Een van de redenen waarom fictieve universa zoals die in Star Wars of Star Trek zo populair zijn, is dat ze ons een werkelijkheid laten zien waarin overal hoop mogelijk is. In de eerste leidt verkenning van de ruimte tot een onafhankelijke geest waarin het lot van iemands cultuur en identiteit op het spel staan door een ijverige regering. In het laatste geval overwint de mensheid haar kernproblemen van conflict, honger en armoede om grote ontdekkingsreizigers van de ruimte te worden.

Ontelbare science-fiction romans en verhalen door de jaren heen laten ons zien dat het verkennen van de ruimte opwindend en winstgevend zou kunnen zijn. Wat we niet altijd bespreken zijn de potentiële gevaren en kosten die zo’n actie ook voor ons met zich mee zou brengen. Toen Europese kolonisten als ontdekkingsreizigers naar het Caribisch gebied kwamen, verloren sommige stammen tot 90% van hun bevolking als gevolg van de introductie van nieuwe ziekten.

Als we zouden beginnen met het verkennen van buitenaardse werelden of het tegenkomen van nieuw leven, zou onze hele planeet dezelfde problemen kunnen ervaren als die eilandstammen.

Daarom is het van cruciaal belang om de voor- en nadelen van ruimteverkenning te onderzoeken voordat deze missies worden gelanceerd om ervoor te zorgen dat we allemaal het best mogelijke resultaat kunnen bereiken.

Lijst van de voordelen van ruimteverkenning

1. Ruimteverkenning stelt ons in staat ons voor te bereiden op mogelijke gevaren.
Het heelal is een uitgestrekte plaats waar verborgen gevaren bijna overal op de loer kunnen liggen. Zelfs als je alleen naar ons zonnestelsel kijkt, zijn er asteroïde- en komeetbedreigingen die onze planeet zouden kunnen verwoesten als er een inslag zou plaatsvinden. Het verkennen van de ruimte geeft ons de kans om deze gevaren van tevoren op te sporen en een ontmoeting voor te bereiden die zou kunnen helpen om ons ras te behouden.

Dan zijn er de interstellaire items om te overwegen. Oumuamua, of 11/2018 U1, werd in 2017 ontdekt door de Pan-STARRS1-telescoop van de Universiteit van Hawaï met financiering van het Near-Earth Object Observations Program. Oorspronkelijk werd gedacht dat het een asteroïde was, daarna een komeet omdat hij versnelde en tot 10 keer zo lang was als hij breed was. Deze objecten zouden ook interstellaire inslagen kunnen veroorzaken.

2. Het geeft ons meer informatie over ons zonnestelsel, melkwegstelsel, en universum.
Wanneer we de moeite nemen om de ruimte te gaan verkennen, dan kunnen we tegelijkertijd nieuwe waarheden over onze planeet en cultuur ontdekken. De informatie die we uit deze studies halen, kunnen we vervolgens toepassen op onze STEM-bronnen hier thuis. NASA-technologieën die oorspronkelijk voor ruimtevaartprogramma’s zijn ontwikkeld, omvatten infrarode oorthermometers, LED-verlichting, ventriculaire hulpapparaten, anti-icing-systemen en zelfs temperschuim.

Omdat het van ons vereist dat we innoveren om naar de sterren te reiken, creëren onze inspanningen om kritieke problemen op te lossen tegelijkertijd kansen om het leven hier op onze planeet beter te maken.

3. Het verkennen van de ruimte is een van de weinige menselijke inspanningen die grenzen overschrijden.
Er zijn momenteel 72 landen die beweren een ruimteprogramma te hebben, maar er zijn er slechts drie die een werkende ruimtevaartorganisatie van de overheid hebben: China, Rusland en de Verenigde Staten. Ondanks de politieke conflicten die zich tussen deze landen voordoen, vormt hun vermogen om bemande ruimtevluchten uit te voeren de gouden standaard voor toekomstige exploratie-inspanningen. Slechts 14 van de 72 naties die in deze ruimte opereren hebben zelfs een basis lanceercapaciteit en zes (met toevoeging van Europa, India en Japan) hebben het vermogen om meerdere satellieten te lanceren of te bergen.

Omwille van de kosten en middelen die nodig zijn om ruimtevluchten te realiseren, werken de overblijvende naties samen met degenen die het vermogen hebben tot een volledige lancering om dit aspect van het menselijk bestaan te beheren. Dit streven is een van de weinige manieren waarop mensen uit alle naties samenwerken zonder conflicten.

4. We kunnen de mensheid op een andere manier zien met ruimteverkenning.
Carl Sagan stelde voor dat de Voyager 1 een foto van de Aarde nam terwijl hij 4 miljard mijl ver weg was op meer dan 30 graden boven het eclipticavlak. Op die foto is onze planeet te zien als een sikkel van 0,12 pixel. Al onze conflicten, politieke gevechten, successen, mislukkingen, liefde, verlies en leven spelen zich af op deze ene tiende van een pixel. In het bereik van een universele lens zijn wij slechts een klein lichtpuntje, een hoeveelheid van ontelbare anderen.

“Kijk nog eens naar dat puntje,” schreef Sagan. “Dat is hier. Dat is thuis. Dat zijn wij. Daarop heeft iedereen die je liefhebt, iedereen die je kent, iedereen van wie je ooit hebt gehoord, ieder mens die er ooit was, zijn leven doorgebracht. Het geheel van onze vreugde en ons lijden, duizenden zelfverzekerde religies, ideologieën en economische doctrines, elke jager en foerageerder, elke held en lafaard, elke schepper en vernietiger, elke koning en boer… elke heilige en zondaar in de geschiedenis van onze soort leefde daar – op een stofdeeltje hangend in een zonnestraal.”

5. Ruimteverkenning geeft ons toegang tot nieuwe grondstoffen.
Toen we begonnen satellieten de ruimte in te lanceren, stelde dat ons in staat nieuwe grondstofvoorraden op onze planeet te vinden waar we toegang toe konden krijgen om het leven hier gemakkelijker te maken. Als we deze technologie toepassen als uitbreiding op de rest van ons zonnestelsel, dan geeft het ons hetzelfde voordeel om mineralen, kostbare metalen, en zelfs nieuwe materialen te vinden die we kunnen gebruiken. Hoewel de kosten van de verkenning van de ruimte hoog zijn, geeft dit voordeel ons een manier om die kosten enigszins te compenseren. Er is zelfs de mogelijkheid dat het op een dag winstgevend wordt als we deze inspanningen van genoeg kapitaal kunnen voorzien.

6. Investeringen in ruimte-exploratie creëren echte economische voordelen in eigen land.
De regeringen die het grootste deel van onze infrastructuur voor ruimte-exploratie leveren, hebben meer dan 20.000 mensen per agentschap in dienst die directe positieve economische gevolgen voor hun gemeenschap hebben. Er zijn particuliere bedrijven die kijken naar de potentiële voordelen van deze industrie en ook bijdragen aan dit voordeel, zoals SpaceX en hun duizenden medewerkers.

Mensen uit alle lagen van de bevolking dragen elke dag bij aan de ruimte-exploratie, variërend van astronomen tot echte raketwetenschappers. Hoewel veel van deze programma’s worden gefinancierd door de belastingbetaler, dragen de lonen, de productie en de indirecte investeringen meer dan 70% meer bij aan de totale waarde op lokaal niveau in vergelijking met elke dollar die in de Verenigde Staten wordt uitgegeven. Deze mogelijkheden stelt ons in staat om veel verschillende gebieden van studie te verkennen in aanvulling op wat er wacht in het heelal ook.

7. Iedereen kan een ruimteverkenner worden.
Verkenning van de ruimte hoeft niet te betrekken sterrenschepen, ruimtestations, of intergalactische reizen. Als je een telescoop bezit en naar de hemel kunt kijken, dan kun je dit element van het menselijk bestaan omarmen. Onze wetenschappers hebben dit voordeel naar een hoger niveau getild met de Hubble-ruimtetelescoop, die meer dan 1 miljoen waarnemingen heeft gedaan in de bijna 30 jaar dat hij in gebruik is. We hebben met deze technologie al een aantal ongelooflijke ontdekkingen gedaan.

  • We hebben een beter idee over de leeftijd van het heelal (ongeveer 13,7 miljard jaar).
  • Opnamen van het diepe heelal laten zien dat er duizenden sterrenstelsels zijn.
  • Het heeft ons geholpen om vier van de vijf manen te ontdekken die om Pluto draaien.
  • We hebben een beter begrip van de planetaire seizoenen in ons universum.
  • Het werkt om in de atmosferen van buitenaardse planeten te gluren, zodat we weten wat ons te wachten staat in onze toekomstige exploratie-inspanningen.

8. Ruimteverkenning moedigt ons aan om te delen in plaats van egoïstisch te zijn.
Mens-eerst zijn vanuit een ruimteverkenningsstandpunt gaat niet over het domineren van andere culturen die we misschien op ons wachten in het universum. Het is een manier voor ons om een gemeenschappelijke basis te vinden buiten onze fysieke verschijning, culturele verschillen, of religieuze voorkeuren. Veel te lang hebben we ons laten opslokken door onze kleine problemen in plaats van naar het grote geheel te kijken.

Als iemand honger heeft, dan moeten we hem te eten geven. Als ze het koud hebben, dan moeten we ze kleden. Als ze een baan nodig hebben, dan moeten we ze helpen opleiden. De verkenning van de ruimte verenigt ons op een manier die andere wereldwijde inspanningen niet doen, omdat we onszelf in de eerste plaats als mensen zien. Dit voordeel zal onze problemen niet oplossen, maar het kan onze houding veranderen in de richting van iets dat gezonder is dan onze huidige toestand.

9. We weten meer over onze planeet dankzij onze inspanningen om de ruimte te verkennen.
Omdat ruimteverkenning ons een ander perspectief geeft, stelt het ons in staat om op een andere manier naar onze planeet te kijken. De blik van buiten onze atmosfeer stelt ons in staat het grote geheel te zien in plaats van te proberen informatie te extrapoleren uit onderzoek op microschaal. Dit voordeel stelde ons in staat om het probleem van de afbraak van de ozonlaag in de bovenste atmosfeer te ontdekken, de gesprekken over de opwarming van de aarde te beginnen, en de huidige en toekomstige gevolgen te onderzoeken van veranderingen in weerpatronen die kunnen optreden als gevolg van een veranderend klimaat.

Verkenning van de ruimte helpt ons om zowel naar binnen als naar buiten te kijken, en helpt ons allemaal om de veranderingen te vinden die nodig zijn om onze planeet gezond te houden voor onze kinderen, kleinkinderen, en daarna.

Lijst van de Nadelen van Verkenning van de Ruimte

1. Onze huidige technologie maakt het gevaarlijk om de ruimte in te gaan.
Verscheidene agentschappen ontwikkelen “ruimtetoerisme”-pakketten die mensen in een comfortabel vliegtuig naar de buitenste lagen van onze atmosfeer kunnen brengen, maar dat is geen verkenningsinspanning. Op dit moment binden we astronauten vast in een voertuig dat wordt gekoppeld aan een zeer grote raket, zodat er genoeg snelheid beschikbaar is om de greep van de zwaartekracht te doorbreken.

Te beginnen met Theodore Freeman, die omkwam bij de crash van een T-38 in oktober 1964, zijn er meer dan 20 personen geweest die hun leven verloren in de lijn van hun plicht terwijl ze de belangen van het Amerikaanse ruimtevaartprogramma bevorderden. Er zijn twee personen geweest (Gus Grissom en Peter Siebold) die in staat waren een probleem te overleven dat resulteerde in het verlies van een ruimtevoertuig.

2. Er zijn kostenoverwegingen om naar te kijken met ruimte-exploratie.
De kosten van het verkennen van de ruimte is een van de grootste kritiekpunten op de inspanningen om een programma te lanceren dat ons verder brengt dan onze planeet. Toen het space shuttle-programma in de Verenigde Staten actief was, bedroegen de totale kosten van de lancering ongeveer 500 miljoen dollar. Dat cijfer omvat niet de kosten van uitstel die vaak optraden omdat de omstandigheden niet goed waren om een raket de ruimte in te sturen.

Bemande missies in ons zonnestelsel zouden het tienvoudige van dat bedrag kunnen kosten, en dat zou ons naar Mars of een van de manen van Jupiter kunnen brengen. Technologische vooruitgang in de afgelopen jaren zou deze kwestie goedkoper kunnen maken voor de volgende generatie, maar we moeten ons afvragen of het uitgeven van miljarden aan ruimteverkenning het juiste is om te doen als we mensen hebben die sterven van de honger op onze planeet.

3. Astronauten worden blootgesteld aan natuurlijke gevaren terwijl ze in de ruimte zijn.
Als het lanceerproces je niet doodt tijdens een bemande ruimteverkenning, dan kunnen de natuurlijke gevaren die aanwezig zijn buiten de atmosfeer van onze planeet op een aantal manieren problematisch worden. De straling van de zon is een constant gevaar voor astronauten wanneer zij in de ruimte zijn, en de gewichtloze omgeving kan hun fysieke conditie veranderen. Experimenten met eeneiige tweelingen, waarbij de een op onze planeet blijft en de ander een langdurige opdracht in de ruimte doorbrengt, tonen aan dat er ook op cellulair en genetisch niveau veranderingen optreden bij ruimtereizen.

4. De huidige inspanningen op het gebied van ruimteverkenning zouden een enkele reis kunnen zijn.
Toen we astronauten naar de maan stuurden, bood onze technologie hun de kans om op de oppervlakte te landen en naar hun ruimteschip terug te keren. Het is mogelijk dat we een soortgelijke actie kunnen uitvoeren voor asteroïden, manen rond andere planeten, en andere hemellichamen die geen atmosfeer hebben. Als we Mars gaan verkennen, dan zou die reis voor de astronauten een enkele reis kunnen worden.

Zelfs als deze reis geen enkele reis wordt, maakt de hoeveelheid tijd die nodig is om een bestemming voorbij de maan te bereiken het vrijwel onmogelijk om een reddingsmissie op te zetten als er iets misgaat. Onze huidige visie op ruimteverkenning vereist perfectie om tot een succesvol resultaat te komen.

5. Er is misschien geen reden om op dit moment met verkenning te beginnen.
Menselijke culturen hebben altijd een fascinatie gehad voor het verkennen van de ruimte omdat het onze behoefte bevredigt om meer te leren over het universum. Het maken van lange-afstandsfoto’s met de Hubble-telescoop is niet hetzelfde als het persoonlijk bezoeken van de locatie. Wat we ons nu moeten afvragen is of er een geldige reden is om met deze inspanning te beginnen, en de waarheid is dat er weinig pragmatische toepassingen zijn om te overwegen.

We zouden in de toekomst kunnen beginnen met het delven van asteroïden voor hun grondstoffen en minerale inhoud. Planeetkolonisatie zou noodzakelijk kunnen zijn in toekomstige generaties. Omdat we hier thuis nog steeds te maken hebben met zaken als misdaad en armoede, is het aanpakken van onze onmiddellijke zorgen misschien beter dan kijken naar toekomstige behoeften die misschien nooit nodig zijn.

6. Onbemande sondes zijn zelfs een verspilling van middelen.
Een van de manieren waarop we proberen de uitgaven voor onze ruimtevaart te beperken, is het sturen van onbemande sondes naar de duistere uitgestrektheid die daarachter ligt. Er zijn enkele successen geboekt met deze pogingen, met name de Voyager 1 en Voyager 2 missies die ons in staat stellen buiten ons zonnestelsel te kijken. Met deze optie kunnen we ook het risico voor mensenlevens bijna geheel elimineren.

Er zijn ook nadelen aan deze benadering te verbinden, te beginnen met het feit dat er weinig aanpassingsvermogen is aan veranderende omstandigheden. De Mars Climate Orbiter is een uitstekend voorbeeld van dit probleem. Toen het onjuiste coördinaten kreeg voor de landing, verbrandde het terwijl het de atmosfeer binnenkwam voordat het enige gegevens kon verzenden, wat meer dan $ 120 miljoen kostte.

7. Onze huidige informatie is verouderd.
Op 22 februari 2017 kondigde NASA aan dat het zeven planeten ter grootte van de aarde in één zonnestelsel had gevonden. Drie van de planeten bevonden zich in de zogeheten Goldilocks Zone, wat betekent dat ze zich op een afstand van hun ster bevinden die niet te heet en niet te koud is. Het wordt de Trappist-1 groep genoemd, en deze groep planeten ligt in het Aquarius systeem. Dat is ongeveer 235 biljoen mijl weg, wat in ieder geval een meetbare afstand is.

Het probleem is dat dit planetenstelsel 40 lichtjaar van ons verwijderd is. Dat betekent dat de informatie die we nu kunnen waarnemen, veertig jaar nodig had om bij onze wetenschappers te komen. Denk eens aan alle veranderingen die de afgelopen vijf jaar in uw leven hebben plaatsgevonden en pas dat concept dan toe op een planetaire schaal. Wanneer we de ruimte gaan verkennen, moeten we rekening houden met deze vertraging, zodat we niet in een onverwacht gevaarlijke situatie terechtkomen.

8. Het kan ons in de toekomst in conflict brengen met wezens die over superieure technologie beschikken.
Verkenning van de ruimte doet ons in nobele termen denken over wat er in het heelal op ons ligt te wachten. Toen we de Voyager-ruimtevaartuigen naar ons zonnestelsel en verder stuurden, werden er twee platen op de toestellen geplaatst om te communiceren met wie ze ook zou kunnen vinden, om dat intelligente leven te laten weten dat we bestaan.

De meeste theoretici die serieus de voors en tegens van een ontmoeting met buitenaards leven overwegen, zeggen dat er slechts twee mogelijke uitkomsten zijn die kunnen optreden bij een eerste contact. Die buitenaardse soort zal ofwel zo geavanceerd zijn dat hun technologische aanwezigheid heeft geleid tot een vreedzame samenleving waar een uitwisseling van informatie op een dag mogelijk zou kunnen zijn, of het zal agressief zijn en toegang willen hebben tot onze planetaire hulpbronnen.

9. Ruimte-exploratie creëert veel afval rond onze planeet.
Er zijn meer dan een half miljoen stuks afval van meer dan 50 jaar ruimtevaart en plaatsing van satellieten die op dit moment rond onze planeet cirkelen. Tenzij deze voorwerpen in de atmosfeer vallen en verbranden, zullen ze voor altijd op hun plaats blijven. De ring van puin die we hebben gecreëerd maakt ruimte-exploratie gevaarlijker omdat een botsing met de romp van een schip dodelijke gevolgen kan hebben. We zullen deze puinhoop in de toekomst moeten opruimen om onze toekomstige ontdekkingsreizigers een betere veiligheid te bieden, en we hebben geen idee wat de kosten daarvan zouden kunnen zijn.

Verdict over de voor- en nadelen van ruimte-exploratie

Ruimte-exploratie is heilzaam, zelfs als we er alleen maar door de lens van hoop naar kijken. Het is een idee dat ons verenigt als één ras in plaats van meer dan 190 verschillende landen. We kunnen als één volk het heelal intrekken en de eerste stappen zetten op weg naar nieuwe ervaringen, net zoals we deden toen we voor het eerst astronauten op de maan zetten.

Verkenners worden altijd geconfronteerd met gevaar, en de ruimte is geen uitzondering op die regel. Het vacuüm van het heelal was niet bedoeld voor mensen, wat betekent dat we ons voortdurend moeten aanpassen en beschermen als we ons buiten onze dampkring bevinden. Dan is er ook nog het risico van een ontmoeting met buitenaards leven om te overwegen.

De voor- en nadelen van ruimteverkenning moeten komen vanuit een gezond verstandsperspectief. Andere rassen kunnen ons schaden, maar het is ook mogelijk dat wij gevaarlijk zijn voor ander leven. We moeten doorgaan met deze inspanningen, maar met het begrip dat dit werk geen race is. Het is een coöperatieve inspanning die uiteindelijk onze mensheid zal definiëren.

Auteur Biografie
Keith Miller heeft meer dan 25 jaar ervaring als CEO en serie-ondernemer. Als ondernemer heeft hij verschillende multi-miljoen dollar bedrijven opgericht. Als schrijver is Keiths werk vermeld in CIO Magazine, Workable, BizTech, en The Charlotte Observer. Als u vragen heeft over de inhoud van deze blogpost, stuur dan ons contentredactieteam hier een bericht.