In dit hoofdstuk bespreken we identiteitsvorming tijdens de adolescentie en jongvolwassenheid met aandacht voor twee prominente hedendaagse modellen. Beide modellen zijn uitbreidingen van Marcia’s (1966) oorspronkelijke model van identiteitsvorming, waarin dimensies van betrokkenheid en exploratie worden opgesplitst in drie of vijf processen. We bespreken onderzoek naar algemene ontwikkelingstendensen in identiteitsvorming, heterogeniteit in deze tendensen, en de mechanismen op microniveau (d.w.z. dagelijks) die identiteitsontwikkeling aansturen. Om aan te tonen waarom men zich zorgen zou moeten maken over de identiteitsontwikkeling van adolescenten en jongvolwassenen, passeren empirische bevindingen de revue die verbanden aantonen tussen identiteitsprocessen en aanpassing op verschillende domeinen. Deze domeinen omvatten psychopathologische symptomen, emoties, academisch functioneren, en verschillende interpersoonlijke relaties binnen het gezin en met leeftijdsgenoten. De relevantie van identiteitsvorming voor de ontwikkeling van de bredere persoonlijkheid wordt besproken, en theorieën en empirische bevindingen over de associaties van identiteit met normatieve en pathologische persoonlijkheidskenmerken passeren de revue. We concluderen dat het onderzoek naar identiteitsvorming in volle bloei staat en geven enkele richtingen aan voor toekomstig onderzoek.