Wywiad z sześciokrotnym zwycięzcą Mr. Olympia, Dorianem Yatesem.

W związku z tym, że tegoroczne zawody Olympia zapowiadają się jako jedne z najbardziej ekscytujących w historii, a Ronnie Coleman będzie bronił swojego tytułu i dążył do zdobycia dziewiątego, my w Bodybuilding.com uznaliśmy za stosowne przeprowadzenie wywiadu z jednym z największych olimpijczyków, jacy kiedykolwiek pojawili się na scenie, Dorianem Yatesem.

W tym wywiadzie Dorian zastanawia się nad strategiami treningowymi i żywieniowymi, jakie stosował przygotowując się do zdobycia swoich sześciu tytułów Mr. Olympia. Omawia również dzisiejszą formę zawodów Olympia i przedstawia swoje przemyślenia na temat przyszłości kulturystyki.

Zawsze opisywany jako „Bestia z Wielkiej Brytanii”, „Cień” i kulturysta, który zapoczątkował nowy trend w masywnej muskulaturze, rewolucjonizując jednocześnie trening kulturystyczny, Dorian Yates może być najbardziej oryginalnym kulturystą w historii tego sportu.

Od skromnych początków jako outsider – samotnik, który w młodości spędził czas w zakładzie poprawczym – i underdog – człowiek, o którym wielu myślało, że nigdy nie zostanie zawodowym kulturystą – Dorian, dzięki swojej zdyscyplinowanej mentalności i metodom treningowym Blood and Guts, nie tylko stał się największym kulturystą na świecie przez pewien czas – sześciokrotny Mr. Olympia od 1992 do 1997 roku – ale zmienił kierunek kulturystyki poprzez swoje uparte dążenie do robienia rzeczy po swojemu.

Przede wszystkim, Dorian wniósł na scenę pakiet tak masywny i dziwacznie uwarunkowany, że przez całą swoją karierę jako Mr. Olympia nikt nie zbliżył się do pokonania go pod względem wielkości i twardości. Jego poziom rozwoju ustanowił nowy standard doskonałości w kulturystyce, taki, na który dziś patrzy się przychylnym okiem i który jest powielany przez wielu w tym sporcie.

Po drugie, jako praktyk treningu o wysokiej intensywności – i fan filozofii Mike’a Mentzera Heavy Duty – Dorian sformułował swoje własne podejście do budowania wielkości, metodę Blood and Guts, i stał się chodzącym świadectwem jej skuteczności. Unikalny system treningowy Doriana kładł nacisk na różnorodność ćwiczeń, aby uderzyć w mięśnie pod każdym kątem i był zarówno krótki (nie dłuższy niż 45 minut), jak i bardzo intensywny. To jest nadal szeroko stosowane z wielkim skutkiem dzisiaj przez wielu w sporcie.

Odszedł na emeryturę z kulturystyki po 97 Mr Olympia – kontuzje skłoniły wczesne wyjście – Dorian ustawić o biorąc jego hardcore podejście do szkolenia dla mas, poprzez różne media i jego kompleks Temple Gym. Dziś Dorian prowadzi działalność franczyzową Temple Gym, sędziuje i promuje konkursy kulturystyczne, trenuje wybranych klientów i jest doradcą wielu osób z branży kulturystycznej/fitness. Najwyraźniej serce Doriana nadal jest w kulturystyce. Jego dziedzictwo można zobaczyć w siłowniach i na scenach na całym świecie.

Cześć Dorian. Co się ostatnio dzieje w Twoim życiu? Jakieś nowe projekty lub przedsięwzięcia?

Główną rzeczą, w którą jestem obecnie zaangażowany jest franczyza Temple Gym. Złożyłem razem pakiet, który jest dostępny dla wszystkich rodzajów siłowni. Niektóre z innych pakietów franczyzowych są nieco restrykcyjne, jeśli chodzi o minimalne wymagania dotyczące wielkości i tego typu rzeczy.

Nasz pakiet jest elastyczny. Temple Gym jest dobrze znany jako hard-core siłowni, ale nie jesteśmy catering tylko do hard-core klientów, jesteśmy catering dla fitness, a nawet panie tylko, w niektórych przypadkach. Właściwie dopiero teraz podpisujemy pierwsze umowy, więc jesteśmy na wczesnym etapie. Jeśli staniesz się Temple Gym i chcesz kupić sprzęt, podłogi, oświetlenie i rzeczy w tym stylu, dostaniesz je za niższą cenę.

Będziemy robić ubrania i akcesoria, jak również. Oczywiście rozgłos, który jest generowany poprzez nazwę dla tych siłowni przyniesie więcej dochodów.

Jaki poziom zaangażowania masz w kulturystyce teraz, kiedy przeszedłeś na emeryturę?

Byłem zaangażowany na wielu poziomach. Byłem współpromotorem kilku pokazów w Anglii i Holandii – Grand Prix. Wciąż występuję, prowadzę seminaria, przemawiam, a także szkolę kilka osób. Ponadto, właśnie zacząłem sędziować w tym roku na profesjonalnych ringach, na pro show w Nowym Jorku i prawdopodobnie będę sędziował również na Mr. Olympia.

Jeśli chodzi o sędziowanie, jakie są Twoje poglądy na temat nowych kryteriów, które zachęcają zawodników do prezentowania bardziej opływowej masy?

Nie sądzę, aby to była duża zmiana. Wygra najlepszy całościowy pakiet. Ale uważam, że dobrze jest zachować estetykę – zwłaszcza gdy na scenę wchodzą ludzie z grudkami i zgrubieniami na całym ciele od wstrzykiwania olejów. Nie sądzę, aby to była pozytywna droga, więc kryteria są dobre, jeśli to zostanie wyeliminowane.

Czy według Ciebie kulturystyka zmierza w dobrym kierunku? Czy jakieś zmiany muszą być dokonane na górze?

Ciężko powiedzieć. Myślę, że w latach 90-tych każdego roku było więcej ludzi przechodzących z amatorów, więc prawdopodobnie trzeba zacząć od poziomu nowicjuszy i juniorów. Jest mi trochę trudno powiedzieć, bo jestem w Europie większość czasu, a nie w Stanach, ale myślę, że pokazy są nadal bardzo popularne w USA, trochę mniej w Europie teraz. Więcej ludzi zdywersyfikowało się tam w fitness.

Czy jakość sylwetki widzianej na scenie pro w tych dniach zmieniła się bardzo w porównaniu do czasów, gdy rywalizowałeś jako profesjonalista?

Nie sądzę, aby sylwetki zmieniły się radykalnie. Myślę, że wielu ludzi stara się iść drogą rozmiaru. Moim jedynym celem, gdy przygotowuje się do konkursu nie było budowanie dużo rozmiaru, chociaż kiedy się zbliżałem czysty rozmiar mięśni był nadal bardzo ważny. Zawsze byłem naprawdę zaniepokojony o przybycie w bardzo ostrej kondycji mądry.

Myślę, że brakuje trochę teraz, i to się stało w ciągu ostatnich kilku lat. Idziesz do pokazu pro teraz i widzisz kilka facetów, którzy są w naprawdę dobrej formie, a reszta składu jest tak-so, lub nie tak dobre. Powrót, kiedy byłem konkurencyjne w Olympia Myślę, że widziałeś wielu facetów, którzy byli w naprawdę dobrej formie.

Był większy nacisk na kondycjonowanie, ale teraz widzisz facetów idzie na rozmiar kosztem kondycji. Wydaje mi się dziwne, że to mówię, ponieważ byłem znany z moich rozmiarów mięśni, ale nie był to mój priorytet w przygotowaniu się do zawodów. Oczywiście nosiłem dużo mięśni, ale moją główną rzeczą było przyjście w super zgranej formie.

Oczywiście byłeś znany ze swojego poziomu przygotowania kondycyjnego, ponieważ przyniosłeś na scenę ziarnisty wygląd, o którym mówi się do dziś. Czy zrobiłeś coś specjalnego, aby uzyskać taki wygląd?

Nie ma żadnych magicznych sztuczek, ponieważ jest to praca na cały rok. Utrzymywanie się w dość dobrej kondycji poza sezonem, następnie przygotowywanie się przez długi okres czasu, powoli i powoli i naprawdę staram się dążyć do tego, aby być prawie w stanie konkursowym na dwa do trzech tygodni przed pokazem. Potem to już tylko kwestia dopracowania rzeczy, manipulowania poziomem wody i tak dalej.

Jeśli planujesz zrobić coś radykalnego w ciągu ostatnich kilku tygodni, aby coś zmienić, myślę, że podchodzisz do tego w niewłaściwy sposób. Ludzie robią wszystkie dziwne sposoby praktyk voodoo z chemikaliami i różnymi rzeczami w ostatniej chwili, w nadziei, że zrobią jakiś rodzaj magii.

Jeśli cokolwiek, to podejście jest prawdopodobne, aby być szkodliwe. Jeśli jesteś w formie przychodząc do konkursu można po prostu rejs, lub utrzymać, lub iść w górę iw dół. Rzeczy są łatwiejsze do manipulowania.

Więc zawsze będziesz w dobrej formie na kilka tygodni przed zawodami?

Tak, zazwyczaj około dwóch do trzech tygodni przed. Skończyłbym trening na siłowni Steve’a Weinbergera i Bev Francis w Nowym Jorku. Wychodząc stamtąd i wyskakując z samolotu do Europy, byłbym całkiem w formie konkursowej. Moglibyście poprosić mnie o wejście na scenę następnego dnia i nie byłoby problemu.

W ciągu wszystkich lat konkurowania jako zawodowiec, jakiego rodzaju umiejętności i zdolności zdobyłeś? Jak wykorzystujesz je w swoim życiu dzisiaj?

Myślę, że główną rzeczą, jaką zdobyłem, były umiejętności mentalne: wyznaczanie celów było czymś, czego nauczyłem się naprawdę wcześnie – zarówno celów krótko-, jak i długoterminowych oraz osiąganie tego, co chcesz uzyskać. Również determinacja i siła charakteru, którą budujesz stawiając sobie wyzwania w tym sporcie. To przenosi się na większość obszarów twojego życia, jak również.

Jako sześciokrotny zwycięzca Mr. Olympia jesteś wyraźnie jednym z najlepszych w historii. Co dało Ci najwięcej satysfakcji jako zwycięzcy Olympii?

Myślę, że to było osiągnięcie pochodzące z tego środowiska, z którego pochodzę. Tak naprawdę nie miałem żadnego wsparcia, kiedy zaczynałem. Obiekty w Anglii w tym czasie były dość słabe w porównaniu do Stanów, a postawa ludzi tutaj była jak, „nigdy nie można pokonać Amerykanów.” To było prawie jak Amerykanie byli postrzegane mieć dwie głowy i stał dwanaście stóp tall.

To był amerykański sport, więc ludzie tutaj nie dał mi wiele z szans, aby pokonać Amerykanów. Do tego dochodziły jeszcze te wszystkie rozmowy o polityce: „Nie znasz odpowiednich ludzi i nie ma cię we wszystkich magazynach, i nikt cię nie zna”. Myślę, że obaliłem wszystkie te odczucia, okazały się mitami. Myślę, że możesz odnieść sukces bez względu na to skąd pochodzisz, jeśli masz to co trzeba i jesteś wystarczająco zdeterminowany.

Oczywiście udowodniłeś, że masz to co trzeba, aby pokonać najlepszych na świecie. Czy czułeś, że musisz wnieść coś specjalnego na scenę, aby zostać zauważonym?

Tak prawdopodobnie. Moją filozofią było,

To było moje podejście. I get a bit annoyed about people always complaining about their placing’s because they „Haven’t been around long enough,” or „Haven’t payed their dues,” or „Don’t know the right people and it is all politics.” Po prostu myślę, że to jest BS i udowodniłem to, więc mogłem to poprzeć.

Było wiele momentów w twojej karierze, w których mogłeś wybrać odejście z kulturystyki z powodu różnych okoliczności w twoim życiu. Co zmotywowało cię do kontynuacji, aby ostatecznie osiągnąć to, co osiągnąłeś?

Po prostu myślę, że jestem upartym draniem. Nie poddaję się tak łatwo. Było kilka momentów, kiedy mogłem zrezygnować. W 94 roku miałem naderwanie bicepsa, które potencjalnie mogło mnie wyeliminować z zawodów lub zakończyć moją karierę, ale zdecydowałem, że będę walczył dalej i dam z siebie wszystko jak zawsze i się udało.

Kontuzja ścięgna mięśnia trójgłowego z 97 roku była jeszcze bliżej zawodów. Wciąż udało mi się dostać na zawody i wygrać je, chociaż skłoniło mnie to do przejścia na emeryturę, ponieważ ta kontuzja była czymś, co naprawdę przeszkadzało mi w treningu do tego stopnia, że czułem, że nie będę w stanie dać z siebie wszystkiego w przyszłości. To ostatecznie zmusiło mnie trochę do działania, ale to (przejście na emeryturę) byłoby czymś, co i tak nadeszłoby prędzej czy później.

Jak dokładnie trenowałeś wokół kontuzji tricepsa?

Przed zawodami po prostu nie trenowałem, ponieważ to było tak poważne, że nie mogłem trenować, nie mogłem nawet wyciągnąć ramienia poprawnie i nie mogłem pozować. Jak powiedziałem, zawsze miałem politykę bycia w dobrej formie dość daleko od zawodów, chociaż naprawdę nie mogłem robić żadnych ciężarów. Robiłem tylko trochę cardio i utrzymywałem dietę, próbując jednocześnie pozbyć się opuchlizny i siniaków po kontuzji – to było najważniejsze.

Nie zdecydowałem, że wyjdę na scenę i będę rywalizował aż do ostatnich kilku dni. Nie wiedziałem, czy dam radę, czy nie, po prostu nie chciałem się poddawać. Ale dałem z siebie wszystko i udało się. Miałem operację wkrótce po zawodach, aby naprawić ścięgno.

Domyślam się, że siła psychiczna wymagana od ciebie do konkurowania w tych okolicznościach byłaby jedną z rzeczy, które pozwoliły ci oddzielić się jako sportowiec od twoich kolegów z konkurencji?

Myślę, że to jest to, co zawsze oddziela faceta, który jest na pierwszym miejscu od faceta, który jest drugi lub trzeci na tym poziomie w każdym sporcie. Większość facetów na najwyższym poziomie jest bardzo utalentowanymi sportowcami więc to co oddziela jednego od drugiego to zazwyczaj aspekt mentalny.

Ronnie Coleman powiedział ostatnio, że jego kariera jest jego życiem i spędza większość czasu przygotowując się do Olimpiady. Czy kiedykolwiek przyjąłeś podobną filozofię?

Tak, przyjąłem. Patrząc wstecz, może byłem zbyt ekstremalny – nie dawałem sobie żadnego luzu. Ronnie jest tak oddany i dlatego jest Mr. Olympia, ale nawet Ronnie prawdopodobnie powiedziałby ci, że bierze kilka miesięcy wolnego od treningu w roku. Ja nigdy nie pozwoliłem sobie na więcej niż tydzień wolnego.

Nawet gdy byłem na wakacjach po Olympii, szukałem siłowni, w której mógłbym trenować. Nie tylko było to 24 godziny na dobę, to było 365 dni w roku. To może być trochę zbyt ekstremalne, ale to jest to, co dostało mnie tam z tej małej siłowni backstreet w Anglii, aby stać się Pan Olympia. Niechętnie to zmieniałem.

Co pana napędzało do bycia najlepszym kulturystą na świecie?

Zawsze napędzała mnie chęć bycia innym. Nie zaczynałem od planów zostania Mr. Olympia, chciałem po prostu być najlepszym, jakim mogłem być, ale moje cele zmieniały się wraz z upływem czasu. Chciałem być mistrzem Wielkiej Brytanii, a potem chciałem być zawodowcem, a potem Mr. Olympia.

Może z tyłu głowy, kiedy byłem amatorem trenującym do Mistrzostw Wielkiej Brytanii, chciałem być Mr. Olympia, ale to jest prawie zbyt daleko, więc nie skupiasz się zbytnio na tym, tylko na tym, co jest bardziej bezpośrednie.

Nie mogę dokładnie określić, co to jest, ale niektórzy ludzie są po prostu naprawdę napędzani, aby być wybitnymi. To jest coś, co zawsze byłem. Gdybym nie był sportowcem wyczynowym, prawdopodobnie byłbym konkurencyjny w czymś innym. Otworzyć więcej siłowni lub większe siłownie. Nigdy nie było mi przeznaczone być dziewięć do pięciu przeciętny Joe. Nie ma szacunku dla każdego, kto wybiera to, ale to po prostu nigdy nie było mnie.

Oczywiście kochał Pan kulturystykę i rywalizację na scenie Olympia. Co najbardziej podobało Ci się w kulturystyce?

Jest kilka rzeczy: po pierwsze fakt, że jest to sport indywidualny. Mam tendencję do bycia bardzo indywidualną osobą i robienia swoich własnych rzeczy. Bycie częścią drużyny nie było zbyt pociągające. To, co uwielbiałem, to chodzenie na siłownię i stawianie sobie wyzwań psychicznych i fizycznych oraz kwestionowanie moich osobistych granic.

Dlatego nigdy nie mogłem zrozumieć zawodowych kulturystów, którzy biorą dwa lub trzy miesiące przerwy w treningu rocznie, bo dlaczego miałbym to robić, skoro sprawia mi to przyjemność? Trenuję do dziś. Może nie w takim stopniu, bo może jest tam więcej różnorodności, robię też więcej cardio, ale uwielbiam chodzić na siłownię i trenować. Nie jest to dla mnie przykry obowiązek.

Jaki jest twój plan treningowy w tych dniach?

Zazwyczaj trenuję z ciężarami trzy razy w tygodniu. W pozostałe trzy dni będę uprawiał jakąś formę cardio – jogging lub jazdę na rowerze stacjonarnym – albo jakieś sztuki walki. To zależy od tego, na co mam ochotę. Lubię mieć tam więcej różnorodności w tych dniach.

Czy masz jakieś konkretne cele treningowe?

Po prostu utrzymać sprawność i zdrowie, i pozostać w przyzwoitej formie – to wszystko. Staram się też nie podrażniać kontuzji, które nabawiłem się przez lata.

Czy było jakieś szczególne zwycięstwo w Olympii, które wyróżniło się na tle innych?

To, które wyróżniło się na tle innych to Olympia ’93, która była moim drugim występem. ’92 było pierwszym zwycięstwem, więc to wydawałoby się oczywistą odpowiedzią, ale ’93 to był rok, w którym wszystko poskładałem do kupy. To była dość ironiczna sytuacja – wciąż dowiadywałem się o moim ciele i w ’92 byłem trochę za lekki z powodu zbytniego odchudzania.

W ’93 uniknąłem tego błędu i przyjechałem około 17 funtów cięższy i wystraszyłem wszystkich, a oni myśleli, że jestem na jakimś super leku lub coś w tym stylu. To nie było nic takiego – chodziło tylko o to, że nauczyłem się jak przygotować się do zawodów i zrobiłem to prawidłowo nie poświęcając rozmiaru mięśni.

To musiała być jedna z bardziej niesamowitych transformacji w historii kulturystyki. Czy zrobiłeś coś specjalnego, aby osiągnąć to, co zaprezentowałeś na Olympii ’93?

Miałem dobry rok treningu i wciąż byłem względnym nowicjuszem i prawdopodobnie przytyłem dobre siedem lub osiem funtów w tamtym roku, co było świetnym wynikiem dla kogoś na tym poziomie. Pozostałe 10 funtów to po prostu mięśnie, które zrzuciłem rok wcześniej. Byłem bardzo analityczny i robiłem zdjęcia co tydzień przygotowując się do zawodów.

Zrobiłbym pomiary wagi ciała i tkanki tłuszczowej. Zawsze mogłem spojrzeć wstecz na moje przygotowania, aby zobaczyć, gdzie poszedłem źle i gdzie rzeczy działały lub nie działały. Just putting a good game plan together was important for me.

Co sprawiło, że zacząłeś uprawiać kulturystykę? Czy byłeś wysportowany na początku?

Jak byłem młodszy uprawiałem karate. W pewnym momencie, podczas krótkiego pobytu w centrum zatrzymań dla młodzieży, natknąłem się na ciężary i wśród wszystkich innych chłopaków byłem najsilniejszy. Bardzo podobały mi się tam ciężary i chyba to mnie pobudziło do zrobienia czegoś pozytywnego w tym kierunku.

Twój trening o wysokiej intensywności, Blood and Guts, był często poruszany. Co takiego jest w tym systemie, że dał ci tak wspaniałe rezultaty?

Jest to trening o wysokiej intensywności stymulujący wzrost, łagodzony odpoczynkiem z dala od siłowni. Myślę, że jeśli spojrzysz na sposób, w jaki trenują teraz zawodowcy, możesz zobaczyć, jaki wpływ miał na nich ten system. W późnych latach 80-tych ludzie wciąż trenowali sześć razy w tygodniu, trenując każdą część ciała dwa razy w tygodniu.

Przyszedłem z zupełnie inną filozofią, która opiera się na treningu o wysokiej intensywności. Różni ludzie promowali ją już wcześniej: Arthur Jones z Nautilusa i Mike Mentzer z Heavy Duty. Ale myślę, że ja wymyśliłem system, który był bardziej praktyczny i miał wpływ na sposób, w jaki wszyscy trenują. Myślę, że to dlatego faceci w dzisiejszych czasach mają więcej mięśni – nie są na siłowni przetrenowani przez cały czas.

Czy mógłbyś wyjaśnić ten system trochę bardziej szczegółowo?

Ważna jest intensywność ćwiczenia, a nie czas jego trwania. Jeśli zrobisz jeden zestaw, który jest odpowiednio intensywny, aby pobudzić jakikolwiek mięsień, to nic nie zyskasz, nawet jeśli zrobisz 99 lub 100 takich zestawów. Jeśli zrobisz jeden zestaw, który jest intensywny i do awarii, to masz uruchomiony wzrost mięśni.

Doing inny zestaw w tym momencie nie będzie dać ci więcej. To jest po prostu będzie trudniejsze dla organizmu, aby odzyskać. Więc to jest powód, aby robić mniej zestawów.

Jak twój system różni się od stylu treningu Heavy Duty?

Jest nieco większa różnorodność w liczbie stosowanych ćwiczeń. Mike był bardzo ograniczony w liczbie ćwiczeń, które stosował, używając głównie maszyn. Dla pełnego rozwoju sylwetki na zawody kulturystyczne musisz rozwijać różne aspekty mięśni, więc musisz trenować je pod różnymi kątami. Dlatego potrzebna jest różnorodność ćwiczeń – nie tylko maszyny, ale i wolne ciężary. Wolne ciężary są znacznie lepsze od maszyn na dłuższą metę.

Czy stosujesz dziś metody Blood and Guts?

Tak, zwykle robię krótsze treningi – 30 do 40 minut. Po prostu nie trenuję zbyt wiele po porażce, a pewnych ćwiczeń muszę unikać ze względu na kontuzje, które mam. Teraz jestem bardziej zainteresowany utrzymaniem pewnej ilości masy mięśniowej i utrzymaniem tłuszczu w organizmie na dość niskim poziomie, a także utrzymaniem dobrej kondycji. Moje cele są trochę inne. Nie ma ogromnej różnicy w treningu jaki wykonuję w porównaniu do tego co robiłem.

Rozumiem, że masz jakieś zaangażowanie z jamcoretraining.com.

Tak, Jamo jest moim przyjacielem, a Jamcore to jego strona. Pomagam mu pracując tam jako konsultant w sekcji kulturystycznej. Nakręciliśmy kilka treningów, które będą dostępne dla członków.

Jest tam też dużo dobrych porad kulturystycznych. Jamo ma również ludzi z różnych dyscyplin sportowych: od surfingu do sztuk walki. Ludzie mogą uzyskać różne porady, a ja pomagam im w sprawach związanych z kulturystyką.

Jakich sugestii udzieliłby Pan początkującym kulturystom, którzy chcą trenować bezpiecznie i pozostać wolni od urazów?

Oczywiście nauka ćwiczeń i ich prawidłowe wykonywanie jest ważne. Prawidłowa forma tylko uchroni cię przed kontuzjami, a ty możesz uzyskać jak najwięcej z ćwiczenia. Jedynym błędem, jaki popełniłem było trenowanie z bardzo wysoką intensywnością przez ostatnie sześć tygodni przed występem, kiedy mój poziom tkanki tłuszczowej i energii był bardzo niski, a kalorie ograniczone.

Twoje ryzyko kontuzji w tym czasie jest dużo wyższe. Nie doznałem kontuzji przez nieprawidłową formę; to było po prostu naprawdę pchanie pedału gazu do podłogi przez cały czas, kiedy naprawdę prawdopodobnie nie było to konieczne. Powinieneś biegać bardziej w kierunku utrzymania masy mięśniowej na sześć do ośmiu tygodni przed pokazem, podczas gdy ja trenowałem jak to było poza sezonem, który byłby czas budowania mięśni, gdzie używałbyś innej rutyny.

Nie jesteś w stanie budować mięśni bez wystarczającej ilości kalorii i odpoczynku. Nie dostajesz ich, gdy przygotowujesz się do zawodów i próbujesz zredukować tkankę tłuszczową.

Mówiąc o kaloriach, jak wysoko byś poszedł poza sezonem i przed zawodami?

Moje najwyższe spożycie było prawdopodobnie około sześciu tysięcy. Przed zawodami nie zszedłbym dużo poniżej czterech tysięcy.

Jakie jest twoje podejście do odżywiania?

Wysoka zawartość białka, i osobiście mówiąc, potrzebuję dość dużej ilości węglowodanów, i niskiej do umiarkowanej ilości tłuszczów. Oczywiście zmienną rzeczą jest spożycie węglowodanów – zmniejszyłbym je w miarę zbliżania się konkursu, podczas gdy białko pozostałoby dość spójne, podobnie jak tłuszcze. Nigdy nie byłem jednym z tych, którzy schodzili naprawdę nisko na węglowodanach – potrzebowałem pewnego poziomu dla moich treningów o wysokiej intensywności.

Jakiego rodzaju tłuszcze przyjmowałeś?

Niektóre niezbędne tłuszcze i niewielka ilość tłuszczów, które były w białku, jak również kilka żółtek jaj. Kiedyś stosowałem pewną ilość trójglicerydów średniołańcuchowych (MCT), gdy przygotowywałem się do zawodów, jako alternatywne źródło energii. Były one również całkiem dobrym środkiem hamującym apetyt.

Zobacz najlepiej sprzedające się produkty MCT tutaj.

Jakie są konkretne korzyści ze stosowania trójglicerydów średniołańcuchowych?

Spalają się one dość szybko. Są jak węglowodany, z wyjątkiem tego, że nie mają żadnego wpływu na poziom cukru we krwi. Wysoki poziom cukru we krwi powoduje uwolnienie insuliny, która może utrudnić utratę tkanki tłuszczowej. Niektórzy ludzie używają ich jako całkowitego źródła energii i wycinają węglowodany całkowicie, ale ja używałem ich w umiarkowany sposób i czułem, że to działa dobrze dla mnie.

Jakie inne suplementy wziąłbyś lub poleciłbyś?

Dobrej jakości odżywka białkowa była czymś, w co zawsze bardzo wierzyłem. Musisz uzyskać wysoką ilość białka, a to nie zawsze jest łatwe do zrobienia z całej żywności, jak również jest to obciążenie dla układu trawiennego. Tak więc dobra odżywka białkowa byłaby numerem jeden wśród suplementów, które zawsze znajdowały się w mojej diecie. Brałem też dodatkową witaminę C, około dwóch do trzech gramów dziennie. To pomaga w regeneracji i systemie odpornościowym.

Zobacz najlepiej sprzedające się produkty z witaminą C tutaj.

Jakie są twoje przemyślenia na temat niektórych z nowszych suplementów trafiających na półki?

Wszystkie mają wiele korzyści. Nowsze formy kreatyny są bardzo skuteczne. Czasami ludzie dają się ponieść suplementom i nie jedzą dobrych, podstawowych produktów spożywczych. Musisz to zrobić najpierw, a następnie nałożyć na to suplementy – wtedy będą one skuteczne. Jeśli nie otrzymujesz odpowiedniej ilości kalorii z właściwych pokarmów, to najlepsze suplementy na świecie niewiele zdziałają.

Zmieniając temat Dorian, jakie są twoje poglądy na sposób traktowania zawodników kulturystyki w porównaniu z zawodnikami innych dyscyplin sportowych?

Mogę mówić tylko na podstawie własnych doświadczeń – tak naprawdę nie miałem żadnych skarg. Przyjechałem do Stanów jako nieznany i zająłem drugie miejsce w moim pierwszym pro show, Night of Champions. Było prawie 30 osób na scenie, a ja nie miałem żadnej reklamy przed pokazem, nie znałem żadnego z sędziów ani promotora ani nikogo.

Potem poszedłem dalej i wygrałem Mr. Olympia. Prawdopodobnie nie byłem smakiem miesiąca dla niektórych ludzi, ale to nie przeszkodziło mi w wygraniu konkursu. Mogę mówić tylko z własnych doświadczeń.

Czyli polityka nie była dla Ciebie problemem? Wniesienie odpowiedniego pakietu na scenę było?

Jeśli jesteś wystarczająco dobry, to ludzie nie mogą ci odmówić. To takie proste.

Jak myślisz, jakie były twoje lepsze cechy fizyczne jako kulturysty?

Oczywiście miałem dużo masy mięśniowej i moim znakiem firmowym było przychodzenie na pokaz w bardzo ciężkim stanie. Myślę, że moje mięśnie miały pewną jakość i gęstość od wszystkich lat ciężkich treningów, których wielu facetów nie miało.

Jedną z rzeczy, o których myślę, że ludzie mnie nie docenili – nigdy nie było to naprawdę wspomniane z powodu mojego czystego fizycznego rozmiaru i stanu – była moja równowaga i proporcje. Nie tylko od grupy mięśni do grupy mięśni, ale od górnej części ciała do dolnej części ciała. Moja struktura szkieletowa i wszystko inne było tam i w dobrej równowadze.

Jak wszyscy wiemy, Ronnie Coleman przygotowuje się do obrony swojego tytułu po raz dziewiąty w tym roku. Jak pan myśli, kto ostatecznie przejmie po nim tytuł najlepszego kulturysty na świecie?

No cóż, Jay Cutler jest w tym momencie oczywistym następnym Mr. Olympia, ponieważ był blisko Ronniego raz czy dwa razy, choć nie sądzę, by było tak blisko, jak niektórzy myślą. Myślę, że Ronnie był zwycięzcą za każdym razem. Masz też Dextera, który jest całkiem niezły, choć może nie jest wystarczająco wielki. Nie ma tam prawdziwego oczywistego zwycięzcy jak sądzę, więc jeśli Ronnie ustąpi to wszystko się wymiesza.

Czy myślisz, że z nowym naciskiem na estetykę ułatwi mniejszym zawodnikom przebicie się i zrealizowanie swojego celu jakim jest wygranie Olympii?

Cóż, była ta cała debata przez lata. Myślę, że facet z najlepszym pakietem wygra i wszystkie rzeczy są równe, większy facet zawsze będzie wyglądał lepiej niż mniejszy facet. Unless someone smaller is really outstanding, he is not going to beat a bigger guy,

At the end of the day it is bodybuilding and people want to see muscle up there. Jeśli nie ma tam naprawdę wielkich facetów z jakością i równowagą, zobaczysz mniejszych facetów, którzy się przebiją.

Jakiego rodzaju kulturystą chciałbyś być zapamiętany jako Dorian?

Odzew, jaki otrzymuję od fanów jest taki, że jestem kimś, z kim mogą się utożsamić i kimś, kto ich zainspirował, ponieważ widzą jakiś rodzaj podobieństwa w naszym pochodzeniu. Uważają, że jestem przystępny i prosty w obyciu. Pokonałem wiele przeszkód w drodze do tego miejsca i mam nadzieję, że to inspiruje wielu innych ludzi.

Jakie są twoje plany na przyszłość, zarówno biznesowe jak i na poziomie osobistym?

Pozostać sprawnym i zdrowym to najważniejsza rzecz. Zawsze będę zaangażowany w kulturystykę w jakimś stopniu w biznesie siłowni lub w biznesie żywieniowym, więc ludzie nadal będą mnie widzieć w pobliżu.

Dziękuję za ten wywiad Dorian, wszystkiego najlepszego.

Dziękuję David, czekam z niecierpliwością.