Gepubliceerd in Global Change Biology, voorspelt de studie ook de komst van ongeveer 2.500 nieuwe uitheemse soorten in Europa, wat neerkomt op een toename van 64% voor het continent over de periode van 45 jaar.

Het onderzoeksteam onder leiding van het Duitse Senckenberg Biodiversity and Climate Research Centre hoopt dat het mogelijk moet zijn om dit aantal te verminderen met strengere bioveiligheidsvoorschriften.

Alien soorten zijn soorten die de mens over de hele wereld heeft verplaatst naar plaatsen waar ze van nature niet voorkomen. In 2005 (de datum van de meest recente uitgebreide wereldcatalogus) waren meer dan 35.000 van dergelijke soorten geregistreerd. Sommige van deze uitheemse soorten kunnen invasief worden, met schadelijke gevolgen voor ecosystemen en economieën. Uitheemse soorten zijn een van de belangrijkste oorzaken van het uitsterven van dieren en planten.

Co-auteur Professor Tim Blackburn (UCL Centre for Biodiversity & Environment Research en het Institute of Zoology, ZSL) zei: “Onze studie voorspelt dat uitheemse soorten de komende decennia in hoog tempo aan ecosystemen zullen blijven worden toegevoegd, wat zorgwekkend is omdat dit zou kunnen bijdragen aan schadelijke veranderingen in biodiversiteit en uitsterven.

“Maar we zijn geen hulpeloze omstanders: met een gezamenlijke wereldwijde inspanning om dit te bestrijden, moet het mogelijk zijn om deze trend te vertragen of om te keren.”

Voor de studie ontwikkelde het onderzoeksteam een wiskundig model om voor het eerst te berekenen hoeveel meer vreemdelingen tegen 2050 zouden worden verwacht, op basis van geschatte groottes van bronpools (de soorten die uiteindelijk invasief kunnen worden) en dynamiek van historische invasies, onder een ‘business-as-usual’ scenario dat uitgaat van een voortzetting van de huidige trends.

advertentie

Het model voorspelt een toename van 36% van het aantal uitheemse plant- en diersoorten wereldwijd tegen 2050, vergeleken met de niveaus van 2005.

De studie identificeert hoge niveaus van variatie tussen regio’s. De grootste toename wordt verwacht in Europa, waar het aantal uitheemse soorten tegen het midden van de eeuw met 64% zal zijn toegenomen. Andere hotspots van uitheemse soorten zullen naar verwachting de gematigde breedten van Azië, Noord-Amerika en Zuid-Amerika omvatten. De laagste relatieve toename van uitheemse soorten wordt verwacht in Australië.

Europa zal ook de grootste toename zien in absolute aantallen uitheemse soorten, met ongeveer 2.500 nieuwe voorspelde uitheemse soorten.

Hoofdauteur Dr Hanno Seebens (Senckenberg Biodiversity and Climate Research Centre, Duitsland) zei: “Het gaat vooral om onopvallende nieuwkomers zoals insecten, weekdieren en schaaldieren. Daarentegen zullen er maar heel weinig nieuwe uitheemse zoogdiersoorten zijn, zoals de bekende wasbeer.”

Co-auteur Dr Franz Essl (Universiteit van Wenen) voegde daaraan toe: “Naar verwachting zal de toename vooral groot zijn voor insecten en andere geleedpotigen, zoals spinachtigen en kreeftachtigen. We voorspellen dat het aantal vreemdelingen uit deze groepen tegen het midden van de eeuw in elke regio van de wereld zal toenemen — met bijna 120% in de gematigde breedten van Azië.”

De studie voorspelt ook dat het tempo van de komst van uitheemse soorten zal blijven toenemen, althans in sommige diergroepen. Wereldwijd zullen tegen 2050 met name uitheemse geleedpotigen en vogelsoorten sneller arriveren dan voorheen, vergeleken met de periode 1960 – 2005. In Europa zal het aantal nieuwe uitheemse soorten naar verwachting voor alle planten- en diergroepen, behalve zoogdieren, toenemen.

advertentie

Een ommekeer noch zelfs maar een vertraging van de verspreiding van uitheemse soorten is in zicht, aangezien de wereldhandel en het vervoer naar verwachting de komende decennia zullen toenemen, waardoor veel soorten als verstekelingen in nieuwe habitats kunnen infiltreren.

Dr Seebens zei:

“We zullen de introductie van uitheemse soorten niet volledig kunnen voorkomen, aangezien dit ernstige beperkingen in de internationale handel zou betekenen. “Strengere regelgeving en de strikte handhaving daarvan zouden de stroom van nieuwe soorten echter aanzienlijk kunnen vertragen. De voordelen van dergelijke maatregelen zijn in sommige delen van de wereld aangetoond. In Europa is de regelgeving nog betrekkelijk laks, zodat er hier een groot potentieel is voor nieuwe maatregelen om de komst van nieuwe vreemdelingen te beperken.”