan borstkanker”. En toch wordt elk jaar bij 250.000 vrouwen borstkanker vastgesteld en sterven nog steeds 40.000 vrouwen aan deze ziekte.

Al sinds de jaren negentig vragen Breast Cancer Action-leden en andere vrouwen die door borstkanker zijn getroffen, zich af hoeveel invloed deze wandelingen eigenlijk hebben op de ondersteuning van vrouwen en het redden van hun leven. Nu deze wandelingen groter zijn geworden en nauwer verbonden zijn met bedrijven, zijn deze vragen dringender dan ooit.

Als u er zeker van wilt zijn dat uw tijd en geld echt een verschil maken, zijn hier vier eenvoudige vragen die u kunt stellen voordat u deelneemt aan of doneert aan een borstkankerwandeling:

Hoeveel geld dat met de wandeling wordt opgehaald, gaat naar borstkankerprogramma’s?

Organisaties promoten hun wandeltochten door te suggereren dat het geld dat door wandelaars wordt opgehaald rechtstreeks naar de ondersteuning van borstkankerprogramma’s gaat.

Maar de realiteit is dat een groot deel van het opgehaalde geld vaak niet wordt verantwoord. Financiële gegevens van het evenement zijn niet altijd openbaar of niet beschikbaar in een duidelijk, begrijpelijk formaat. Dit maakt het achterhalen van hoeveel geld naar borstkankerprogramma’s gaat, hoeveel naar het organiseren van de wandeling zelf, en hoeveel naar elders gaat een vaak onmogelijke taak of een taak die veel tijd en middelen vergt. Deze informatie zou gemakkelijk te vinden moeten zijn, vooral omdat sommige wandelingen vereisen dat mensen een groot bedrag inzamelen om deel te nemen.

Bijvoorbeeld, The AVON 39 Walk to End Breast Cancer vereist dat deelnemers $ 1.800 inzamelen en vermeldt op haar website dat dit geld wordt gegeven “aan lokale, regionale en nationale borstkankerorganisaties.” In 2015 werd er in totaal ongeveer 18 miljoen dollar aan dergelijke organisaties gegeven in de vorm van subsidies. Toch werd er ongeveer $34 miljoen opgehaald met deze evenementen (een getal dat we alleen konden vinden door het persbericht van elk van de wandelingen die Avon in 2015 hield op te zoeken en de getallen bij elkaar op te tellen). Dit betekent dat 47% (of $ 16 miljoen) van het geld dat is opgehaald uit de wandelingen van 2015 niet openbaar wordt verantwoord.

Welke borstkankerprogramma’s zullen de wandeling financieren?

Organisaties promoten hun wandelingen door te suggereren dat het geld dat door deelnemers aan de wandeling wordt opgehaald, naar borstkankerprogramma’s gaat die het leven van vrouwen redden.

Maar de realiteit is dat organisaties die wandelingen organiseren deelnemers soms misleiden door het ingezamelde geld te gebruiken om ineffectieve inspanningen te financieren, zoals lege bewustzijns- of vroege detectieprogramma’s, die het aantal sterfgevallen door borstkanker niet hebben verminderd. Ondertussen blijven onderzoeksprogramma’s die zwaar ondergefinancierd blijven, onder meer die welke de milieuverbanden met borstkanker onderzoeken die zouden kunnen voorkomen dat vrouwen in de eerste plaats borstkanker krijgen en die welke uitgezaaide borstkanker onderzoeken zodat minder vrouwen aan de ziekte sterven.

Zo suggereert bijvoorbeeld alleen al de naam van de Susan G. Komen Race for the Cure® Series dat het geld dat met deze wandelingen wordt ingezameld, naar onderzoek gaat. Maar op de website van Komen staat dat slechts 25% van het ingezamelde geld naar hun “research and training grants program” gaat, een categorie die niet eens laat zien hoeveel geld er naar onderzoek gaat. Komen wordt al lang bekritiseerd om hun kleine percentage van investeringen in onderzoeksfinanciering. Een groot deel van het budget van Komen gaat naar “bewustmaking” en programma’s voor vroege opsporing.

Vergroten de sponsors van de wandeling het risico van vrouwen op borstkanker?

Organisaties promoten hun bedrijfssponsors als oprecht begaan met vrouwen met borstkanker.

Maar de realiteit is dat sommige bedrijven en organisaties die betrokken zijn bij borstkankerwandelingen hun eigen winst boven de gezondheid van vrouwen stellen door pinkwashing. Pinkwashing is een term die we in 2002 hebben bedacht om een bedrijf of organisatie te beschrijven die beweert zich te bekommeren om borstkanker, maar tegelijkertijd producten maakt of promoot die in verband worden gebracht met de ziekte.

Zo organiseert de Avon Foundation elk jaar meerdaagse borstkankerwandelingen in steden door het hele land. Maar Avon Products, het miljardenbedrijf dat achter de stichting zit, gebruikt chemicaliën in zijn make-up die in verband worden gebracht met een verhoogd risico op borstkanker. Avon is al lang het doelwit van activisten om kankergerelateerde ingrediënten zoals methylparaben uit haar cosmetica te verwijderen, een chemische stof waarvan is vastgesteld dat hij het risico op borstkanker verhoogt en de behandeling van borstkanker belemmert.

4. Geeft de wandeling een eenzijdig beeld van borstkanker dat sommige vrouwen buiten beschouwing laat?

Organisaties promoten hun wandelingen door te suggereren dat het overwinnen van een borstkankerdiagnose net zo eenvoudig is als hard vechten, een jaarlijkse mammografie laten maken en positief denken.

De realiteit is echter dat borstkanker een complexe, verwoestende ziekte is. Geen enkele hoeveelheid individuele wilskracht, screening of positief denken kan vrouwen beschermen tegen het ontwikkelen van uitgezaaide borstkanker, een ongeneeslijke diagnose die elk jaar 40.000 vrouwen doodt. En voor patiënten die geen uitgezaaide borstkanker ontwikkelen, kan de ziekte nog steeds een levenslange fysieke, mentale, emotionele en financiële last achterlaten. Maar van de vrouwen die ze gebruiken in hun marketingmateriaal tot de vrouwen die ze vieren tijdens de wandeltocht zelf, leggen organisaties die wandeltochten organiseren maar al te vaak de nadruk op gezond uitziende vrouwen en verhalen over triomfantelijke overleving door te “vechten als een meisje” en kanker te “verslaan”.

Voor veel vrouwen, vooral diegenen die leven met uitgezaaide borstkanker, hebben zich bijvoorbeeld jarenlang vervreemd gevoeld door de grote borstkankerwandeltochten. In de documentaire Pink Ribbons, Inc. legt wijlen Sandy Kugelman uit hoe het afschilderen van borstkanker als een ziekte die verslagen kan worden kwetsend is omdat het voorbijgaat aan het feit dat vrouwen buiten hun schuld aan de ziekte sterven: “Je kunt die boodschap niet hebben en dan mensen die sterven niet zien als mensen die op de een of andere manier hun strijd niet hebben verloren … hun strijd. Want waarom? Misschien hebben ze niet hard genoeg geprobeerd. … Dat soort pijnlijke boodschappen – het is gewoon verkeerd.”

Alternatieven voor borstkankerwandelingen:

Er zijn veel zinvolle manieren om een actieve rol te spelen bij het aanpakken en beëindigen van de borstkankerepidemie. Als u de bovenstaande vragen niet naar tevredenheid kunt beantwoorden, kunt u deze alternatieve manieren om actie te ondernemen overwegen:

1. Neem contact op met organisaties en bedrijven die borstkankerwandelingen organiseren om antwoorden te krijgen op de bovenstaande vragen en eis vervolgens veranderingen die u wilt zien.

2. Word vrijwilliger voor of geef rechtstreeks aan een borstkankerorganisatie die werk doet dat u belangrijk vindt en die geen geld aanneemt van pinkwashing-bedrijven die profiteren van de ziekte ten koste van onze gezondheid.

3. Leer meer en onderwijs anderen over de geschiedenis en de politiek van de borstkankerbeweging door het organiseren van een filmvertoning van de documentaire Pink Ribbons, Inc.

4. Deel uw verhaal om anderen te helpen kritisch na te denken over deze fondsenwervingsevenementen.